Prawie wszyscy ludzie doświadczają uczucia przywiązania. W tym artykule porozmawiamy z Tobą o trzech najważniejszych przywiązaniach, jakie posiada każdy człowiek. Do czego mogą doprowadzić i jak sobie z nimi radzić. Przywiązanie do pracy. Jeśli dana osoba jest mocno przywiązana do pracy, ostatecznie może ona doprowadzić do niewolnictwa. Czy byłeś kiedyś w sytuacji, w której Twój szef zaczął zachowywać się niegrzecznie, wykorzystując swoją pozycję? Anulował dni wolne, ukarał pracowników grzywną za najmniejsze, nieistotne wykroczenie i mógł po prostu wydłużyć dzień pracy, ale nie podniósł wynagrodzeń. Jeśli to wszystko jest Ci znane, oznacza to, że w Twoim życiu była sytuacja, gdy byłeś przywiązany do miejsca pracy. Menedżer zawsze zauważa, kiedy jego pracownicy trzymają się swoich stanowisk i boją się je stracić. Co więcej, widzi to już od pierwszego dnia podpisania umowy o pracę. Po pewnym czasie dla sprawdzenia kierownik zleca nieoczekiwane zadanie. Nie jest to trudne, ale ukończenie go nie jest Twoim obowiązkiem. Kiedy się zgodziłeś, uruchomiłeś tak zwane koło niewolnictwa. Z biegiem czasu zadania, które otrzymasz od swojego menadżera, będą stawały się coraz trudniejsze i będą pojawiać się coraz częściej. A po pewnym czasie przestaniesz zauważać, że z każdym dniem pracujesz kilka godzin dłużej i nie wykonujesz swojej pracy. Okazuje się, że jest to znaczący czas w tygodniu, który możesz wykorzystać na komunikację z rodziną, przyjaciółmi i załatwienie niektórych spraw osobistych. Takich przykładów jest wiele. Osoba dostaje jedną pracę, ale tak naprawdę robi wszystko, co każe mu szef. Problem z takimi ludźmi polega na tym, że po prostu nie mają wystarczającej wiary, aby bronić swoich praw. Przekonanie, że faktycznie jest to bardzo wykwalifikowany specjalista i nie pozostanie bez pracy. I to nie on, ale menedżer jest zainteresowany wysokiej jakości personelem. Brakuje też wiary w to, że jeśli coś jest przeznaczone przez los, to się to otrzyma. Jeśli ktoś musi mieć pieniądze, to w ten czy inny sposób one przyjdą. Trzeba rozwijać wiarę w siebie, zdobyć dobre wykształcenie i pracować, aby stać się pierwszorzędnym specjalistą w swoim fachu. Musisz także nauczyć się rozmawiać z szefem. Ale nie bij się pięścią w pierś i nie krzycz, że takiego specjalisty już nie znajdzie i że jest Ci obojętne, czy Cię zwolni. Trzeba nauczyć się budować rozmowę z szacunkiem, delikatnie, ale broniąc swoich stanowisk. Możesz na przykład powiedzieć tak: „Iwanie Iwanowiczu, bardzo cię szanuję, ale jeszcze raz chciałbym omówić te obowiązki służbowe, które wchodzą w zakres moich kompetencji, zgodnie z zawartą między nami umową. Mówi, co robię….. Tak”? - "Tak". - „I jest tam wskazane, co mam zrobić”? - "NIE". - „Więc dlaczego uważasz, że można zmusić mnie do zrobienia tego w sposób uporządkowany i nie zaoferować żadnej rekompensaty? Mogę wykonać to zadanie, ale trzeba to dodatkowo opłacić. Tę tablicę możemy omówić w osobnym arkuszu. Możesz też zatrudnić osobę do wykonania tej pracy osobno. Jeśli w odpowiedzi na zdanie menedżera „jeśli tego nie zrobisz. Zwolnię cię”, odpowiesz „ogień” - to nie wystarczy. Menedżer wyczuje słabość z Twojej strony. Trzeba być przygotowanym na to, że można zmienić pracę i wierzyć, że tam może być znacznie lepiej. Dlatego należy stale pracować nad swoimi umiejętnościami zawodowymi. To znacznie zmniejszy Twoje przywiązanie do pracy. I rzeczywiście można znaleźć bardziej godne miejsce. Musisz tylko uwierzyć w siebie. Ale pamiętaj też, że jeśli czujesz, że Twój profesjonalizm wzrósł wielokrotnie, to nie biegnij, żeby od razu zrezygnować. Wypełnij swoje zobowiązania. W przeciwnym razie możesz zacząć tracić siłę woli. Przywiązanie do dzieci. Jeśli przywiązanie do dzieci jest nadmierne, dziecko może w końcu wyrosnąć na konsumenta. Nie zyskasz szacunku od takiego dziecka, a wręcz przeciwnie, tylko otrzymasz!