Będąc w ciągłym napięciu, organizm ludzki nie jest w stanie wytrzymać go bez konsekwencji, które wyrażą się przede wszystkim niestabilnością emocjonalną. Taka niestabilność może wyrażać się poczuciem dysharmonii, zmniejszona pamięć, w wyniku której proces myślowy stopniowo staje się nieustrukturyzowany.K. Maslach i V. Schaufeli zidentyfikowali „wypalenie zawodowe” jako zgodność objawów strony psychicznej obserwowanej pod presją stresu zawodowego. Obaj badacze odkryli, że osoby, z którymi wchodziły w interakcję, stopniowo traciły energię emocjonalną. Wyczerpanie to scharakteryzowano jako niezdolność jednostki do utrzymania intensywnego zaangażowania, skupienia i zainteresowania, co miało znaczący wpływ na jego wyniki. To logiczne działanie otrzymało ogólną nazwę „wypalenie”. Zjawisko takie jak „wypalenie emocjonalne” analizowali także K. Maslach, B. Pelman i E.A. Hartmana w 1982 r., w wyniku czego zdefiniowano jego zespół [1], [3]. O wypaleniu zawodowym Do chwili obecnej badacze odkryli około stu objawów związanych z „wyczerpaniem psychicznym” wraz z następującymi aspektami, takimi jak agresywność i uczucia depresyjne, bezsenność, nadużywanie alkoholu, negatywny stosunek do pracy, przestępczość i narkomania, zaburzenia psychosomatyczne i inne o podobnym charakterze [4]. Można tu dodać, że „wyczerpanie emocjonalne” to połączenie wypalenia fizycznego, emocjonalnego i poznawczego, wyczerpanie i/lub zmęczenie Równowaga jest możliwa zwłaszcza u dzisiejszej młodzieży, stres nie jest zjawiskiem nadprzyrodzonym, ale nawarstwionymi problemami, zamkniętymi i przeciążonymi reakcjami, codziennymi trudnościami, które należy przezwyciężyć. Czasami to przezwyciężenie może być znacznie skomplikowane przez zwlekanie ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami, muszą przywrócić i wzmocnić pewne cechy własnej osobowości, takie jak zdrowie fizyczne i psychiczne, równowaga układu nerwowego, umiejętności poznawcze, komunikacyjne i behawioralne. itp., ponieważ bez kompensacyjnej zdolności do stawiania oporu, osoba może szybko doznać „wyczerpania emocjonalnego”, a w rezultacie wypalenia zawodowego. Zwróć uwagę na swój stan wypalenia zawodowego (w szczególności jego aspekt, wyczerpanie emocjonalne) jako mechanizm ochronny. Ogólnie znaki 1) Oznaka niewydolności emocjonalnej. Osoba jest świadoma takich zmian. Objaw ten obejmuje pewną utratę umiejętności zawodowych. Pozytywne emocje są zawsze zastępowane negatywnymi. 2) Emocjonalne oderwanie się. W oparciu o doświadczenie całkowite wykluczenie emocji z pracy i/lub aktywności osobistych. Czasem niczego nie dotyka, nie wywołuje reakcji emocjonalnej. Ponadto nie jest to oznaka sztywności, ale rodzaj nabytego bezpieczeństwa psychicznego. Działania pozbawione uczuć są najbardziej wyraźnym objawem przyszłego wypalenia - deformacji osobowości. 3) Objaw rozdęcia (depersonalizacji). Posiada szeroką gamę parametrów i działań w procesie komunikacji. Przede wszystkim całkowita lub częściowa utrata interesów danej osoby w związku z przedmiotem działalności zawodowej. Jego (obiektu) obecność, problemy i potrzeby tylko irytują i obciążają specjalistę. Partner jest postrzegany jako obiekt manipulacji. Prowadzi to do przejawu dziwnego trzymania się zasad. Zmienia się system wartości. Wyczerpanie wiąże się tutaj z osobowością, stanami neurotycznymi i/lub psychopatycznymi, a także definicjami podobnymi do nerwicy.4) Objaw zaburzeń psychowegetatywnych i psychosomatycznych. Powstaje w wyniku warunkowej współzależności odruchowej. Czasami opinie na temat komunikacji prowadzą do złego nastroju, złych skojarzeń, bezsenności, reakcji naczyniowych i zaostrzenia chorób przewlekłych. NA. Ognerubov i M.A. Ognerubova zwracają uwagę, że emocje przechodzące przez poziom psychosomatyczny wskazują, że mechanizmy obronne nie są już w stanie sobie z nimi poradzić. Masa.