Ludzie, którzy z jakiegokolwiek powodu odczuli brak rodzicielskiej opieki i miłości, mogą zacząć szukać tych przejawów miłości. Kiedy człowiek odczuwa brak miłości w dzieciństwie, może to podświadomie dojdziesz do wniosku, że jest on niegodny miłości. Dziecko kształtuje swoje wyobrażenie o sobie poprzez rodziców i znaczących dorosłych, poprzez ich stosunek do siebie. Dziecko nie jest w stanie samodzielnie określić, czy jest dobre, czy złe. Oceniają to jego rodzice, od których oczekuje miłości, troski i uznania. Jeśli dana osoba w dzieciństwie otrzymała od rodziców obojętność na swoje pragnienie miłości i opieki, wówczas wyrobiła sobie opinię o sobie jako o osobie niepotrzebnej W postawie tej można stale odczuwać niepokój i starać się unikać poczucia odrzucenia i bezradności, próbując zwrócić na siebie uwagę i być komuś potrzebnym. Ponieważ dzieci nie są w stanie zrozumieć przyczyn obojętnego zachowania rodziców, często biorą na siebie całą winę co się dzieje. Mają jasne przekonanie, że samo ich istnienie jest uciskiem dla rodziców, w rezultacie dzieci otrzymują kompleks winy za własne życie i próbują zrobić coś pożytecznego, aby zrekompensować swoje poczucie winy. Kiedy dziecko znajduje się w środowisku, w którym jego podstawowe potrzeby w zakresie miłości i akceptacji pozostają niezaspokojone, zaczyna się przystosowywać. Ze względu na niemożność wyrażenia swoich uczuć wybiera jedną strategię, która mu odpowiada. Na przykład dziecko stara się być we wszystkim idealne i elastyczne. Stara się zadowolić rodziców i stara się być wzorowym dzieckiem, aby byli z niego dumni. Dziecko nieustannie stara się sprostać oczekiwaniom rodziców i innych osób, zabiega o uznanie. Albo się buntuje. Zaczyna wykazywać agresję, wpadać w kłopoty, przyłączać się do złych towarzystw, w jego zachowaniu dominuje demonstracyjność i wulgarność. Wszystko to ma na celu przyciągnięcie uwagi.💠Albo niektóre dzieci stają się „niewidzialne”, starają się zamknąć w sobie i pozostać niezauważone. Kreują swój własny świat i znajdują ukojenie w fantazjach, unikając konfliktów i trudności realnego życia, co jednak później uniemożliwia im pomyślny rozwój i budowanie relacji z rówieśnikami. Natalya Ivanova, psycholog kryzysowy Zapisz się na konsultację na kanale WhatsappMój Telegram