Anastazja bardzo boi się, że zachorowa na coś poważnego, dlatego przy najmniejszych objawach regularnie poddaje się ogromnej liczbie badań, w tym także tych, które nie są zbyt korzystne dla zdrowia. „Nikt nie ma gwarancji, że nie zachoruję” – mówi Anastazja. I tak naprawdę nie ma żadnych gwarancji. Vera nieustannie potrzebuje potwierdzenia, że ​​​​jej partner ją kocha. Pyta o swój harmonogram, stara się być świadomy tego, co będzie robił w ciągu dnia, jakby pytał: „Czy mam Cię jeszcze?” Rozumie, że tak naprawdę nie ma gwarancji, że jej partner zawsze będzie przy niej. Angela boi się, że może zostać zwolniona i szybko nie znajdzie nowej pracy. Rzeczywiście, nikt nie ma dowodów, że jest inaczej. A co mają wspólnego hipochondria, lękowy typ przywiązania i strach przed utratą pracy (z katastrofizowaniem i przewidywaniem przyszłości? Brak tolerancji dla niepewności, który w żaden sposób nie pomaga tym wszystkim dziewczynom zabezpieczyć się przed możliwymi, ale nie gwarantowanymi) trudności? Tolerancja na niepewność to cecha psychologiczna, która pozwala osobie z pewnością i spokojem patrzeć w przyszłość, pomimo tego, co nieznane i niepewności. Osoby posiadające tę cechę z łatwością radzą sobie zdrowo z niespodziankami, zmianami i trudnościami, które mogą pojawić się w życiu niepokój i niepokój, łącząc to drugie z „powinno”. Lęk wynikający z niepewności wymusza przewidywanie, jego strategią kompensacyjną (sposobem radzenia sobie) jest nadmierna kontrola, zaś kluczowym aspektem tolerancji na niepewność jest umiejętność zaakceptować nieznane jako nieuniknioną część życia, nie uważając go za zagrożenie. Szczęśliwi posiadacze tolerancji dla niepewności potrafią zachować spokój i rozsądek w stresujących sytuacjach i praktycznie nie są podatni na panikę. Wiedzą, jak znaleźć wewnętrzne wsparcie i zasoby do rozwiązywania problemów, nawet jeśli okoliczności są poza ich kontrolą, radzą sobie z uczuciem stresu, niepokoju i niepewności, nie pozwalając, aby emocje wpływały na decyzje i działania. Tolerancję na niepewność można rozwijać i wzmacniać ćwicz stabilność emocjonalną, elastyczność myślenia i pewność siebie, jednak głównymi celami powinien być lęk i związane z nim strategie radzenia sobie: nadmierna kontrola, nadmierna odpowiedzialność, perfekcjonizm itp. Tak naprawdę nie na wszystko w naszym życiu mamy wpływ, a niepewność jest rzeczywiście jedną z jego stron. Próba kontrolowania wszystkiego jest energochłonna i nieskuteczna, a lęk w dalszym ciągu nie rozwiązuje prawdopodobnych problemów jutra, zabierając dzisiejszy spokój, który bez niego jest całkiem odczuwalny..