Wstyd i poczucie winy to jedno z najbardziej intensywnych ludzkich doświadczeń związanych z relacjami z innymi ludźmi. Wstyd nazywany jest uczuciem „społecznym”, naukowcy twierdzą, że zwierzęta go nie znają. To uczucie kształtuje się w ludziach na skutek obecności różnych norm kulturowych i zwyczajów, do których należy się dostosować. A odkryciu niezgodności z nimi towarzyszy poczucie wstydu, które reguluje zachowanie człowieka: „to jest możliwe, to nie jest możliwe”. Zwykle człowiek rozumie regułę, bierze na siebie odpowiedzialność i albo przestrzega normy, albo nie , wiedząc dokładnie, czym mu to grozi. Jeśli ktoś jest zawstydzony nie za swoje zachowanie w konkretnej sytuacji, ale za swoją osobowość w ogóle i za coś, czego nie jest w stanie zmienić, rozwija się toksyczne poczucie wstydu: „Ja. Ja sam nie jestem wszystkim, czego potrzebuję”. W takiej sytuacji niezwykle trudno jest przypisać odpowiedzialność. A intensywność tego doświadczenia jest bardzo silna. Ponieważ zawstydzając, często człowiek jest jednocześnie odrzucany, poniżany i poniżany. Co jest bardzo nieprzyjemne i przerażające, a także powoduje dodatkową burzę uczuć Podobnie jest z toksycznym poczuciem winy – człowiek czuje się winny nie z konkretnego powodu, ale w ogóle. A zadośćuczynienie za toksyczne poczucie winy wydaje się niemożliwe. W rezultacie pojawia się uczucie zamętu, bezsilności i strachu, w które człowiek wpada jak w sidła i wplątuje się w nie, przez co wielu osobom trudno tolerować te uczucia i stara się ich unikać. A wraz z nimi unikają wielu wspaniałych rzeczy, na przykład intymności emocjonalnej, ponieważ intymność wiąże się z ujawnieniem się i szczerością, możliwością pokazania się takim, jakim jest. Możliwości rozwiązania sytuacji - zarówno w sobie, jak i na zewnątrz. I oni boją się odpowiedzialności Stąd biorą się problemy z fiksacją na tych samych myślach, wewnętrzne niekończące się rozmowy, które nigdy nie kończą się prawdziwymi rozmowami, samotność i niepokój. Wydawałoby się, że są tylko dwa uczucia, ale gdy są destrukcyjnie kształtowane, psują się Co więcej, gdy poczucie winy, wstyd i odpowiedzialność mają dobrą formę, są postrzegane i przeżywane w zdrowy i produktywny sposób, pomagają człowiekowi lepiej przystosować się do środowiska, utrzymać relacje i iść do przodu..