Umiejętność powiedzenia „NIE!” bez poczucia winy to jeden z najważniejszych punktów PEWNOŚCI W SIEBIE Tak naprawdę wszystko jest proste: kiedy musimy odmówić (wydarzenie /oferta nie jest powiązana z naszymi planami, po prostu nie chcemy, nie ma takiej możliwości itp., itp.), po prostu mówimy: „NIE!” Jednak każdy, kto NIE wie, jak to zrobić, zrozumie JAKIE to jest trudne! Cóż, nauczmy się, jak to zrobić! Należy mocno pamiętać o jednym: NIKT nie zrobi tego ZA CIEBIE. JEŚLI CHCESZ nauczyć się odmawiać ludziom i stać się bardziej pewnym siebie, to DAJĘ REKOMENDACJE: Odmawiaj przyjaznym, równym tonem. W takim przypadku możesz wyjaśnić powód (jeśli to konieczne: ważna dla Ciebie osoba lub na początku Twojej praktyki): „Przepraszam, jestem zajęty”. „Przepraszam, nie jest to częścią moich planów. ” I po prostu: „Przepraszam, nie chcę!” Czasami ludzie pytają mnie: „A co jeśli on/ona poczuje się obrażony?” Odpowiadam: „Wtedy masz okazję pomyśleć: czy to jest Przyjaciel/Dziewczyna?” Okazuje się, że to taki malutki test na wszy). Spróbuj! Ważny! NIE KORZYSTAMY Z WYMÓWEK! W takim przypadku będziesz czuć się winny, ale to nieprawda! Masz prawo robić to, co jest dla ciebie najwygodniejsze. To twoje życie! i nie będziesz mógł przeżyć ponownie ani jednego dnia w swoim życiu! Możesz zaproponować alternatywę: „Nie mogę tego zrobić teraz, zróbmy to za dwie godziny (jutro, za dwa dni, za miesiąc itp.)?” W tym przypadku „wilki są nakarmione, a owce bezpieczne” i nie ma poczucia winy (a z drugiej strony irytacji)! I jeszcze jedna sprytna sztuczka (włóż to do swojego „plecaka ratunkowego”): jeśli nie chcesz iść na nudne urodziny lub iść na niepotrzebną imprezę daleko za miastem, to bądź przygotowany na odpowiedź: „Och, co za szkoda! Właśnie na ten dzień mam bilety na koncert! (lub urodziny Twojej ulubionej ciotki, przymiarki sukni itp.).” Bardzo wygodnie jest mieć w głowie kilka kiedyś wymodelowanych „powodów” na taki przypadek… A jeśli dodatkowo chwalisz: „Wiem, jak świetna jest Twoja praca, ale to nie tak…”, to odejdziecie z poczuciem głębokiej wzajemnej satysfakcji. Swoją drogą, w tym przypadku powiedzenie „dziękuję” zamiast „przepraszam” brzmiałoby świetnie. Swoją drogą, nie ma co niepotrzebnie mówić „przepraszam”! To „dziękuję” nigdy nie jest zbyteczne, ale „przepraszam” jest nadal trochę winne)))... Dla kontroli, gdy masz za cel nauczyć się mówić „NIE!” Dobrze byłoby kupić sobie notatnik i zapisywać w nim swoje postępy. Lub jeśli dzisiaj byłeś słaby i nie mogłeś odmówić, to również musisz odnotować ten fakt wraz z analizą przyczyny, jak wiadomo, nawyk kształtuje się przez 21 dni. Dlatego miesiąc (oczywiście) wystarczy, a jeszcze lepiej kupić nie notatnik, ale zwykły notatnik. Napisz na nim pięknie „Imię i nazwisko Dziennika Sukcesu” i zacznij nagrywać o NIE. Następnie kontynuuj kształtowanie innych cech, których Ci brakuje i nabywaj te, których pragniesz). Jeśli chcesz nauczyć się mówić „nie” – mów! Nikt tego za Ciebie nie zrobi! Albo jesteśmy reżyserami naszego własnego życia, albo kierują nami wszyscy wokół nas: nasza druga połówka, nasi rodzice, nasi przyjaciele, współpracownicy, menedżerowie itp. Powodzenia! Eleonora Abramova, psycholog-konsultant, psycholog kliniczny, trener biznesu, trener rozwoju osobistego. Konsultuję się offline w Tatarstanie i online dla każdego