Od autora: 9 grudnia, 17:09 Artykuł „Oddycham, a to znaczy, że kocham!” z dygresjami na temat chrapania, wzbudziłem kilka pytań czytelników i chcę podzielić się informacjami na temat, który ich interesuje, nawet jeśli sam nie mam ich zbyt wiele. Jak już mówiłem, chrapanie z przyczyn obiektywnych jest zjawiskiem, które zostało przeze mnie osobiście słabo zbadane. Aby znaleźć się w pokoju z osobą chrapiącą lub chrapiącą, potrzebne są szczególne okoliczności, na przykład podróżowanie w tym samym przedziale pociągu, przebywanie w pokoju na odosobnieniu lub bycie na wędrówce w tej samej grupie. A to nie zdarza się zbyt często. Swego czasu interesowałem się tematem chrapania, jednak wszystko co znalazłem w literaturze było niezadowalające. Wydaje się, że medycyna jest po prostu bezsilna wobec tego problemu. Nadciśnienie tętnicze, otyłość, palenie tytoniu, wiek, niewłaściwa pozycja podczas snu, polipy i skrzywiona przegroda nosowa to nie pełna lista przyczyn, które lekarze nazywają podstawowymi dla manifestacji tego objawu. Z takim samym sukcesem można napisać: „przyczyną chrapania może być wszystko, więc pompujmy człowieka powietrzem we śnie”! Lub „nie wiemy, dlaczego tak się dzieje, więc po prostu przestańmy”! Wymyślili także sformułowanie, które zdaje się coś wyjaśniać – „zespół obturacyjnego bezdechu sennego”. Termin oznaczający sytuację, w której osoba przestaje oddychać podczas snu. Ale dlaczego? Oddech zatrzymuje się nawet 500 razy w ciągu nocy, co może spowodować zawał serca lub udar. Zespół bezdechu! No cóż, kto może czegoś nie rozumieć? W tym celu wymyślili oznaczenie po łacinie - święty, martwy język. Nadal nie znalazłem odpowiedzi na pytanie, co jest przyczyną chrapania. Musiałem więc obserwować otoczenie i słuchać recenzji. A mimo to dokonałem kilku ciekawych odkryć. Opierając się na mojej wiedzy na temat psychologicznych podstaw wszelkich problemów z oddychaniem (jako utrata możliwości przyjmowania i dawania miłości), założyłem, że problemem chrapania jest sam zablokowany gniew, głośny protest, którego dana osoba nie jest w stanie wyrazić w ciągu dnia. Jego partner, któremu to wszystko jest dedykowane, zmuszony jest, chcąc nie chcąc, wysłuchać wszystkiego, co chrapiący chciałby wyrazić, gdyby sam dał sobie taką możliwość i gdyby otoczenie mu na to pozwoliło. Cóż, lub ci, na których rzutowany jest znaczący obiekt, powiedzmy, towarzysze podróży w pociągu. A jeśli złościsz się na tak oburzoną osobę, zacznie on „oburzać się” jeszcze bardziej, tj. Chrapanie jest całkowicie nie do zniesienia i nie będziesz mógł spać. Jeśli go obudzisz, skopiesz, zagwiżdżesz, zbesztasz, sytuacja się pogorszy. Ale jeśli w odpowiedzi na każdą regułę zaczniesz uspokajać awanturnika (do siebie lub bardzo cicho na głos), pocieszać i seplenienie, jak przy dziecku, wyobraź sobie, że bierzesz go w ramiona i kołyszesz, chrapiący może się uspokoić. To jest pierwsza opcja. Drugą opcją jest uzdrawiająca moc modlitwy. Istnieje opinia, że ​​chrapanie jest rodzajem demonicznego przejęcia jednostki lub, mówiąc językiem wróżek, destrukcyjnym programem energetyczno-informacyjnym. Nazywają to skomplikowanymi słowami, więc brzmi jak prawda :). Jeśli jednak w takiej sytuacji odmówisz modlitwę (cicho lub bardzo cicho na głos), wówczas osoba się uspokoi. Parę razy moi towarzysze podróży nie tylko się uspokoili, ale obudzili i „pobiegli” do przedpokoju (zapalić) lub do toalety, gdzie spokojnie mogli zasnąć. Jestem pewien, że religia osoby modlącej się nie ma znaczenia. Prawosławna modlitwa „Ojcze nasz...”, buddyjska „NAM-ËHO-RENGE-KYO”, muzułmańska „A'uzu bi-Llahi min ash-shaitani-r-rajimi!”, czy hinduska „Hare Krishna! ..” w równym stopniu oczyść przestrzeń i napełnij ją boską łaską. Trzecią opcją jest medytacja lub wizualizacja „Jestem słońcem”. Świecąc swoim światłem na ludzi, którzy chrapią, wysyłasz im miłość. A to często wystarczy, aby pozbyć się chrapania. Jeżeli się do tego zabierzesz i ciekawi Cię, jaki to rodzaj wizualizacji, to Ci opowiem. Kolejne pytanie brzmi: co powinni zrobić sami chrapiący? Radziłabym częściej spuszczać parę. Pozwól sobie na niezadowolenie, uznaj swoje prawo do negatywnego nastawienia.!