Od autora: Seria autorska: „Bajki dla lekarzy i psychologów, przed snem i nie tylko.” Powstało podczas praktyki egzystencjalnej terapii teatralnej i jest stale uzupełniane... Pewnego razu Iwanuszka Błazen poszedł do lasu szukać Baby Jagi. Chciałem uzyskać od niej heroiczną siłę. Z wielkim trudem odnalazłem chatę Jagi w lesie. Sposób, w jaki zaczęli budować wokół siebie miasta, coraz bardziej ukrywa się przed turystami, zrozumieli ją. Wania krzyczała, krzyczała, żeby chata zwróciła się w jego stronę - to nie miało sensu. „Babci prawdopodobnie nie ma w domu” - zdecydował Błazen. Chciał zrobić dla niej coś miłego. Zabiłem baranka pasącego się w pobliżu, zbudowałem grilla z kamieni i zacząłem grillować kebaby. I Wania położył na węglach połowę starej kłody, która stała na polanie. W pobliżu leżała też miotła - ale jakie były z niej węgle? Iwanuszka nie dotknął miotły. No cóż, wszystko ruszyło, proces trwa, smażą się kebaby. I nagle przychodzi mu do głowy głupia myśl: „A co by było, gdyby kebaby umiały latać?” Byłoby pięknie! Raz – i kebaby poleciały. „Może węgle są magiczne” – Ivan jest zaskoczony i dalej rozwija swój sukces. Poprowadźmy latające jedzenie: - Góra - dół!.. Polecieli po polanach!.. Zrobili pętlę!.. Jeden w moją stronę, reszta na miejscu! - och, i Wania jest zadowolony, że wszystko mu się tak dobrze układa. Chciałem tylko spróbować szaszłyka, żeby zobaczyć, czy zrobił dobry poczęstunek dla Jagi, a ona sama już do niego biegła z lasu: - Co. co robisz, pasożytze! Piekła jagnięcinę z magiczną wełną! I spalił połowę mojej stupy! Na czym ja teraz będę latać?! I, jak wygląda Iwan, zęby Jagi są coraz dłuższe. Zdałem sobie sprawę, że muszę wyjść. Włożył do ust resztki szaszłyka, usiadł na tej połowie pokładu, której nie zdążył spalić, zagwizdał – i odleciał! Ze strachu tego nie zrobisz. A Baba Jaga wskoczyła na miotłę i dogoniła go. Złapała go za włosy i uderzyła twarzą o ziemię. „Tutaj!” Iwan błagał: „Chciałem dobrych rzeczy!” Aby wszyscy mieli dość jedzenia i zabawy!.. Ale Jaga go nie słucha, nadal się denerwuje: „Zrujnowałeś moje rzeczy!” I wcale nie są mi one zbędne! Dostaję je przez całe życie, Wania to wyczuwa – bardzo rozgniewał Jagę. Ale nie wie, jak to naprawić. Postanowiłam milczeć – może krzyknie i się uspokoi. Ale ona – nie, nadal go naciska: – Zabiłabym cię, cholera – ale nie mam takich praw… Ha! Ale wymyśliłem coś lepszego. Wezmę nożyczki jagnięce i odetnę ci jajka! I tak jedną ręką ciągnie Jagę Iwana za włosy na bagna, a drugą łamie nożyczki. A na bagnach Vodyanoy już siedzi i czeka, aż Baba Jaga rzuci w niego jajkami Wani. Zebrał je, Wania zrozumiał, że teraz może wydarzyć się coś nieodwracalnego. I - odpoczywał, nogi miał wbite w ziemię i nie można było nim ruszyć. A Baba Jaga śmieje się tak złośliwie i mówi: „Ty, Van, nie bój się”. Nożyczki są magiczne. Użyłem ich do strzyżenia jagnięcia i następnego ranka urosło dwa razy więcej wełny. Do jutra urosniesz jeszcze bardziej. Ale Wania wcale tego nie potrzebuje! Jest całkiem zadowolony z własnych jajek, bez żadnych czarów - Przepraszam! – krzyczy Iwan. „Jak mogę odpokutować?” Baba Jaga złagodniała. „OK” – mówi. „Jeśli kupisz mi nową stupę, wybaczę”. Wania stała się ostrożna - pojawiła się nadzieja. Ale – w takich okolicznościach, och, jak trzeba się mieć na baczności – Przekonaj Vodyanoya, jak chcesz, aby dał ci magiczny żołądź. Zasadzisz go od razu i będziesz go podlewać łzami przez całą noc. Następnego ranka wyrośnie wielki dąb, zrób mi z niego nowy moździerz” i tymi słowami Baba-Jaga wrzuciła Iwanuszkę na bagna. I Vodyanoy tylko na to czekał. Na dół Wania - i pokażmy mu magiczne żołędzie. A są wielkości trzylitrowego słoika – Skąd się biorą takie ogromne żołędzie? – Iwan jest zaskoczony? „Z jajek, które Baba Jaga odcina” – śmieje się syren. „Wszyscy ludzie, czy co?” – pyta ostrożnie Iwan. „No cóż, dlaczego?” Żyją tu zarówno dziki, jak i niedźwiedzie. Nawet sam diabeł jej nie zadowolił - i przerwała mu. To walcząca dziewczyna, lepiej jej nie złościć” – śmieje się Vodyanoy. „No cóż, możesz wziąć przynajmniej jedną… ach… jedną rzecz” – pyta Wania. „Jeśli dobrze się spisałeś, to ty Wezmę to” – powiedział niespodziewanie ostro Vodyanoy i pokazał Ivanowi, dokąd ma się udać!...