Kontakt ze specjalistą PSI jest sprawą trudną pod wieloma względami. Pierwsza trudność wiąże się z nieprzyjemnymi uczuciami: wstydem, niepokojem przed czymś nieznanym, strachem przed oszukaniem, strachem przed oceną i potępienia, strach „co będzie, jeśli będzie gorzej”, strach przed wydaniem słabych pieniędzy, stratą pieniędzy, niezrozumieniem itp. Najczęściej osoba odkłada wizytę u psychologa, próbując samodzielnie uporać się ze swoimi problemami. I oczywiście ma do tego pełne prawo! Nie trzeba dodawać, że kiedy chorujemy na ARVI, najczęściej staramy się też wrócić do zdrowia na własną rękę. I podobnie jak w przypadku choroby ciała, gdy cierpi nasza dusza, do specjalisty zwracamy się, gdy nie jesteśmy już w stanie sami sobie poradzić. Warto jednak pamiętać, że im głębsze są rany psychiczne (zarówno ostre, jak i przewlekłe), tym dłużej się goją. Drugą trudnością jest najszerszy wybór osób uważających się za specjalistów od parapsychologii. Istnieje realne niebezpieczeństwo, że skończysz z szarlatanem i w najlepszym razie z zerowymi wynikami. Jak znaleźć dobrego specjalistę w zawodach PSI? Przyjrzyjmy się bliżej. Zdecydujmy się na zawód: psycholog / psychiatra / psychoterapeuta. Cel pracy tych specjalistów jest jeden - pomóc osobie (klientowi) osiągnąć integralność i świadomość w celu rozwiązania problemów życiowych (klienta). , ale są różnice w metodach, specyfice i głębokości pracy. Psycholog – specjalista z wyższym wykształceniem (specjalność psychologia), który pracuje z osobami zdrowymi psychicznie. Zajmuje się pomocą psychologiczną w różnorodnych zagadnieniach mających na celu poprawę jakości życia klienta: doradza, diagnozuje, koryguje, rozwija, towarzyszy i edukuje. Potrafi odróżnić normalne od patologicznych przejawów psychiki. Najczęściej psychologowie wybierają ograniczony zakres problemów i wyznaczają przedziały wiekowe klientów, z którymi pracują efektywniej. Jest to uczciwe i wiąże się z cechami osobistymi oraz zdolnościami zawodowymi i zainteresowaniami specjalisty. Psychiatra jest specjalistą z wyższym wykształceniem medycznym. edukacja („psychiatria”). W leczeniu wykorzystuje głównie terapię lekową i informację. Działa zarówno przy odwracalnych stanach patologicznych osoby zdrowej psychicznie (lękowe zaburzenia osobowości, depresja itp.), jak i u osób z patologiami psychicznymi (psychoza, schizofrenia, autyzm itp.). Zadaniem psychiatry jest doprowadzenie pacjenta do stabilnego stanu psychicznego i zapewnienie opieki psychiatrycznej. Tylko psychiatra ma prawo postawić diagnozę lub ją usunąć. Psychoterapeuta jest specjalistą z wyższym wykształceniem medycznym. edukacyjne i dodatkowe specjalizująca się w psychoterapii. Taki specjalista zapewnia pomoc osobie, zarówno poprzez wpływ leczniczy, jak i przy użyciu metod psychologicznych. Lepiej, aby psycholog lub psychoterapeuta przeszedł szkolenie w dowolnej międzynarodowej szkole psychologicznej (psychoanaliza, gestalt, kierunek poznawczy itp.). Szkolenie to trwa około 4-5 lat i polega nie tylko na opanowaniu głębszej teorii wybranej metody, ale także na rozwijaniu umiejętności praktycznych pod wielokrotną superwizją (sprawdzanie przez środowisko zawodowe bezpieczeństwa i efektywności swojej pracy), co pozwala specjaliście stać się bardziej doświadczonym. Nie jest tajemnicą, że specjalista w zawodzie psi pracuje nie tylko metodą, ale w większym stopniu swoją osobowością. Terapia personalna, prowadzona w szkołach psychologicznych, pozwala specjalistom stać się osobą dojrzalszą i zdrową psychicznie, a przez to bardziej przydatną, w skrócie: psychiatra jest niezbędny w przypadku psychopatologii i wtedy, gdy nie chcemy pracować nad sobą, chcemy po prostu pozbyć się objawu; psychoterapeuta pomoże, jeśli mamy wystarczająco dużo chęci do pracy nad sobą (zmiany naszego nastawienia do siebie i otaczającego nas świata); wystarczy psycholog, aby popracować nad sobą, kochanie Nie jest wymagane. wsparcie, a klient ma wystarczające zasoby, aby poradzić sobie z trudnościami życiowymi, jeśli psycholog posiada dodatkowe zaświadczenie; edukacja w ramach międzynarodowychszkoła