Czy wiesz, jak powiedzieć „nie”? Autorka: psycholog kliniczna Litvinova Oksana Nikołajewna Wypowiedziane przeze mnie „magiczne” słowo NIE znacznie zmniejszyło liczbę przyjaciół – pozostali tylko PRAWDZIWI... (c) Czy wiesz, jak powiedzieć „nie”? Pewnie, że możesz. Teraz, jeśli zostaniesz zapytany: „Czy teraz pada śnieg?” A jeśli nie będzie padał śnieg, to raczej nie odpowiesz: „tak”, „może…”, „najprawdopodobniej…”. Powiesz „Nie”. Jednocześnie jest mało prawdopodobne, abyś czuł się winny. To „nie” jest łatwe do powiedzenia. W końcu nie odmawia się osobie swoim „nie”. Nie możesz wzbudzać w sobie żadnych negatywnych emocji. Mówisz „nie” stanowczo i neutralnie. Kiedy szczególnie trudno jest Ci powiedzieć „nie”? Zakładam, że wtedy, gdy ktoś zwraca się do Ciebie z prośbą lub ofertą. Wtedy kojarzysz słowo „nie” z urazą. Jeśli będziesz musiał odmówić, możesz pomyśleć: „A co, jeśli się na mnie obrazi?” Albo jeszcze bardziej kategorycznie i twierdząco: „Zraził się na mnie!” I nie chcę urazić. To nieprzyjemne, a nawet przerażające. Obraziłem się, to znaczy, że zachowałem się źle, to znaczy, że jestem zły. Tak może brzmieć Twoja konkluzja. Wystawiasz sobie negatywną ocenę. A robisz to z przyzwyczajenia. Tak naprawdę masz pełne prawo odmówić, on ma pełne prawo poczuć się urażony, w przeciwnym razie nie poczuje się urażony. Najczęściej dana osoba przyjmie Twoją odmowę normalnie. Czy masz jakieś wątpliwości? W takim razie sugeruję to sprawdzić. Możesz zacząć od najprostszego. Na przykład sytuacja. Dystrybutor ulotek stara się wręczyć Ci kartkę papieru, której w ogóle nie potrzebujesz. Twoje działania? Pamiętaj: bierzesz ulotkę, czy unikasz jej, chowając ręce do kieszeni, idziesz w milczeniu, odwracając wzrok, czy też mówisz mu: „Nie”? Albo twoja mama: „No cóż, zjedz trochę więcej, zrobię ci sałatkę”. Ale nie chcesz. Czy możesz jej powiedzieć nie? Oto kolejna sytuacja: sprzedawca w sklepie oferuje Ci produkt, którego w ogóle nie potrzebujesz. Jaka jest Twoja reakcja?*** Szablony możesz przygotować w domu i poćwiczyć przed lustrem. - NIE! Dziękuję, nie potrzebuję tego! - Nie mamo! Dziękuję za troskę, wszystko jest bardzo smaczne, ale jestem pełna. - NIE! Dziękuję, nie jestem zainteresowany! Jednocześnie staraj się mówić stanowczo, informacyjnie i neutralnie, jakby odpowiadając na pytanie: „Czy teraz pada śnieg?” Następnie, jeśli masz sytuację z dystrybutorem ulotek, nie unikaj jej, zastosuj w praktyce to, czego nauczyłeś się w teorii. Powiedz mu „nie!” Tak jak kiedyś nauczyłeś się mówić „tak”, teraz musisz nauczyć się mówić „nie”. Jeśli nie potrafisz powiedzieć stanowczego, pozbawionego emocji „nie”, jeśli jesteś bardzo zestresowany, możesz najpierw nauczyć się śmiać z tego. Na przykład zdanie: „Wypijmy dzisiaj piwo!” Masz inne plany albo po prostu nie lubisz piwa. Możesz powiedzieć coś w tym stylu: „Piwo mnie tuczy! Chcesz, żebym wyhodował piwny brzuch? Przepraszam, ale dzisiaj kupiłem Borjomi”. Rozmówcy łatwiej będzie zaakceptować Twoją odmowę, jeśli po „Nie” nastąpi krótkie wyjaśnienie. Na przykład: „Nie! Jestem dzisiaj zajęty”. Jednocześnie najważniejsze jest, aby nie zacząć szukać wymówek. Jeśli Twoja odpowiedź nie satysfakcjonuje rozmówcy i zapyta: „Dlaczego nie chcesz?”, możesz odpowiedzieć powoli, obserwując jego reakcje: „Przepraszam, ale nie jestem zainteresowany”. Jeśli dana osoba nadal zadaje pytania i popycha cię, oznacza to, że próbuje tobą manipulować. Oznacza to, że najprawdopodobniej nie jest zainteresowany twoimi uczuciami. Możesz na to odpowiedzieć: „Czuję, że wywierasz na mnie presję, proszę, nie rób tego”. Oczywiście nie będziesz w stanie od razu zmienić swojego zachowania. Będą sytuacje, w których poczujesz się zdezorientowany, przestraszony, zaczniesz się emocjonować i powiesz „tak” zamiast „nie”. Najważniejsze jest to, aby nie zniechęcać się, nie zamartwiać się. Po prostu powiedz sobie: „Popełniłem błąd, następnym razem postaram się go nie popełnić”.*** Pamiętaj: mówienie „nie” jest całkowicie naturalne i normalne. Nie możesz odpowiedzieć absolutnie na każdą prośbę twierdząco. Jeśli ty +7 916 132-11-43