Stres jest stałym i naturalnym towarzyszem naszego życia. To reakcja organizmu na pojawiające się niebezpieczeństwo, pozwalająca uruchomić nasze wewnętrzne rezerwy. Przyczyny stresu są różne. Może to obejmować cierpienie emocjonalne i szok, a także traumę fizyczną. Dzisiaj chcę omówić z Tobą stres związany z przeprowadzką. Przyjrzymy się szczególnie przeprowadzce do stałego miejsca zamieszkania w innym kraju, ale wszystko, co omówimy poniżej, będzie dotyczyło również przeprowadzki do innego miasta lub regionu w tym samym kraju. Nie ma znaczenia, czy przeprowadzka była zaplanowana wcześniej, czy była to spontaniczna decyzja – w każdym razie w nowym miejscu człowiek styka się z szeregiem czynników powodujących stres. Przede wszystkim jest to strach przed nowością. Można odnieść wrażenie, że wszystko wokół jest „obce”. Inna kultura, inny język, inni ludzie. Tak naprawdę ten „obcy” jest po prostu „nowy”. Większość ludzi boi się tego, co jest im nieznane. Nowość odpycha swoją nieprzewidywalnością i pojawia się przygnębiające poczucie niepewności. W takiej sytuacji człowiek zdaje się tracić kontrolę nad swoim życiem; ma poczucie, że w danej sytuacji nie będzie w stanie się obronić i poradzić sobie z niebezpieczeństwem. Rodzi to trwałe poczucie zagrożenia, które wywołuje ciągły stres. Ponadto w trakcie przeprowadzki człowiek staje przed zupełnie nową dla siebie rzeczywistością, w której częściowo lub całkowicie traci zewnętrzne wsparcie. Mogą to być starzy przyjaciele, ulubiona praca, majątek nabyty przez wiele lat, a czasem nawet członkowie rodziny. Nie jest już dostępny dla człowieka do codziennego użytku. W takich momentach niezwykle ważne jest, aby pamiętać, że jest coś, czego w żadnym wypadku nie można odebrać człowiekowi - są to jego wewnętrzne podpory. Mogą to być umiejętności, wartości, poglądy na życie lub inne postawy i cechy nieodłącznie związane z osobą jako jednostką. Polegając na nich, człowiek nie straci swojej tożsamości, zyska pewność siebie i będzie mógł łatwiej przetrwać proces adaptacji. Porozmawiajmy o samej adaptacji. Proces ten trwa od miesiąca do sześciu miesięcy. Najważniejsza zasada jest taka, że ​​nie trzeba się załamywać i od razu próbować integrować się z całym życiem kulturalnym i społecznym. To spowoduje tylko jeszcze większy stres. Powinieneś stopniowo wchodzić w rytm nowego życia, zaczynając oswajać się z nowym miejscem zamieszkania przede wszystkim od życia codziennego - od sklepów w pobliżu domu, komunikacji miejskiej, poszukiwania miejsc na spacery, przyjemnych miejsc do spędzania wolnego czasu czas. W kolejnym etapie możesz zacząć szukać nowych znajomości. Tutaj możesz skorzystać z wewnętrznych wsporników, o których mówiliśmy wcześniej. Dobrą i produktywną opcją jest znalezienie swojej społeczności – czy to tańca, sportów grupowych, czy klubu książki. Kiedy odnajdziesz się i zadomowisz w określonej społeczności, staniesz się częścią kręgu „swoich”, będziesz miał poczucie wspólnoty i przynależności. To uchroni Cię przed samotnością, o której mówiliśmy na początku. Podsumowując, stres podczas przeprowadzki jest zjawiskiem normalnym i naturalnym. Nie da się tego uniknąć, a ignorowanie jest niebezpieczne. Można nauczyć się z tym żyć i sobie z tym radzić. A skoro mowa o tym, co wewnętrzne, szukaj wsparcia w sobie, a nie w świecie zewnętrznym. Po ich odnalezieniu zastosuj je w nowej rzeczywistości. Stopniowo angażuj się w otaczającą Cię rzeczywistość. Daj sobie czas na oswojenie się z sytuacją i powoli, krok po kroku, ucz się i odkrywaj nowe rzeczy, aż staną się dla ciebie znajome i wygodne..