„Efekt świadka” (syndrom Genovese) występuje wtedy, gdy świadkowie przestępstwa widzą innych świadków i nie biorą odpowiedzialności za pomoc ofierze, ponieważ nie ma poczucia „nikogo innego”. W efekcie ofiara zostaje pozostawiona bez pomocy i cierpi/umiera. Historia powstania tego terminu wiąże się z konkretnym przypadkiem – morderstwem Kitty Genovese w Nowym Jorku w latach 60. ubiegłego wieku na oczach 38 świadków. (według innych źródeł było ich 10). Tak naprawdę istnieje „syndrom Genovese” – nadal nie jest jasne 🤷‍♀️. Wydaje się jednak, że w różnym stopniu efekt świadka wpływa na zachowanie ludzi. W rzeczywistości istnieje wiele sytuacji, w których mamy tendencję do przenoszenia odpowiedzialności na innych, jeśli tylko mamy taką możliwość żądanie zwiększa szansę na odpowiedź. Tę samą tezę potwierdzają osiągnięcia psychologii zarządzania: aby zwiększyć efektywność wykonania zadania, należy przenieść odpowiedzialność za jego realizację na konkretną osobę ✅ W tym kontekście pojawia się taka nietypowa charakterystyka komunikatów i/lub komentarzy sieci społecznościowe w ciągu ostatniego miesiąca stały się jasne, takie jak ich kategoryczne targetowanie (obwinianie ciebie osobiście) i emocjonalność (co oczywiście częściowo tłumaczy się ostrą reakcją na stres). Odbiorcy wiadomości/komentarzy (Ty i ja) spotkaliśmy się z osobistymi oskarżeniami w związku z wydarzeniami, które miały miejsce na terytorium ***. Wydaje się zatem, że chodziło o zminimalizowanie efektu „efektu świadka” i zachęcenie jak największej liczby osób do aktywności. Drugim zadaniem jest maksymalizacja zaangażowania emocjonalnego w sytuację: poprzez emocjonalność tekstów, zdjęć i filmów , wywołują u odbiorców „efekt obecności”, który wywołuje wzrost lęku i prowadzi do impulsywnych działań, aby sobie z nim poradzić. Tutaj pojawia się kolejny syndrom – „trauma świadka”: gdy osoba nieświadomie obserwuje niebezpieczne sytuacje i tragiczne zdarzenia i staje się emocjonalna. ich „uczestnika”. Do takich wniosków doszedłem czytając o „efektu obserwatora” i zastanawiając się nad najnowszymi wydarzeniami na płaszczyźnie społecznej. Zrozumienie jest nam potrzebne nie tylko dlatego, że „tak działa mózg: wszystko trzeba mu wytłumaczyć. ” Wiedza o ukrytych mechanizmach psychologicznych daje Tobie i mnie możliwość wyboru – w przeciwieństwie do nieznajomości tych procesów, co zwiększa prawdopodobieństwo wpadnięcia pod wpływ manipulacji. Skutkiem może być wpadnięcie w trójkąt ofiary 🔺: Prześladowca – Ofiara – Wybawiciel. . Co powinniśmy zrobić? Jak nie stać się częścią tej figury geometrycznej Na konferencji poświęconej pracy z traumą psychiczną (która właśnie się odbywa) prelegentowi zadano pytanie: jak minimalizować traumę, będąc mimowolnym świadkiem? ➡️ Odpowiedź: nie daj się w to wciągnąć. Nie ma znaczenia, co to jest „to”: wydarzenia w *** czy gdziekolwiek indziej na świecie. Czy są one powszechne, czy mają charakter lokalny: wypadki drogowe, przestępstwa kryminalne/gospodarcze itp. Nie mówimy o braku wrażliwości lub braku informacji. Nie chodzi tu również o nieodpowiedzialność. Chodzi o to, że ciągłe przewijanie aktualności, oglądanie filmów i zdjęć w żaden sposób nie wpłynie na wynik sytuacji, ale te działania, niczym zmarszczki na wodzie, rozprzestrzenią traumę na ogromną społeczność przestrzeń. Angażując się emocjonalnie w te wydarzenia, sto, a nawet tysiąc razy więcej osób dozna urazu psychicznego, którego można uniknąć. Przestaną spać, jeść, stracą zdolność do normalnej pracy i zmierzą się z psychosomatycznymi przejawami tego doświadczenia – tylko dlatego, że zaangażowali się w to, co dzieje się głębiej niż to konieczne.⚠️ Kiedy wcielimy się w jedną z ról – uczestników wydarzeń lub świadków - niezwykle ważne jest zachowanie naszych granic psychologicznych, aby z jednej strony ✔️pozostać w kontakcie z rzeczywistością i być odpowiednio poinformowanym o aktualnym stanie rzeczy, a z drugiej ✔️nie brać odpowiedzialności za rozwiązanie tych problemów, których nie jesteś w stanie albo nie rozwiążę211563514