Głównym warunkiem terapii jest współpraca i motywacja pacjenta. W przypadku skierowania pacjenta do lekarza lub rodzica przyprowadzającego dziecko i nie uzyskania dobrych efektów, wskazane jest odłożenie rozpoczęcia terapii do czasu, aż pacjent zmotywuje się do leczenia. Obie zaangażowane strony – pacjent i terapeuta – muszą mieć ten sam cel i realistyczne oczekiwania. W leczeniu otyłości typowe jest, że pacjent przychodzi do terapeuty z nierealistycznymi celami i oczekiwaniami. Pod wpływem reklam obiecujących szybką utratę wagi bez wysiłku celem pacjenta jest utrata wagi tak szybko, jak to możliwe, bez aktywnego wysiłku. Warto już na początku terapii podkreślić, że głównymi czynnikami sukcesu powinni być sami pacjenci, a rola eksperta powinna być jedynie pomocnicza. Przemyślenie celów jest częścią sesji terapeutycznej, podczas której konieczne jest, aby pacjent zrozumiał znaczenie zmiany swojego błędnego koła, gdy jego życie przeplata się z okresami stosowania jakiejś diety i całkowitego braku kontroli, bo tylko w ten sposób czy utrata wagi może stać się trwała. Należy także dążyć do utrzymania utraconej wagi. Uważa się, że utrata 5-10% początkowej masy ciała ma korzystny wpływ na zdrowie. Kolejnym problemem jest zachęcanie pacjenta do podjęcia jakiejś formy aktywności fizycznej, zwłaszcza gdy terapeuta nie jest w stanie zapewnić pacjentowi grupy ruchowej. ćwiczenia. Dużo trudniej jest nakłonić pacjenta do aktywności fizycznej, niż zmienić jego nawyki żywieniowe. Problemem jest także słaba współpraca pacjenta, zwłaszcza w okresie utrzymywania utraconych kilogramów. Jeżeli pacjent dobrze współpracuje z terapeutą, a mimo to po kilku tygodniach waga nie spada, należy skierować go do lekarza specjalisty, który. jest bezpośrednio zaangażowany w leczenie otyłości === =================================== =============== =============Linki do innych moich artykułów na temat otyłości: O etiologicznych przyczynach otyłości możesz dowiedzieć się tutaj link O objawach klinicznych i diagnostyce pod tym linkiem O związku otyłości z zaburzeniami odżywiania i destrukcyjnymi wzorcami odchudzania pod tym linkiem O destrukcyjnych wzorcach zachowań związanych z otyłością pod tym linkiem O błędach poznawczych i poznawczym modelu otyłości pod tym linkiem O interpersonalnych czynniki otyłości pod tym linkiem O systemowym poznawczo-behawioralnym modelu otyłości pod tym linkiem Terapia poznawczo-behawioralna otyłości. Część 1. Badanie CBT (struktura) pod tym linkiemCBT na otyłość. Część 2. Ocena i pomiar pod tym linkiemCBT w leczeniu otyłości. Część 3. Problemy, cele, plan leczenia pod tym linkiemCBT na otyłość. Część 4.1. Terapia: psychoedukacja pod tym linkiemCBT w leczeniu otyłości Część 4.2. Terapia: metody pod tym linkiemCBT na otyłość. Część 4.3. Terapia: terapia grupowa i model 12 kroków pod tym linkiem Artykuł został napisany z wykorzystaniem materiałów z książki „Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń psychicznych” Prashko, Mozhny.=============== ======= ========================================= Ty porady można uzyskać kontaktując się z: Telefonicznie. 8-923-146-08-18Skype: Alexey Mossine-mail: [email chroniony]