Od autora: Wyprodukowane przez wydawnictwo elektroniczne „Psyche” Książka ta powstała w kręgach ezoterycznych Chin. Przez długi czas jej teksty przekazywane były ustnie, później w formie nagrań; Książka została po raz pierwszy opublikowana w okresie Qianlong (XVIII wiek). W 1920 roku w Pekinie wydrukowano tę książkę w tysiącu egzemplarzy i rozdano wąskiemu gronu osób, które w opinii wydawcy rozumiały poruszane w niej zagadnienia. Efektem było nowe wydanie i dystrybucja książeczki przebudzenia religijnego w Chinach, spowodowanego ostrą sytuacją polityczną i gospodarczą w Chinach. Powstało wiele tajnych sekt, które, czerpiąc ze starożytnej tradycji tajnych stowarzyszeń, starały się osiągnąć stan umysłu, który wzniósłby je ponad nędzę życia, magiczne pisanie, modlitwę, ofiary itp., a także coś więcej , seanse spirytystyczne, są szeroko rozpowszechnione w Chinach - są to metody, za pomocą których poszukiwano sposobów bezpośredniej komunikacji z bogami i duszami zmarłych. Możliwe, że wielu europejskich czytelników będzie nieoczekiwanie pod wrażeniem faktu, że w tekście oni znajdziesz powiedzenia znane z nauczania chrześcijańskiego. Należy jednak zauważyć, że te dobrze znane powiedzenia, które w Europie wymienia się jedynie jako wyrażenia kościelne, tutaj mają zupełnie inne znaczenie, ponieważ są używane w kontekście psychologicznym. Oto kilka, wybranych losowo, które robią szczególne wrażenie: światło to życie; oko jest światłem ciała; człowiek odradza się duchowo z wody i ognia Porównajmy słowa Jana: „Ja was chrzczę wodą, ale przychodzi silniejszy ode mnie... On was ochrzci Duchem Świętym i ogniem” lub: „Chyba że ktoś. narodził się z wody i Ducha, nie wejdzie do Królestwa Bożego”. Jak sugestywna jest na przykład myśl o wodzie jako kolebce materii w naszym tekście i jak wyraźna jest różnica pomiędzy powierzchownym życiem ciała, które wyczerpuje się w momencie narodzin (to, co rodzi się z ciała, jest ciałem) i ruch wstecz (Metanoia). Warto powiedzieć o podstawowej filozofii, na której opiera się ta metoda. Filozofia ta jest w pewnym stopniu wspólna wszystkim ruchom filozoficznym w Chinach. Opiera się na twierdzeniu, że kosmos i człowiek ostatecznie podlegają temu samemu prawu, że człowiek jest mikrokosmosem i nie da się go oddzielić od makrokosmosu żadnymi sztywnymi ramami. Zarówno pierwszym, jak i drugim rządzą te same prawa, a od jednego droga prowadzi do drugiego. Dusza i kosmos odnoszą się do siebie w taki sam sposób, jak świat wewnętrzny ze światem zewnętrznym. Dlatego człowiek z natury uczestniczy we wszystkich ruchach kosmicznych i jest z nimi ściśle powiązany zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie..