Od autora: Mówiłam już, że Krótkoterminowa Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach (Rozmowa) jest interesująca, ponieważ jest praktyczna, przyjazna dla środowiska, użyteczna, ekonomiczna, działa skutecznie i doskonale znajduje zastosowanie w komunikacja w formie telefonicznej, forum, chatu, sesji Skype oraz korespondencji e-mailowej, tj. w warunkach ograniczonej komunikacji. Teraz chcę porozmawiać o jej zastosowaniu w superwizji. Kluczowym wyróżnikiem metody SFBT jest partnerskie podejście – specjalista i klient są tu rozmówcami. Podobnie w superwizji – superwizor i superwizowany psychoterapeuta /konsultant to rozmówcy! Są równorzędnymi partnerami w badaniu sytuacji zawodowej, poszukiwaniu rozwiązania trudności, które pojawiły się w trakcie pracy psychoterapeutycznej/konsultacyjnej klienta. Klient i konsultant w metodzie SFBT rozmawiają o przyszłości klienta – i to też jest jedna z różnic pomiędzy nimi wiele podejść, w których uwaga skupia się na przeszłości klienta – na początkach obecnych problemów, które są analizowane i przeżywane w innej formie – przy wsparciu terapeuty, co osiąga efekt terapeutyczny. Skoncentrowany psychoterapeuta/konsultant kieruje uwagę klienta na przyszłość i rozmawia z nim o jego możliwościach, zdejmując tym samym płaszcz eksperta oceniającego wpływ doświadczeń klienta na jego stan, wchodząc w pozycję rozmówcy, który można interesować i wyjaśniać, wątpić, zachęcać i rozmawiać o możliwościach przyszłości, które są w niej widoczne i niewidoczne, podobnie w superwizji ekspercka rola superwizora jest często postrzegana niejednoznacznie – często jest konieczna i przydatne i pożądane. I równie często ta rola irytuje superwizanta. Często powoduje uzależnienie. Konfrontacja jest równie powszechna. Powiedzmy, że ta rola wymaga od przełożonego filigranowej precyzji i stosowności. Uważam, że pozycja rozmówcy bardzo odpowiada potrzebie superwizanta, aby nie otrzymywać wskazówek i ocen, ale dokładnie wspólnie przestudiować złożone aspekty pracy konsultanta i klienta, zrozumieć je i zdecydować o dalszych działaniach, taktyce i strategia. A wtedy skupienie się na przyszłej pracy i poszukiwaniach, pozyskiwaniu środków na jej realizację jest w pełni uzasadnione. Przedmiotem krótkoterminowej psychoterapii pozytywnej (terapii zorientowanej na rozwiązania) jest naruszenie funkcjonowania psychospołecznego, a jej celem jest rozwinięcie psychoterapii. nowe rozwiązanie próbne, wdrożenie które może zmienić obecną sytuację. Innymi słowy, w sytuacji, w której wcześniej panował stan impasu, teraz istnieje możliwość wyboru, i to wyboru akceptowalnego dla samej osoby, dostępnego dla niej i konstruktywnego, co oczywiście wpływa zarówno na stan umysłu i gotowość do jej realizacji Podobnie i w superwizji zadaniem jest znalezienie nowej wizji sytuacji klienta i interakcji z nim, rozwiązanie problemu odpowiedniego dla sprawy działania terapeutycznego Psychologa w SFBT przyciągają cele, poszukiwanie zasobów i nowe zrozumienie sytuacji, poszerzanie repertuaru zachowań, zwiększanie środków do osiągnięcia swoich celów. Zatem pod koniec konsultacji klient pozostawia zrozumienie sytuacji, częściowo siebie, nadzieję na zmianę sytuacji i doświadczenie przydatnej interakcji, a to doświadczenie wynika z pierwszej konsultacji. Postęp jest tym, co interesuje SFBT terapeuty i tego, co może stopniowo zawładnąć jego rozmówcą – klientem SFBT. Czy to nie postęp interesuje psychoterapeutę/konsultanta w superwizji?! SFBT jest tak doskonałym modelem komunikacji, w którym rozmówcy są zainteresowani rozwiązaniem problemu klienta – podobnie jak to ma miejsce w superwizji. Inne moje materiały o SFBT/CPC: Problemy i rozwiązania PDA/ORCTPsychoterapii - krótkoterminowa/długoterminowaPsychoterapia/poradnictwoPoznaj - to jest PDA/SFBTRozmowa o psychoterapii skoncentrowanej na rozwiązaniachKrótkoterminowe poradnictwo pozytywne. Możliwe i nie tylko. Szkolenie CCP. W psychoterapii należy zwrócić uwagę na wyjaśnienia dotyczące SFBT/CPC