Dzisiaj w zupełnie prostej porannej rozmowie z przyjacielem nagle uświadomiłam sobie coś ciekawego i prostego. Zrozumiałam i byłam szczęśliwa.) A rozmowa toczyła się wokół jej wpisu ze zdjęciem kubka z kawiarni z życzeniem. Życzenie brzmiało: „Uszczęśliw swoje wewnętrzne dziecko”. A potem pomyślałem: co, jeśli dziecko jest smutne? Albo, nie daj Boże, bluesa? Niech będzie wewnętrzne dziecko. Celowo nie piszę o tym, co zewnętrzne. Zwykle apeluje się o to, co zewnętrzne, podobne do wewnętrznego)) Jeśli dziecko jest smutne? Co mu powiedzieć: nie smuć się? Zachowaj spokój i kontynuuj. Bądź pozytywnie nastawiony. No i tak dalej przez cały tekst. Myślę, że ważne jest, aby zrozumieć, co się ze mną teraz dzieje. Teraz, jeśli walczysz ze smutkiem, który ogarnął Cię rano lub, nie daj Boże, z chandrą, zignoruj ​​go, odepchnij i zalej kawą, to i tak nigdzie nie odejdzie. Bo za każdą emocją kryje się potrzeba. A potrzeba nie tylko nie jest zaspokojona, ale nawet nie jest rozpoznawana. Jestem smutny dziś rano. Albo jestem smutny (cokolwiek to znaczy), jest mi czegoś smutno, od tego szarego lutowego poranka. Czego chcę? Co, co szepcze mi teraz mój smutek? Dlaczego to mnie prześladuje od rana. I och, niesamowite! Gdy tylko pozwolę sobie na smutek, gdy tylko pozwolę sobie i mojemu wewnętrznemu dziecku na smutek, napięcie wewnętrzne zmniejsza się, ponieważ przywracana jest homeostaza, przywracana jest moja wewnętrzna integralność, może nie będzie już przyjemniej, a może bądź radosny. Ale na pewno stanie się łatwiej i jaśniej: co się ze mną dzieje i czego chcę. To prawda, że ​​tutaj potrzebne jest wsparcie. Cóż, w pobliżu potrzebny jest dorosły, wręcz przeciwnie, nawet czasami, który nie powie „Nie czuj tego”, „Nie smuć się”, ale będzie w pobliżu, który najprawdopodobniej też będzie smutny i ci pomoże przebrnąć przez smutek. Razem. Pomogę Ci to przeżyć. Dowiedz się, co pojawiło się w organizmie i dlaczego Smutek jest dobry. Zwykle szepcze o rzeczach ważnych i cennych. I co z tym zrobić - to później, dowiemy się tego później. A może nawet zaryzykujemy i spróbujemy wyhodować nowe połączenia neuronowe.)