Od dawna obiecałem, że napiszę post o lękach i tym, czym są... Zatem strach jest systemem sygnalizacyjnym naszej psychiki. Zatem natura poprzez wrodzone „oprogramowanie” w układzie limbicznym, w najstarszych strukturach podkorowych, stara się zachować nasz gatunek, często chroniąc nas przed własną głupotą. Świadomość jest wciąż słaba... więc natura steruje nami na poziomie nieświadomości, jak małe dzieci. Zachowujemy się dobrze, rozwijamy się prawidłowo, realizujemy się - do naszej krwi wstrzykiwane są hormony „radości i szczęścia”, ale gdy zachowujemy się nieprawidłowo, zwykle doświadczamy bardzo nieprzyjemnych stanów. W rzeczywistości nasz mózg ma nawet nie miliony, ale miliardy lat stary. A wszystko, co obecnie jemy, zostało dla nas wyprodukowane przez ssaki, płazy, ryby, a nawet najwcześniejsze mikroorganizmy. W naszej głowie jest cały wszechświat, z którego czasami korzystamy w dość dziwny sposób... I to pod warunkiem, że rozumiemy, co się dzieje, czyli świadomie, a częściej - to ona, a raczej to wykorzystuje nas, żyje nami... na poziomie nieświadomości. To normalne, że się boisz. To normalne. Pytanie jest inne: czego się bać? Najczęściej nasze lęki przybierają więcej niż niezwykłą formę. Naukowe Centrum Zdrowia Psychicznego bada ponad 40 głównych fobii (lęków). Byłem nawet zbyt leniwy, aby policzyć, ile różnych lęków opisano w Wikipedii, ponieważ jest to bezcelowe ćwiczenie. Tak naprawdę nie ma znaczenia, czego się boimy: robaków, pająków, mleczy itp., korzeń strachu jest zawsze ten sam – strach przed śmiercią. Najstarsze oprogramowanie w naszym mózgu ma na celu jedno: nie dać się zjeść, zjadać siebie i rozmnażać się... - przetrwać Jednocześnie ten korzeń ma dwa pnie - strach racjonalny i strach irracjonalny. Gałązki i liście, jako owoc naszych racjonalizacji i fantazji, przestały nas interesować Racjonalne lęki sygnalizują nam realne niebezpieczeństwo, na jakie narażamy swoje życie – integralność naszego ciała, a przy okazji także psychiki. . Na przykład mam lęk wysokości... i jeśli nagle wejdę na parapet piątego piętra, będę bardzo przestraszony. Cóż, to logiczne – nie ma skrzydeł… Inne racjonalne lęki również sygnalizują to samo naszej świadomości. W tym samym czasie do krwi uwalniane są tak zwane hormony strachu – kortyzol i adrenalina, co prowadzi do zaburzenia równowagi. jednoznaczna reakcja autonomicznego układu nerwowego. Następuje natychmiastowa mobilizacja wszystkich układów organizmu, ich rekonfiguracja, abyśmy mogli prawidłowo i terminowo zareagować na niebezpieczeństwo. W takich stanach ludzie przeskakują pięciometrowe płoty lub wspinają się na szczyt wysokiego drzewa, a potem nie mogą stamtąd zejść, a ponadto w ogóle nie pamiętają, jak się tam dostali. A dzieje się tak tylko dlatego, że struktury podkorowe przejmują kontrolę nad korą mózgową i kontrolują nas jak marionetka z laski, czyniąc z nas idealnego… zwierzęcia. Nasza świadomość jest jeszcze słaba... a w razie realnego zagrożenia, na przykład teraz... do twojego pokoju wpadnie tygrys szablozębny i... nim pomyślisz, już będziesz zjedzony . Matka Natura dba właśnie o to, abyś nie został zjedzony. Te warunki są przyczyną ataków paniki związanych ze strachem irracjonalnym. Cóż, w przypadku lęków racjonalnych wszystko wydaje się jasne... W kontekście tego wpisu o wiele bardziej interesują nas lęki irracjonalne. Czyli jakby... iluzoryczne, które żyją w naszych głowach. Jak powiedział Jung: „Wróg jest w głowie” i zazwyczaj jesteśmy nim my sami. To właśnie sygnalizują nam irracjonalne lęki. Kiedy coś rozumiemy, to znaczy jesteśmy świadomi, możemy to kontrolować, a kiedy nie jesteśmy świadomi, to kontroluje nas. Dlatego konieczne jest sprawdzenie rzeczywistości. Skoro mówimy teraz o lękach, to o tej rzeczywistości, która wiąże się ze strachem, z tym, czego się boimy. Robi się to bardzo prosto, dosłownie, zadając sobie jedno pytanie: czy jeśli to się stanie, umrę? Najczęściej odpowiedź brzmi nie... Co oznacza, że ​​strach jest irracjonalny (iluzoryczny). Ale ktokolwiek