W dzisiejszych czasach często słyszymy, że proszenie o prezenty jest złe, ugh, żeby tak było. Dla wielu ten temat jest bezpośrednio związany z manipulacją. Daj mi narzędzia, żebym mógł mieć to, czego chcę. I nic za to nie dostałem. Konsumpcjonizm ma swoje miejsce, ale dzisiaj chciałbym porozmawiać o czymś innym. Jak umiejętność proszenia jest powiązana ze zdolnością dawania. Wchodzimy w relacje w celu wymiany zasobów, wiedzy, doświadczeń itp. Dajemy, robimy, zaprzęgamy się, aby zbudować solidny fundament relacji. I móc je wspierać, chronić i rozwijać. Bo jeśli pewnego dnia z jakiegoś powodu nie będziemy chcieli lub nie będziemy mogli czegoś zrobić (wszyscy jesteśmy żywymi ludźmi), to nie wszystko zawali się w ciągu jednej godziny. A było na czym polegać. Dlatego odpowiadając na pytanie, jak prosić o prezenty, proponuję zacząć od: Umiejętność dziękowania. Jeśli z jakiegoś powodu nie masz teraz nic do dania, bądź wdzięczny za to, co masz: dzisiaj, wczoraj, jutro. Zrób to szczerze i na czas. Nie dlatego, że oczekujesz czegoś od swojego partnera, ale dlatego, że cenisz to, co otrzymujesz. I masz taką zdolność dostrzegania wartości, jaką ci nadano. Zachowaj równowagę w proszeniu i otrzymywaniu prezentów. Lub udostępnij inne zasoby, których masz dużo. Czas, uwaga, dotyk, pomoc, porada, wsparcie itp. Można prosić o jedno, a dać drugie. Weź to, czego brakuje, i wymień to, czego jest w nadmiarze. Uznaj prawo drugiego człowieka do jego pragnień. Wspieraj go w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia jego potrzeb. Ponieważ chciwość wobec siebie często prowadzi do chciwości wobec innych. Poznaj pragnienia drugiej osoby, wspieraj chęć ich realizacji, dziel się przyjemnymi emocjami w związku z otrzymywaniem tego, czego pragniesz. Zrób coś miłego z poczuciem, że jestem tego godny. Niech Twój partner zobaczy, że troszczysz się o siebie. Bo jeśli jesteś chciwy wobec siebie, dlaczego ktoś inny miałby być dla ciebie hojny i otwarcie i pewnie mówić o swoich pragnieniach. Aby Twoja prośba brzmiała przekonująco i nie odczytywała niepokoju i poczucia, że ​​tak naprawdę jej nie potrzebujesz, niewygodnie jest prosić i możesz na tym zaoszczędzić. Używaj wypowiedzi „ja” w pozytywnych sytuacjach, wzmacniając chęć kontynuowania żeby się tobą opiekować. Na przykład: „Jestem bardzo szczęśliwy, kiedy otrzymuję od Ciebie kwiaty, chcę, żeby ten stan trwał jak najdłużej/występował jak najczęściej, z powodem lub bez”. Czy prosisz o prezenty? Czy uważasz, że to naturalne? Albo myślisz, że jeśli musisz pytać, to znaczy, że coś jest nie tak w związku?