Jeśli Twoje dziecko jest w szkole podstawowej, poproś go, aby wyobraziło sobie siebie jako fotografa i narysowało kadr ze swojego zwykłego życia. Następnie poproś dziecko, aby narysowało ramkę z innego życia, takiego, jakiego pragnie. Zwróć uwagę na użyte kolory. Jeśli kolorystyka na obu zdjęciach jest jasna, pozytywna, a sama fabuła jest prawie taka sama, możemy założyć, że Twoje dziecko ma już wszystko, czego potrzebuje do szczęśliwego życia. Jeśli fabuły są zasadniczo różne i na pierwszym obrazku nie ma wiele z tego, co na drugim, a kolory na pierwszym są bliższe mroku, zastanów się, czego tak naprawdę chce Twoje dziecko? Aby to zrobić, dokładnie przeanalizuj drugi rysunek, zadając dziecku wiodące pytania: „Co to jest? A kim jest ten człowiek? Co Ty tutaj robisz? I co wtedy zrobisz?” Itp. Dziecko udzieli Ci odpowiedzi na temat ważnych emocjonalnie osób i zajęć, które chce wykonywać. I dokładnie zastanawiasz się, co możesz zrobić, aby ożywić to, czego chcesz. Dla nastolatka następująca opcja diagnostyczna jest całkiem odpowiednia. Rysujesz 11 pionowych linii, oznaczasz ich wierzchołki nazwami: zdrowie, szczęście, miłość, samozadowolenie, optymizm, inteligencja, charakter, autorytet wśród rówieśników, umiejętność zrobienia wiele własnymi rękami, dobry wygląd, samoocena zaufanie. Za pomocą myślnika podziel każdą linię na 10 części, zaznacz pogrubioną czcionką połowę, czyli piąty podział i wyjaśnij dziecku: „Wyobraźcie sobie taką konwencję: na górnym słupku jest najzdrowszy (najszczęśliwszy, ukochany itp.) osoba na świecie, na samym dole jest najzdrowsza osoba. Osoba chora (nieszczęśliwa, niekochana itp.). A pomiędzy nimi są wszyscy inni ludzie, łącznie z tobą i mną. Umieść znacznik na skali, aby wskazać, jak obecnie oceniasz siebie pod każdym względem? Zaznacz kółkiem na skali miejsce, w którym chciałbyś się znajdować we wszystkich parametrach?” Aby zinterpretować wyniki, wystarczy prześledzić różnicę dla każdego parametru pomiędzy oceną rzeczywistą a oceną idealną. Im mniejsza różnica (w granicach 1-2 przedziałów, gdzie odstęp wynosi jeden podział), tym szczęśliwsze życie Twojego dziecka. Jeśli występują duże rozbieżności w jakichkolwiek parametrach, możesz porozmawiać z dzieckiem o tym, co może zrobić, aby ta różnica zniknęła. Podziel się swoim doświadczeniem i wiedzą ze swoim dzieckiem, pomagając zrozumieć, w jaki sposób dorośli osiągają to, czego chcą, bez względu na wszystko. I jak ważne jest, aby dostać to, czego naprawdę chcesz, czyli dotrzeć do końca.