Od autora: Co dzieje się z dzieckiem, o konsekwencjach i objawach Lato się skończyło. Nadszedł czas szkoły... i ruszamy. A wspomnienia dzieci z lata są wciąż żywe i żywe: rób co chcesz niemal przez cały dzień, baw się, na ulicy i w domu, siedź na tablecie lub komputerze... zrelaksuj się w szkole. Życie zmieniło się diametralnie, ale nawyki pozostały... i się zaczyna: nie chce mi się iść do szkoły, nie chce mi się iść do szkoły, chcę spać - zostaw mnie w spokoju. Wróciłem ze szkoły do ​​domu - na tablecie. Na zewnątrz jest noc – dziecko w końcu wyczołguje się, aby odrobić pracę domową. Mama i tata są na uszach - kopnij i kopnij dziecko. I wreszcie osiągnięto granicę cierpliwości rodziców - tablet/telefon/przewody zostały usunięte/wyrwane z komputera. Uff, możesz odpocząć. Ale nie... zaczyna się nowa historia... Dalszy ciąg historii zależy od wielu powodów. Podam kilka: od typu osobowości, od powodów, dla których dziecko korzysta z gadżetu, od poziomu wychowania, od wieku młodego człowieka, od typu układu nerwowego... W zależności od tych powodów , dziecku może przydarzyć się następująca sytuacja... Sytuacja 1 Wycofanie rozpoczyna się natychmiast. Dziecko zaczyna wykrzykiwać przekleństwa, wyrywać rodzicom gadżet z rąk, przeklinać i rzucać przekleństwa. Po potoku emocji i słów, trzaśnięciu drzwiami i zamknięciu serca i pokoju przed rodzicami – obraziło dziecko do głębi duszy… W ogóle nie odrabia zadań domowych, a także jest gotowy do wyjścia z domu na zawsze... Rodzice zaczynają się kłócić lub, co gorsza, bójką. Potem idą też w drugą stronę. Ktoś po prostu spokojnie wchodzi do pokoju lub wskazuje dziecku drogę gestem wskazującym. Sytuacja 2. Dziecko wręcz przeciwnie, będzie szczęśliwe. Długo czekał na wyzwalający gest rodziców. Porzucenie mojego gadżetowego przyjaciela było dla mnie po prostu nie do zniesienia. Dziecko jest szczęśliwe – rodzice są zszokowani, ale i szczęśliwi. Wreszcie praca domowa zostanie odrobiona na czas, a rodzice będą mogli odpocząć... Mijają dni... dziecko wracające ze szkoły prosi rodziców, aby przed odrobieniem pracy domowej pobawili się gadżetem, rodzice odpowiadają bardzo słodka odmowa - dziecko natychmiast zamienia się w dzika. I wszystko to samo zachowanie, co w przypadku nr 1. Była to tzw. reakcja opóźniona – z czasem dziecko budzi się do pierwotnej potrzeby, która już stała się głodna i wymaga zanurzenia się w gadżecie. Och, jak bardzo jestem zmęczony tym przeklętym życiem – gdzie są moje błękitne widoki i zamki w powietrzu. Możesz dalej opisywać konsekwencje odstawienia leku i początek odstawienia u dziecka? Ale koniec jest ten sam – stres dla dziecka i rodzica. Doświadczenia winy, wstydu wobec dziecka itp. Kiedy jesteś widzem lub czytelnikiem, jest to jedno uczucie, ale kiedy jesteś w epicentrum wydarzeń, jest to zupełnie inne. Czasami ziemia znika spod nóg. Nie rozumiesz powodu, co robię źle? Jak pomóc dziecku? Co robić - zabrać to czy nie? Ten problem niepokoi nie tylko matki, ale także ojców. Tatusiowie też są ludźmi i czasami jeszcze bardziej martwią się o swoje dzieci, ponieważ spędzają dużo czasu w pracy i gubią się w takich sytuacjach ze swoimi dziećmi. Razem z kolegą zorganizowaliśmy nawet seminarium na temat „Gadżety w rodzinie Jak chronić nerwy matki?”, Podczas którego omówimy konkretne kroki, aby rozwiązać ten problem https://www.b17.ru/training.php? id=48193 Życzę, aby w każdej rodzinie panował pokój i szczęście.