„Doświadczenie straty może być bardzo dotkliwe, jeśli coś wartościowego opuszcza nasze życie. Jeśli nie ma doświadczenia straty, nie ma nic wartościowego. Kiedy doświadczamy straty, musimy docenić wartość tego, co mieliśmy.” J. Hollis „Spiritual Pools” Jak ruszyć w stronę nowego życia, jeśli doszło do straty (utrata bliskiej osoby, bliskiego związku itp.) Jak zaakceptować świat, w którym nie ma tego, co było dla nas cenne? Kryzys normatywny wiąże się z żałobą. Człowiek traci to, z czym wiązał plany i nadzieje na przyszłość. To, co uważał za ostoję swojej stabilności. Życie dzieli się na „przed i po”, świadomość koncentruje się na traumatycznym doświadczeniu jako najważniejszym. Występują przejawy braku akceptacji przeszłości, braku treści i aktywności w teraźniejszości, niewystarczającej chęci przewidywania przyszłości. Konsekwencją kryzysu związanego z żałobą jest powstanie urazu psychicznego jednostki: człowiek traci wiarę w umiejętności kontrolowania swojego życia, umiejętności planowania i organizowania jego wydarzeń. Cel terapii: przekształcenie traumy i wyjście poza ból. Zwykle psychologowie mówią o rozwiązaniu 4 zadań: Zaakceptowanie rzeczywistości straty z żałobą. Dostosuj się do zmienionych warunków życia i środowiska. Przekształć ból straty w cenne doświadczenie życiowe. Jedno z ważnych zadań: nie próbuj jak najszybciej się uspokoić, intensywnie przeżywaj żal i opłakuj stratę aby wyciągnąć ważną lekcję z kryzysu i zrozumieć istotę cierpienia: nadać wartość relacjom, ludziom i przeżytym doświadczeniom w ramach ulotnego życia. Psycholog pomaga zrozumieć wagę cierpienia, pokazać, jak cierpienie może „działać” na człowieka, a nie przeciwko niemu. Pomagać przekształcić zło w dobro. A w bezpiecznej przestrzeni poznaje się nie tylko dotkliwość, ale i głębię przeżyć, dostrzega sens niebezpiecznych i trudnych sytuacji, w jakich człowiek się znajduje. Podczas terapii człowiek stopniowo zaczyna rozumieć: Trudności można pokonać dzięki do umiejętności ich przetrwania, a nie ucieczki w przyjemności... Wyciągnijmy zatem wnioski: Co należy zrobić, aby wyciągnąć wnioski z kryzysu i przetrwać traumę straty Zaakceptować doświadczenie kryzysu, dezintegracji? stabilnego życia na części – pozbądź się starych struktur i przy pomocy psychologa zyskaj nową wewnętrzną integralność. Osiągnięcie ruchu w kierunku „pozytywnej integracji”: wraz z osiągnięciem nowego poziomu integralności osobowości, jej zdolności adaptacyjnych i ogólnej witalności. Wyznacz cele integracyjne w teraźniejszości i przyszłości. Przejdź od traumy do sensu bez żalu, obwiniania się i akceptowania błędów doświadczenia. Stwórz nowe relacje komunikacyjne z innymi. Pokochaj coś lub kogoś. Zaangażowanie w hobby, ulubione zajęcie, chęć inwestowania w nie nadaje sens życiu, odczuwanie pozytywnych emocji z satysfakcji Wkładanie wysiłku w pracę, pasja do zadania, co pozwala zyskać motywację i budować perspektywę czasową w wyniku ciężkiej pracy w radzeniu sobie z żałobą kształtuje się „wiara w siłę życia” „jako dar kryzysu i cenne doświadczenie na późniejsze życie. Artykuł zakończę słowami G. Allporta: osoba w kryzys nie jest w stanie „zrozumieć swojego aktualnego traumatycznego doświadczenia, korzystając ze zwykłych wzorców adaptacji”, dlatego tak ważne jest zapewnienie restrukturyzacji wewnętrznych przekonań, strategii behawioralnych i wytycznych dotyczących sensu życia zależą od pomyślnej adaptacji, a mianowicie od tego, czy możliwe staje się wykorzystanie potencjału osobistego rozwoju danej osoby.