1 czerwca 1950 r Pierwszy Międzynarodowy Dzień Dziecka odbył się w 1925 roku na Światowej Konferencji do spraw Dobra Dzieci w Genewie. Po II wojnie światowej, w 1949 roku, odbył się w Paryżu Kongres Kobiet, na którym złożono przysięgę niestrudzonej walki o zapewnienie trwałego pokoju jako jedynej gwarancji szczęścia dzieci. A na moskiewskiej sesji Rady Międzynarodowej Demokratycznej Federacji Kobiet ustanowiono święto Międzynarodowy Dzień Dziecka. Na zielonym tle, symbolizującym wzrost, harmonię, świeżość i płodność, wokół znaku Ziemi umieszczono stylizowane postacie ludzkie, symbolizujące różnorodność i tolerancję. Umieszczony pośrodku znak Ziemi jest symbolem naszego wspólnego domu. Dzień Dziecka to nie tylko radosne święto dla samych dzieci, ale także przypomnienie społeczeństwu o konieczności ochrony praw dziecka, aby wszystkie dzieci były szczęśliwe. dorastajcie szczęśliwi, studiujcie, róbcie to, co kochacie i zostańcie wspaniałymi rodzicami i obywatelami swojego kraju. Przeciwnicy aborcji wybrali ten dzień na prowadzenie akcji w obronie prawa nienarodzonych dzieci do życia. Dzieci są podatne na wiele zjawisk życiowych i potrzebują wsparcia i uwagi w różnym czasie ze strony każdego członka rodziny i każdego na swój sposób. Obowiązkiem rodziców jest zapewnienie swoim dzieciom odpowiednich warunków do życia, rozwoju, szczęścia... Pragnę zwrócić uwagę na znaczenie dobroczynnego oddziaływania na dzieci, szczególną postawę rodziców - siłę bezwarunkowej miłości, empatyczna akceptacja dziecka, będąca dla niego „psychologicznym tlenem” (Heinz Kohut), niezbędnym dla korzystnego, wszechstronnego rozwoju dziecka.