O dziesiątej rano wielki intrygant wjechał na ulicę Varsonofevsky Lane. Przed nim biegł były chłopak ulicy. Chłopak wskazał na dom. „Kłamiesz? ?” „Co robisz, wujku... Tutaj, przed drzwiami wejściowymi, Bender dał chłopcu uczciwie zarobionego rubla. „Musisz dołożyć więcej” – powiedział chłopiec jak taksówkarz. „Będziesz miał ucho martwy osioł od Puszkina. Żegnaj, ułomny. Tak, mógłby to powiedzieć tylko wielki strateg o bystrym umyśle, świadomości i wiedzy, którego przenikliwości nie można wątpić we współczesnym rozumieniu nie mają żadnego znaczenia. Dla młodych ludzi samodzielne rozszyfrowanie tego stwierdzenia jest bardzo trudne. Chciałem pomóc młodszemu pokoleniu w przeczytaniu „12 krzeseł” czy „Złotego cielca”. Potrzebny jest im menedżer do połączenia pokoleń szkoda, że ​​dzieło, które tak dużo czytaliśmy z naszymi przodkami, po prostu odejdzie w zapomnienie i nie rozpoznają subtelnego, czasem zjadliwego, satyrycznego języka dwóch utalentowanych pisarzy. Należy przekazać informację: „Zagraniczne kraje nam pomogą!” Racjonalne, poznawcze podejście mi pomoże. Spróbujmy więc przetłumaczyć tę wspaniałą metaforę włożoną w usta Ostapa Bendera na bardziej zrozumiały język. „Martwe uszy osła” można zastąpić „oślej dziurą”, czyli tzw. zupełnie nieistniejący przedmiot, który jest nic nie wart. Dlaczego „dostaniesz go od Puszkina”? To proste – to nawiązanie do osoby, która już nie istnieje. Puszkin nie może monetyzować potrzeb „niedawnego chłopca ulicy”, co zmniejsza szanse na wzrost rubla do zera. Zamieńmy „nasze wszystko - Puszkin” na „Babę Jagę”, aby zakończyć eksperyment. Okazuje się, że wygląda to tak: „Musimy dodać więcej” – powiedział chłopiec w stylu taksówkarza „Dostaniesz dziurę w pączku od Baby Jagi”. Żegnaj, wadliwy. Cóż, pierwsza część zdania jest całkiem akceptowalna i bardziej zrozumiała dla współczesnego ucha. A co z „Żegnaj, uszkodzony”? Dlaczego jest tu ten postscriptum? Dlaczego nie „Wynoś się, szczeniaku”? Rzecz w tym, że powieść „12 krzeseł” Ilfa i Pietrowa została napisana i opublikowana w 1927 r., u szczytu formowania się młodej republiki radzieckiej, która „zajęła się” wspieraniem dzieci z brakami rozwojowymi. Nauka „Defektologia” powstała i rozwinęła się jako jedna z najważniejszych dziedzin opieki zdrowotnej nad dziećmi. Dzieci są naszą przyszłością. I jak było w tamtych czasach, wszelkie osiągnięcia narodowe należy popularyzować poprzez edukację kulturalną. Wykładowcy wygłaszali wykłady na temat życia na Marsie, czyli o tym, czym jest „wadliwość”, jak można ją naprawić. Stąd Ostap-Suleiman-Maria-Bertha-Bender-Bey mógł dowiedzieć się o defektowości... Defektologia początkowo łączyła wiele dziedzin. : Logopedia to nauka o wadach mowy Pedagogika głuchoniemych to nauka o wychowaniu i nauczaniu dzieci z wadą słuchu Tyflopedagogika to nauka o wychowaniu i nauczaniu dzieci z wadą wzroku Oligofrenopedagogika to nauka o wychowaniu i nauczaniu dzieci z upośledzeniem umysłowym Ostatnią opcją jest bardziej odpowiedni zgodnie z tekstem dzieła Ilfa i Petrovy. Choć upośledzenia słuchu również nie należy lekceważyć, do dziś zespół objawów oligofrenii obejmuje trzy stopnie upośledzenia umysłowego: lekki, umiarkowany i głęboki. W czasach „Ostapa Bendera” wszystkie trzy stopnie miały swoją nazwę: osłabienie, imbecylizm , idiotyzm. Głównym problemem oligofrenii jest niemożność uczenia się, niedorozwój inteligencji, zdolności motorycznych, uwagi, percepcji. Dzieci cierpiące na te choroby początkowo nazywano „wadliwymi” i określenie to istniało przez długi czas w tym kierunku. Doskonale pamiętam, jak nauczyciele w szkole i znawcy twórczości Ilfa i Pietrowa używali go w życiu codziennym. A określenie „młody kretyn” jest popularne do dziś, od popularnych tłumaczy po ministrów. Wróćmy jednak do naszych bohaterów. Wada w rozumieniu Ostapa Bendera może oznaczać problem ze słuchem u dziecka ulicy lub upośledzenie umysłowe/nieporozumienie. Wynik eksperymentu: - Musimy dodać -.