psychologiczna, w Rosji w zasadzie można go nazwać psychoterapeutą, ale nie legalnie (w innych krajach certyfikaty i licencje z psychoterapii nie wymagają obowiązkowego wykształcenia medycznego). Oznaką dobrego specjalisty, który jest odpowiedzialny za granice swoich kompetencji opis zrozumiałej dla klienta metody naszej pracy i oczekiwanego rezultatu, a także przekierowanie klienta do innego specjalisty, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ocenimy wykształcenie i kwalifikacje. Lepiej, aby specjalista psi miał podstawowe edukacja psychologiczna lub psychiatryczna. Matematyk z roczną przekwalifikacją w specjalności „psychologia”, np. „pediatra” i przekwalifikowaniem „psychiatria”, może być specjalistą mniej zaawansowanym, jeśli nie posiada wykształcenia podyplomowego w ramach jakiejkolwiek szkoły psychologicznej specjalisty wskazuje jego doświadczenie zawodowe i umiejętności. Im wyższe kwalifikacje, tym lepiej specjalista sprawdził się w środowisku zawodowym. Może istnieć wiele wyjątków od tej kwestii, ponieważ specjalista w zawodach psi pracuje przede wszystkim „jako własna osoba”. Już sam kontakt z osobą zdrową psychicznie i dojrzałą okazuje się uzdrawiający i to klientowi wystarcza. Dlatego, aby być użytecznym, specjalista-psycholog nie musi przechodzić długiego procesu potwierdzania swoich umiejętności zawodowych. W końcu możesz uczyć się i poszerzać swoje doświadczenie bez zdobywania „skorupy”. Ważnym wskaźnikiem wysoko wykwalifikowanego specjalisty jest także łatwość komunikacji, umiejętność przekazywania przez specjalistę celów pracy, a nawet skomplikowanych koncepcji w przystępnym języku. do klienta dalekiego od psychologii. Aby to zrozumieć, ważne jest, aby podjąć decyzję i nawiązać kontakt. Ocenimy doświadczenie zawodowe. Jak długo specjalista pracuje w swoim zawodzie, gdzie pracował i pracuje, z jakimi problemami się boryka (relacje dziecko-rodzic, kryzysy osobowości, zaburzenia odżywiania itp.). Jak te informacje odnoszą się do naszych żądań (naszych skarg, wniosków i celów odwołań)? Oznacza to, że jeśli doświadczamy trudności w relacjach z dziećmi i ma to ogromny wpływ na naszą pracę, bardziej logiczne i skuteczne jest zwrócenie się do psychospecjalisty, który ma doświadczenie w relacjach dziecko-rodzic, a nie w poradnictwie zawodowym. Oczywiście człowiek jest całością i wszystko w nim jest połączone, zarówno dusza, jak i ciało, a różne problemy psychologiczne są ze sobą powiązane. Dlatego skuteczniej jest wybrać specjalistę nie tylko według konkretnej sytuacji, ale także według objawu („co się ze mną dzieje w tej sytuacji”) oferty reklamowe od specjalistów psi. Ale właśnie ze względu na szczególną bezbronność, jaką odczuwa dana osoba, szukając pomocy psychologicznej, należy zachować szczególną ostrożność przy wyborze specjalisty. Możesz przeczytać opinie, a jeszcze lepiej zapytać o tego specjalistę zaufaną osobę (jeśli to możliwe). Oczywiście każda recenzja jest subiektywna. Najważniejsze, żeby nie wskazywało to na jakąś oczywistą szkodę wynikającą ze świadczonej usługi. Wsłuchajmy się w nasze odczucia. Nawiązanie kontaktu konsultacyjnego wymaga zazwyczaj 1-2 spotkań (czasami dłuższych). W tym czasie ważne jest, aby słuchać siebie. Najważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa, zaufania i wzajemnego zrozumienia. Relacje międzyludzkie są bardzo delikatnym instrumentem. Jeśli wszystko jest w porządku, możesz rozpocząć pracę psychologiczną. Jeśli kontakt ze specjalistą-psychologiem nie wyjdzie, powoduje dyskomfort, pozostawia poczucie niezrozumienia, a nawet strach, manipulację itp. - ważne jest podjęcie samodzielnej decyzji o zmianie specjalisty. To zmienić, a nie odmówić otrzymania pomocy psychologicznej w sytuacji, w której od razu masz pecha. Ponieważ tak się dzieje, nie zawsze jest możliwe od razu znalezienie specjalisty. Od tego momentu rozpoczyna się praca nad sobą: pozwól sobie na dokonywanie wyborów, ufaj swoim uczuciom i intuicji, nie trać wiary, szukaj nowych rozwiązań itp. Zatem zwrócenie się o pomoc do specjalisty-psychologa jest już pierwszym i bardzo ważnym krokiem w drodze Do!».