W lesie żył jeż o imieniu Timka, który był bardzo drażliwy. Obrażało go wszystko: zając przebiegł obok, nie zauważył go i nie przywitał się, wiewiórka nie poczęstowała go grzybami. Jego przyjaciel zając Prosza zapytał kiedyś jeża: „Dlaczego się obraziłeś?” Jeż odpowiedział mu: „Chcę się obrazić i zrobię to!” Nie pytałem! A niechęć w jeżu urosła tak bardzo, napompowana jak balon, że w pewnym pięknym momencie jeż zamienił się w nadmuchiwany balon i podmuchał wiatr. Jeż bardzo się przestraszył i zaczął głośno wołać o pomoc. Ale nikt go nie słyszał, a nawet jeśli go słyszeli, nie chcieli pomóc szkodliwemu i drażliwemu jeżowi. Królik pobiegł skrajem lasu i zobaczył w chmurach piłkę. Jeż wrzasnął rozdzierająco Zając zobaczył, że to jego przyjaciel jeż i postanowił pomóc. -Jeżyku, nie denerwuj się! Wiem, co robić! Twoja uraza w Tobie zamieniła się w ogromną bańkę, ponieważ kumulowałeś ją przez wiele dni. Musisz mocno kichnąć, a bańka w tobie pęknie. - Cholera, ale spadnę! - Złapię cię! - Ale jeśli mnie złapiesz, moje igły zranią cię. Naprawdę chcę ci pomóc! Ważniejsze jest dla mnie, żeby cię uratować, nie jest mi szkoda moich łapek, Timka mocno kichnął i zaczął upadać! Prosha pobiegł bardzo szybko i udało mu się go złapać. Jeż zaczął bardzo płakać. Żal mu było zająca i jego łap. Jeż Timka zdał sobie sprawę, że ta zniewaga go rozzłościła i wyrządziła krzywdę. Przez nią prawie stracił wszystkich przyjaciół. A zając go uratował, nie oszczędzając jego łap. Zając Prosha to prawdziwy przyjaciel! Od tego czasu jeż nigdy nie obraził się na nikogo z powodu drobiazgów. Pamiętaj, że uraza to uczucie, które nie jest zdrowe dla człowieka. Niszczy od środka. I może puchnąć w środku jak wielka kula, z czasem będzie trudno oddychać. Ważne jest, aby móc wybaczać krzywdy i gromadzić w sobie tylko radość!🌞🌈Autorka bajki: Lazareva Anastasia Viktorovna, psycholog dziecięcy🧡Terapia bajkami to delikatny sposób, dzięki któremu możesz przepracować z dzieckiem wszelkie emocje: strach, uraza, złość, złość itp. Bajki Zacząłem komponować jako nastolatek. Bardzo lubiłam zanurzać się w fantazjach i wymyślać niesamowite historie. Teraz jestem psychologiem dziecięcym. Matka 2 synów. Bardzo chciałam przypomnieć sobie moje doświadczenia związane z wymyślaniem baśni i opowiadań, aby móc je wykorzystać w pracy z dziećmi i w rodzinie. Ciąg dalszy...