Co to jest nadzór? Superwizja to ustrukturyzowany proces wsparcia, szkolenia i w pewnym stopniu oceny pracy specjalisty ds. zdrowia psychicznego, prowadzony przez odpowiednio przeszkolonego i wykwalifikowanego superwizora. Zwykle superwizor jest bardziej doświadczony niż osoba podlegająca superwizji, ale nie zawsze tak jest. Nadzór nad kolegami przez osobę z podobnym doświadczeniem jest również powszechny i ​​nieunikniony po wielu latach praktyki. W takim przypadku nadzór powinien zawsze sprawować specjalista, który osiągnął określony poziom wiedzy. Rola superwizora jest wieloaspektowa. Koncentruje się na wspieraniu celów zawodowych superwizanta, przeglądzie jego rozwoju osobistego, oferowaniu wsparcia i porad w razie potrzeby. W psychologii proces ten polega na uczeniu się nowych koncepcji poprzez nauczanie teorii psychologicznej i dowodów. Dodatkowo superwizor pomaga superwizantowi zastosować je w pracy z klientami i zachęca do oceny swoich działań poprzez obserwację i autorefleksję. Proces oceny efektywności i przydatności praktyki jest zwykle szczegółowo omawiany i uzgadniany pomiędzy superwizorem i superwizowanym. Autorefleksja i rozwój ciekawości zawodowej odgrywają kluczową rolę w procesie oceny. Na przykład superwizant może podzielić się przemyśleniami na temat swoich postępów oraz porozmawiać o sukcesach i wyzwaniach, które mogły mieć wpływ na jego wyniki. Z kolei superwizor dzieli się swoimi spostrzeżeniami i podsuwa sugestie dotyczące sukcesów, przeszkód i sposobów dalszego rozwijania kompetencji superwizanta, a także biorąc pod uwagę specyficzne trudności klienta. Zwykle w superwizji superwizowany nie ujawnia pełnych imion i nazwisk swoich klientów i stosuje się pewien poziom dyskrecji, aby zapewnić ochronę tożsamości klientów w zakresie, w jakim nie ma to wpływu na użyteczność i skuteczność. W każdym przypadku superwizor ma obowiązek zachować poufność i przestrzegać tego samego kodeksu postępowania co superwizant. Sesje superwizji trwają zazwyczaj godzinę, chociaż może to potrwać dłużej, jeśli rozważana jest superwizja grupowa/indywidualna, i zwykle mają określoną strukturę. Struktura sesji superwizyjnych może się różnić w zależności od orientacji akademickiej superwizora i superwizanta, ale zazwyczaj obejmują one: Zarządzanie pracą (np. obciążeniem pracą, celami, planowaniem, obowiązkowymi szkoleniami, rozwojem zawodowym). Omówienie przypadków klientów, procesów psychologicznych (świadomych i nieświadomych, takich jak przeniesienie i przeciwprzeniesienie), które mogą mieć wpływ na proces terapeutyczny. Przestrzeń do osobistej refleksji, w tym dobrego samopoczucia psychicznego i fizycznego w miejscu pracy i poza nim. Rozważenie, w jaki sposób sytuacja osobista superwizanta może wpłynąć na proces terapeutyczny, a jeśli tak, to w jaki sposób można je złagodzić. W zależności od potrzeb superwizanta, czas poświęcony na omówienie poszczególnych elementów może różnić się pomiędzy sesjami i powinien zostać wspólnie uzgodniony na początku superwizji. Jakie są rodzaje nadzoru? Istnieje kilka rodzajów nadzoru. Należą do nich: ◈ Indywidualna – sam na sam z superwizorem ◈ Superwizja grupowa lub koleżeńska – superwizor współpracuje z grupą psychologów, dzięki czemu uczestnicy mogą uczyć się na wzajemnych doświadczeniach. Uczestnicy wymieniają się wiedzą i doświadczeniami, każdy może wyrazić swoją opinię. Istnieje także możliwość przeprowadzenia przez psychologa sesji szkoleniowej z kolegą w obecności superwizora, po której uczestnicy omawiają analizę. Superwizja może mieć formę bezpośrednią lub niepełną. Face-to-face – gdy superwizor jest bezpośrednio obecny na sesji psychologa z klientem. Może komentować przebieg pracy w danym momencie lub bezpośrednio po nim. Zaocznie superwizor odbywa sesję z psychologiem w wyznaczonym terminie. Superwizant opowiada o swojej pracy, zapewnia materiały do