Dzielę powszechnie nazywaną depresję na trzy główne typy: 1 – reakcja depresyjna; 2 – depresja endogenna; 3 – reakcja depresyjna utrwalona. Reakcja depresyjna nie jest tak naprawdę depresją – jest zdrowym zjawiskiem negatywnym reakcja na negatywny bodziec zewnętrzny (utrata bliskich/pracy/bezpieczeństwa, choroba, a nawet zły nastrój, jako reakcja na jesienne i zimowe ograniczenie godzin dziennych). Może minąć samoistnie i można je wyeliminować znacznie łatwiej, szybciej i skuteczniej (słowo leczenie nie jest tu do końca na miejscu, bo to nie jest choroba). Co robić? Nie ma nic złego w leczeniu takiego „światła”? „depresja” do psychologa. Jednocześnie, jeśli chcesz spróbować rozwiązać ten problem samodzielnie, najprawdopodobniej będziesz w stanie sobie z nim poradzić. Ważne jest, aby zrozumieć, że przy takiej depresji twoja energia mentalna i fizyczna tak naprawdę nie przestaje być wytwarzana, chociaż może się wydawać, że energia się wyczerpała - jest to złudzenie. Kiedy jesteś w depresji, Twoja energia jest po prostu skierowana nie na aktywność zewnętrzną, ale na agresję wewnętrzną, być może bierną i nieświadomą, dlatego często wydaje nam się, że pojawia się nie tylko letarg mentalny i emocjonalny, ale także mięśniowy. W takiej sytuacji dobrze jest odwrócić wektor energii od środka na zewnątrz: odwróć uwagę, uprawiaj sport, wyjdź na spacer i porozmawiaj z miłymi ludźmi. Jeśli w ogóle nie masz siły i ochoty na relacje społeczne, nie jest złym pomysłem zresetowanie się: idź na masaż, posłuchaj nagrania audio jogi nidry (mającej na celu rozluźnienie mięśni), przejdź do do sauny lub łaźni tureckiej, aby rozładować całą muskularną sylwetkę, a następnie odpocząć i posłuchać neutralnej muzyki (do medytacji lub śpiewu gruzińskiego lub spokojnej klasyki lub śpiewania mis z harfą). Poza tym, gdzieś pomiędzy hammamem a snem, możesz postawić swojej psychice zadanie zrozumienia „jaki stan chcę osiągnąć, czego chcę, co chcę zrozumieć, poczuć lub zrobić?”. Depresja endogenna – astenia, depresja , zły nastrój, pogorszenie aktywności psychicznej, osłabienie mięśni i to wszystko bez żadnych zewnętrznych przyczyn. Istnieje opinia, że ​​istnieje genetyczna predyspozycja do depresji endogennej, opinia nie jest jednoznaczna, chodzi jednak o to, że pewnego niezbyt cudownego dnia, najzwyklejszy człowiek, bez wyraźnej przyczyny, może zacząć doświadczać depresji, a w jednocześnie dość poważny. Zawsze są tu przyczyny fizjologiczne; prawdziwa depresja to zawsze zaburzenie prawidłowego funkcjonowania neuroprzekaźników, czyli tzw. poziom hormonów i nastrój są ściśle od siebie zależne. A hormony są powiązane z wieloma zupełnie różnymi narządami, zaczynając od genitaliów, a kończąc na przysadce mózgowej i szyszynce. Odróżnienie jakiegoś nieświadomego kryzysu wewnętrznego od problemów organicznych przekracza możliwości zwykłego człowieka; tutaj potrzebny jest psychoterapeuta lub psychiatra, ponieważ depresja endogenna jest prawdziwą chorobą, którą należy traktować tak poważnie, jak to możliwe. Co robić? psychologa w celu diagnozy i dalszej terapii. Utrwaloną reakcję depresyjną czyta się jak zwykłą reakcję depresyjną, tyle że ze względu na to, że sytuacja została w jakiś sposób dodatkowo (jedno lub kilkukrotnie) zaostrzona przez zewnętrzne psychotraumy, albo też osoba jest po prostu przyzwyczajona do życia w takim środowisku. stan depresji, kontynuuje, konsoliduje się i zaczyna zachowywać się endogennie, tj. osoba przestaje lub prawie przestaje cieszyć się dobrymi wiadomościami, boleśnie reaguje na złe wieści, a jeśli nie ma złych wiadomości, stan depresyjny może nadal zacząć się odtwarzać bez obecności zewnętrznych negatywnych bodźców i pomimo pozytywnych. Kiedy? zacząć się martwić? Jeśli depresja wywołana zewnętrznie trwa dłużej niż dwa tygodnie, jest to poważny powód, aby skonsultować się ze specjalistą, ponieważ... istnieje duże prawdopodobieństwo utrwalenia się tego stanu i przejścia depresji w depresję endogenną. Jeśli miną dwa tygodnie, a depresja nie ustąpi, należy postępować tak samo, jak w przypadku depresji endogennej – kontakt.