Chcę Ci zdradzić sekret o naszych uczuciach A ściślej mówiąc, nie jest to taki sekret, ale z jakiegoś powodu często o nim zapominamy. Więc... Jeśli nie potrafię opisać swoich uczuć, nie mogę ich kontrolować! Nazywa się to identyfikowaniem uczuć. Wydaje się, że łatwo jest opisać to, co czuję. Zrozumieć, jak silne jest to uczucie. Co się we mnie teraz zmienia. I czy to dobrze? A może to nie jest tylko jedno uczucie, ale cały koktajl. A może jedno zastępuje drugie. Najprostszy przykład: dziecka nie było już zbyt długo. A potem przyszedł. Rodzic krzyczy: gdzie byłeś, nie mogłeś zadzwonić! Ale to nie złość, to strach. Strach o swoje dziecko. I jak umiejętnie się maskuje... Dlaczego to takie ważne? Bo gdy błędnie zidentyfikujemy swoje uczucie, będzie ono błędnie przeżywane. Albo w ogóle się go nie przeżywa, ale wygasza. A to nie jest dobre. Co więcej, nie tylko jest „niedobre”, ale ma konsekwencje. Zawsze. Konsekwencje są takie, że nie można obejść się bez korekty później. Czy tego potrzebujemy? Przecież każdy wie od dawna: łatwiej jest zapobiegać, niż później leczyć. No, albo popraw :) Czy myślisz, że to sformułowanie odnosi się do trudności emocjonalnych? Na pewno tak. W mojej pracy często widzę, że dorosły nie potrafi dokładnie powiedzieć, co czuje w danej sytuacji. A my uczymy się Kroku krok po kroku. Powrót i ponowne przeżycie sytuacji, badanie najmniejszych przejawów emocji. To złożony i długi proces... Spróbujmy już teraz! Zacznę: chce mi się spać. Około 4 na 10. Albo 5... Trochę leniwy, ale odpowiedzialność przeważa. Jutro odbędą się 4 konsultacje, musimy dokończyć plan. Jesteśmy dumni, że zaszliśmy tak daleko z Klientem. Na pewno 10 na 10! Takie ciepłe i jasne uczucie, gdzieś na dłoniach, że chcesz klaskać. Powstrzymuję się. Czy nie jestem zbyt zainspirowany? Nagle czegoś mi brakuje. Zbliża się niepokój, dłonie stają się zimne. 2 na 10, może 3. Sprawdzę protokoły, pójdę sprawdzić... Napisz już teraz w komentarzach o swoich uczuciach. Jest to przydatna technika zwiększania świadomości..