Stres (od angielskiego stress - obciążenie, nacisk, napięcie). Nasz organizm ma tendencję do reagowania szczególnym stresem na środowisko zewnętrzne, na bodźce zewnętrzne. Każdy, kto twierdzi, że nie ma stresu, albo się myli, albo nie rozpoznaje tego stanu, ponieważ może on objawiać się na zewnątrz lub może się ukrywać. Stres występuje u dzieci i dorosłych. U osoby, która znajduje się w niewygodnej sytuacji, która również może się dla niej źle skończyć, mózg automatycznie zaczyna budować mechanizmy obronne, osoba dostosowuje się do zmieniających się warunków. Dlaczego stres jest niebezpieczny? Organizm może reagować np. zwiększonym zmęczeniem, obniżoną odpornością, zmianami masy ciała i częstymi objawami dolegliwości. Bardzo często w tym okresie ludzie doświadczają trudności w oddychaniu, bólu serca, napięcia mięśni, dyskomfortu podczas funkcjonowania narządów trawiennych itp. Jednak stres może być również pozytywny (Eustres), ale o dystresie będziemy mówić, gdy pojawia się negatywna reakcja, w której z powodu ciągłego przypływu adrenaliny człowiek zapada na choroby i problemy. Jakie są źródła stresu?! Będąc w szczególnym stanie poddawanym stresowi, człowiek może znaleźć dla siebie stan zasobu. Uwaga! Jeśli nie wpadasz w panikę, ale zadajesz sobie właściwe pytania, Twój mózg na pewno znajdzie na nie odpowiedzi. Przykładowo, jesteś w pracy i nagle wszyscy na raz zaczynają Ci dokuczać, szef żąda raportu, w tym samym momencie na jednej linii telefonicznej dzwoni natarczywy klient, a na drugiej dziecko (a Ty myśli, co by było, gdyby coś się stało?). Organizm nie jest w stanie poradzić sobie z takim obciążeniem. Pojawia się wiele pytań: po co mi to wszystko, gdzie uciekać, co robić, czego się chwycić???? Najważniejsze tutaj jest dać sobie sekundę lub dwie na zdystansowanie się od wszystkich procesów zewnętrznych, poświęć głęboki wdech, wydech. Zrozum, które zadanie jest teraz Twoim priorytetem. Powiedz szefowi, że przyjdziesz za kilka minut, odpowiedz klientowi, że oddzwonisz w ciągu godziny i zapytaj dziecko, dlaczego dzwoni. Właściwe pytanie brzmi – co mogę teraz zrobić w tej sytuacji? pozycją wyjściową jest sytuacja, w której się znajduję. Jeśli teraz wpadnę w panikę, jak pomoże mi to poradzić sobie i wykonać zadanie? Myli się także ten, kto wierzy, że stresu nie da się pokonać. Jak go pokonać? - ty pytasz. Najpierw wzmocnij swoją kondycję fizyczną. Wykonuj ćwiczenia, spaceruj na świeżym powietrzu, idź do łaźni, idź na zabiegi relaksacyjne, wysypiaj się, przestrzegaj codziennej rutyny, odżywiaj się prawidłowo (przynajmniej nie przekąski, ale w pełni), odpoczywaj (pozwalaj). się rozleniwić), koniecznie weź urlop (wystarczą dwa tygodnie, żeby organizm się zregenerował). Po drugie, prowadź swój pamiętnik (spisuj wszystko w najdrobniejszych szczegółach), staraj się odpowiednio ocenić swoje możliwości, możliwości. równowagę między „potrzebuję”, „chcę” i „mogę”, naucz się znajdować coś, co sprawia ci radość w ciągu dnia (nie palenie i fast foody na TikToku, ale coś samoistnie wartościowego, na przykład wyjrzyj przez okno i ciesz się, jak pięknie śnieg położył gałęzie drzewa lub skoncentruj się na jakimś zjawisku naturalnym) )), poczuj, jak dodaje ci energii. Jeśli Twoje mięśnie są napięte, wykonaj kilka prostych ćwiczeń ramion. Po trzecie, wzmocnij swój stan psycho-emocjonalny. Uświadomienie sobie, że jesteś pod wpływem stresu i zaakceptowanie tego stanu to już połowa sukcesu. Popracuj ze swoim psychologiem nad tym, dlaczego ciągle znajdujesz się w stresujących sytuacjach, dlaczego nie potrafisz sobie z nimi poradzić. Z psychologiem zrozumiesz, jak prawidłowo reagować na stresujące sytuacje i prawidłowo je przezwyciężać. Życzę powodzenia, harmonii w duszy i ciele! Twój psycholog Svetlana Svetlanova, 89536783407 WhatsApp, Viber.