W 1963 roku psycholog R. Rosenthal i dyrektor szkoły L. Jacobson postanowili przeprowadzić eksperyment w szkole podstawowej. Przeprowadzili testy, aby zmierzyć poziom IQ uczniów. Następnie losowo wybrali kilku uczniów i powiedzieli swoim nauczycielom, że ich wyniki w testach są bardzo wysokie i radzą sobie dobrze w nauce, choć w rzeczywistości były całkowicie przeciętne. Po pewnym czasie eksperymentatorzy powtórzyli test. I okazało się, że wyniki tych uczniów uległy poprawie. Tak pojawiła się koncepcja „samospełniającej się przepowiedni”, która w naszym przypadku mówi, że jeśli nauczyciel wierzy w dziecko, to nieświadomie zaczyna mu wysyłać sygnały, dziecko je czyta, rozumie, że w niego wierzy i stara się aby sprostać tym oczekiwaniom. Badania wykazały, że takie „proroctwa” mogą tworzyć nie tylko nauczyciele, ale także rodzice, a nawet sami uczniowie. Jeśli zmienić system szkolny jest bardzo trudno (choć nie ma rzeczy niemożliwych), to w domu możemy to łatwo zapewnić dziecko z wiarą w niego. Jak można to osiągnąć? 1. Usuń krytykę dziecka. Teraz lecą na mnie kapcie od rodziców, bo nie wiedzą, jak wytłumaczyć dziecku, gdzie się myli. I wyjaśnij to w ten sposób, ale nie krytykuj dziecka, ale spróbujcie wspólnie dojść do tego, na czym polega problem i znaleźć rozwiązanie. Kiedy dziecko jest po prostu krytykowane, reaguje emocjonalnie na krytykę, a to tylko wzmacnia to działanie , nawet jeśli ma zrozumienie, że nie jest to prawidłowe. Jest zrozumienie, ale nikt go nie nauczył, jak to zrobić dobrze. Dlatego wszystko powtarza się w kółko. Na przykład: Krytyka dziecka: straciłeś już drugą zmianę. Masza jest zdezorientowana. Nie stać Cię na tyle butów! Jest krytyka, stres emocjonalny, upokorzenie i brak zrozumienia, jak utrzymać zmianę. W rezultacie powstaje niska samoocena: Nie mogę nawet dotrzymać swojej zmiany. Poszukaj problemu: Widzę, że straciłeś drugą zmianę w ciągu miesiąca. Zastanówmy się razem, jak się okazuje, że się zgubiła? Okazuje się, że zapomniałeś torby na drobne w holu szkoły, bo masz mnóstwo rzeczy. No dalej, wychodząc ze szkoły policzysz swoje rzeczy: 1- teczkę, 2- mundurek do wychowania fizycznego, 3- zmianę Dziecko nabiera zrozumienia sytuacji, zaufania do dorosłego, bo... jest po swojej stronie i algorytm działania jest taki, aby sytuacja się nie powtórzyła. WAŻNE jest używanie komunikatów „ja” i neutralnego tonu.2. Wykorzystaj efekt pozytywnego wzmocnienia, gdy dziecko robi to, co chciałbyś, żeby zrobiło, chwal go. Dla dziecka oznacza to, że robi wszystko dobrze, musi kontynuować w tym samym duchu. Na przykład: dzisiaj umyłeś naczynia. Jestem z tego bardzo zadowolony. Teraz szybko ugotuję obiad i obejrzymy film.3. „Podkreśl” mocne strony dziecka Na przykład: Widzę, jak Twoja determinacja pomogła Ci zdać egzaminy: dużo się uczyłeś i dobrze zaplanowałeś swój czas. To pomoże dziecku zyskać wiarę w siebie i swoją tożsamość.4. Wsparcie. Czasami kilka ciepłych słów wsparcia i wiary w Ciebie od drugiej osoby może zdziałać cuda. ​​Na przykład: Widzę, że jesteś zdenerwowany przed zawodami. Wierzę, że poradzicie sobie świetnie, ponieważ codziennie trenowaliście i pracowaliście nad wszystkimi elementami, w których mieliście trudności. Proszę, wierzcie w swoje dzieci i bądźcie zawsze po ich stronie. Bo gdzie indziej dziecko powinno przede wszystkim szukać wsparcia, jeśli nie w rodzinie. Jak wspieracie swoje dzieci? Jeśli masz problemy w relacjach z dziećmi, pomogę Ci je poprawić..