Jeśli w coachingu najważniejsze jest sformułowanie prośby o sesję, bez której sesja coachingowa w ogóle nie może się odbyć, to w poradnictwie psychologicznym różni specjaliści postrzegają ten temat na swój sposób Najpierw zastanówmy się, dlaczego w ogóle potrzebujesz prośby, pracując z psychologiem. Bez zrozumienia ostatecznego punktu dotarcia, osiągnięcie tego celu jest bardzo trudne i uważam, że całkowicie niemożliwe. I często zdarza się, że wizja klienta na temat jego problemu i psychologa, który wielokrotnie się z tym spotykał, nie pokrywają się. Wtedy może potoczyć się historia, jak w bajce Kryłowa „Łabędź, rak i szczupak”, kiedy wszyscy zostaną pociągnięci w inną stronę. Jasne określenie prośby = skuteczność samego procesu konsultacyjnego. Oczywiście są klienci, którzy nie potrzebują rezultatu, ale ważny jest proces. I to też jest w porządku! Wtedy będą mieli prośbę dotyczącą dokładnie tego. Ale częściej osoba przychodząca do psychologa sugeruje, że przez pewien czas nastąpią zmiany w jego życiu, w jego osobowości. A kiedy to, co pożądane, nadal nie następuje, klient może zastanawiać się, dokąd zmierzamy. Tak naprawdę rzadko zdarza się, aby klient od razu przychodził z jasno sformułowaną prośbą. Tak, nie jest to wymagane. To podczas sesji będziemy pracować nad wyjaśnieniem, nad czym pracować. I to jest zupełnie normalna historia, gdy początkowo jest tylko jedna prośba, ale po 5 spotkaniach z głębiny wyłania się ta „najbardziej istotna i najważniejsza”. Następnie: sprawdzamy mapę, zmieniamy wektor i ruszamy dalej. Najczęściej osoba przychodzi do psychologa z czymś bardzo istotnym, ostatnio zaprzątającym jego umysł, uniemożliwiającym mu harmonijne istnienie. A to, jeśli mówimy o terminologii psychologicznej, będzie raczej opisem skargi, być może jego problemu. Zrozumienie problemu nie jest jeszcze prośbą. Problem może dotyczyć na przykład granic osobistych. Ale trzeba przyznać, że temat ten jest dość obszerny. Problem jest oznaką czegoś, co klient chciałby zmienić, ale jeszcze nie może. I wtedy do zakresu kompetencji psychologa należy pomoc klientowi w sformułowaniu prośby, z którą następnie zaczniemy pracować. Prośba jest już określeniem formy pomocy, jakiej Klient oczekuje od sesji. Jeśli przejdziemy od ogólnego tematu granic osobistych do sformułowania: jak nauczyć się budować relacje w zespole w pracy, to najprawdopodobniej będzie to prośba. Prawidłowo wybrany cel terapii = 99% sukcesu terapii. Prośby mogą być też inne. Zdarza się, że klient od razu przychodzi z prośbą, tyle że z prośbą niekonstruktywną, czyli taką, która nie leży w sferze wpływów samego klienta. Takie żądania są często nazywane manipulacją. „Chcę, żeby mój mąż zaczął się inaczej zachowywać”, „Chcę, żeby moi koledzy w pracy zaczęli mnie szanować”. Nawet jeśli zamkniesz oczy i zaczniesz pracować z takimi prośbami, głównym pytaniem pozostaje, o co chodzi klientowi i psychologowi . Jak mogą zmienić zachowanie trzeciej osoby podczas sesji? Nie ma mowy. Dlatego bardzo ważne jest, aby sformułować taką prośbę w sposób konstruktywny. Zatem jak powinna idealnie wyglądać prośba: 🔹 Zmiany powinny dotyczyć samego klienta; 🔹 Prośba powinna być w pewnym stopniu adekwatna (trafność jest jedna). sekretów, dlaczego tak fajnie działa coaching);🔹 Klient musi mieć wewnętrzne zasoby do pracy z prośbą;🔹 Prośba musi być realistyczna (obniżenie poziomu lęku z 10 punktów do 0 punktów to już historia niekonstruktywna, ponieważ osoba po prostu nie przeżyłaby bez poczucia niepokoju); 🔹 Tak czy inaczej prośba powinna być ograniczona w czasie (pozwoli to uniknąć opóźniania terapii o lata); 🔹 Jeśli prośba jest nadal bardzo duża, to trzeba zostać zmiażdżonym jak wielki słoń na małe kawałki (zrozumienie, co to jest historia strategiczna, a co taktyczna) ;🔹 A co najważniejsze, prośba musi być przyjazna dla środowiska, odpowiadać interesom i wartościom samego klienta podczas pracy klientów, zawsze staram się dojść do wspólnego zrozumienia wniosku strategicznego, który rozwiążemy w trakcie konsultacji. Ale wraz z tym każda sesja klienta.