Nastolatki często popełniają nielogiczne i z naszego punktu widzenia niedopuszczalne działania. Jak okazało się z licznych badań, takie działania mogą być konsekwencją reorganizacji mózgu (odniesienia do badań znajdują się w książce I. Filloza „Nie rozumiemy się”) nastolatek? Do 11. roku życia u dziewcząt i 12. roku życia u chłopców zwiększa się liczba neuronów i powstają między nimi połączenia. Jest więcej istoty szarej, a kora mózgowa gęstnieje. W miarę zdobywania doświadczenia, nowej wiedzy i umiejętności wytyczanych jest wiele ścieżek neuronowych, które autor porównuje do tras samochodowych. W wieku 11–12 lat w mózgu powstaje maksymalna ilość istoty szarej. Następnie, aby zwiększyć swoją wydajność, mózg zaczyna przeprojektowywać swoją przestrzeń. Aby zoptymalizować trasy, stosuje przycinanie (PRUNING). Przycinanie jest potrzebne, aby wyeliminować nieefektywne, zbyt kręte lub zbędne ścieżki. Po przycięciu mózg nastolatka przypomina drzewo, z którego wycięto nadmiar gałęzi. Nic dziwnego, że nastolatek nie jest obecnie w stanie zmobilizować wszystkich niezbędnych umiejętności. Niektóre nawet wcześniej nabyte umiejętności praktycznie zanikają. „Kiedy ruch zostanie uruchomiony na nowych autostradach, będzie on szybki, ale na razie niektóre małe drogi są już zamknięte dla ruchu, a inne są zatłoczone” – pisze Fillosa. W tym czasie mogą uaktywnić się stare urazy, powodując utratę przytomności i ból uczucia, których nastolatek nie rozumie, a które ma tendencję do rzutowania na osoby przywiązania, zwłaszcza tę główną – matkę (nastoletnie matki). Mózg nastolatka będzie się rozwijać aż do 25. roku życia. UWAGA! Obszary odpowiedzialne za: wolną wolę, kontrolę impulsów, przewidywanie, planowanie, organizację, empatię, ocenę konsekwencji swoich działań, podejmowanie decyzji o działaniu lub powstrzymaniu się od działania podlegają mielinizacji (powlekaniu mieliną dróg nerwowych w celu zwiększenia szybkości przekazywanie impulsów nerwowych) OSTATNIE I dlatego nastolatek potrzebuje więcej czasu, aby poradzić sobie ze swoimi impulsami. Wymaga to od niego więcej wysiłku niż od osoby dorosłej. Obelgi, kary i groźby tylko pogłębią problem, zwiększając stres nastolatka, a tym samym jeszcze bardziej ograniczając zasoby jego mózgu.---------------------------------- -- ------ „Dorastanie” – pisze Fillosa – „często doświadczane przez rodziców jako «trudny czas», to kluczowy etap w rozwoju obwodów nerwowych, czas niesamowitego budowania mózgu, którego jesteśmy świadkami. Naszym zadaniem jest w celu zabezpieczenia terytorium, na którym prowadzone są prace i dostarczenia na czas niezbędnych materiałów".