Kiedy zwracasz się do psychologa, masz nadzieję rozwiązać własne trudności i to najlepiej jak najszybciej, ale czas mija i zdajesz sobie sprawę, że „strzyżenie dopiero się zaczęło” lub w ogóle zaczynasz wątpić czy te spotkania na coś się przydadzą. Proponuję Ci małą listę czynników decydujących o powodzeniu terapii i mam nadzieję, że pomoże Ci ona zorientować się w specyfiki pracy psychologicznej, tak aby później nie była ona potwornie bolesna. Właściwy psycholog. Bardzo ważny czynnik, ponieważ przebieg terapii zależy od umiejętności tej osoby. Oczywiście nie wyłącznie od niego, ale mimo to psycholog organizuje sam proces psychoterapeutyczny, a jego umiejętności i sposób życia bezpośrednio wpływają na przemianę psychologiczną klienta. Jeśli wybrałeś specjalistę, który nie jest do końca kompetentny lub ma wiele nierozwiązanych problemów osobistych, nie powinieneś się dziwić, że we współpracy z nim nic znaczącego się nie dzieje. Chociaż chcę podkreślić, że z każdej interakcji z osobą możesz wyciągnąć coś przydatnego dla siebie. W końcu taki psycholog może służyć jako antyprzykład :)2. Stopień upośledzenia psychicznego klienta. Zawsze chcesz wierzyć, że wszystko jest z Tobą w porządku, a nawet jeśli tak nie jest, można to naprawić. Jednym z najbardziej bolesnych odkryć w psychoterapii może być odkrycie własnych uszkodzeń i pewnych braków, które mogą utrzymywać się przez całe życie. Tak, możemy określić i wpłynąć na nasz los, ale czasami w bardzo ograniczony sposób. Niektóre raz zadane nam krzywdy pozostawiają ślady na zawsze. Niektóre z nich są jak blizna na czole po dziecięcej huśtawce: można z nimi żyć, skutecznie je maskować, a nawet być z nich dumnym; inne, podobne do paraliżu spowodowanego nieudanym nurkowaniem do rzeki, są pozbawione funkcjonalności. Niestety, w tej chwili nie ma 100% lekarstwa, które gwarantowałoby wyleczenie traumy psychicznej, ale jest całkiem oczywiste, że łagodne urazy są łatwiejsze do leczenia niż ciężkie. Jeśli dana osoba odwiedziła wielu psychologów i u żadnego z nich nie znalazła przynajmniej spokoju, warto pomyśleć, że problem może nie tkwić w psychologach, ale w stopniu uszkodzenia aparatu psychicznego.3. Motywacja klienta. Jak głosi słynny żart, jeśli pacjent chce żyć, medycyna jest bezsilna. Chodzi tu przede wszystkim o motywację człowieka do zmiany, a nawet o jego „ducha osobistego” (D. Kalshed), który nie pozwala zostawić siebie samego i zmusza do szukania odpowiedzi na swoje pytania, pocieszenia w ludziach i wciąż nowego sposoby realizacji siebie. Historia zna przykłady, kiedy beznadziejnie chorzy ludzie dzięki swojej determinacji i zapałowi otrzymali drugie życie. To samo dzieje się w pracy psychologicznej: pomimo poważnych wad osobowości i niepowodzeń w wyborze psychologa, człowiek wciąż odnajduje w sobie tę wersję terapii, która jest mu bliska i która przyspiesza go w pracy nad własnymi objawami. Warto zaznaczyć, że zmotywowani klienci czasami nie pozwalają odpocząć samemu psychologowi, który po prostu nie ma innego wyjścia, jak tylko rozwijać swój profesjonalizm.4. Inteligencja klienta. Nie jest to obowiązkowe we wszystkich podejściach psychoterapeutycznych, jednak jeśli chodzi o złożoną strukturę osobistą lub trudne doświadczenia, nie da się bez tego obejść. Człowieka może ogarnąć wiele silnych emocji, które dają nielogiczny i pełen grozy obraz świata. Tak, w zasadzie ludzie są podatni na zniekształcenia percepcji tylko dlatego, że jesteśmy ludźmi i interpretujemy otoczenie poprzez naszą subiektywność. Jednocześnie inteligencja jako umiejętność obiektywnego wykorzystania funkcji myślenia (analiza, synteza, porównywanie, abstrakcja, formułowanie sądów itp.) jest bardzo pomocna w poszukiwaniu tych zniekształceń. A dzięki silnemu wpływowi uczuć intelekt może być latarnią morską, na której możesz polegać, pomagając zrozumieć siebie i otaczający cię świat. Na przykład czasami ważne jest, aby po prostu zrozumieć, że Twoja matka nie chce Cię zniszczyć, nawet jeśli zachowuje się agresywnie, lub osoba, która Cię odrzuciła, mogła nie zrobić tego bez logicznych powodów. Niektóre metody