Od autora: Autor - Yura Pavlenko. psycholog praktyczny, trener biznesu, konsultant zarządzania, certyfikowany specjalista psychologii zorientowanej na proces i konstelacji organizacji. Prezenter Klubu Pracy Procesowej w Petersburgu ( ). Więcej informacji o praktyce w biznesie: . „Panie, daj mi siłę do zmiany tego, co mogę zmienić. Daj mi pokorę, abym zaakceptował to, czego nie mogę zmienić. I daj mi mądrość, abym potrafił odróżnić jedno od drugiego.” Modlitwa Ciekawą rzeczą jest kryzys. Nasuwa się więc analogia z falą: jedne łamie, rzucając na skały, inne niesie po grani, unosząc je na nowe wyżyny. W czasie kryzysu niektórzy tracą pracę, pieniądze, a czasem pewność siebie i nadzieję na najlepsze. Inni z sukcesem robią karierę, rozwijają swój biznes, znajdują swoje powołanie i nowych przyjaciół. Co to jest, ślepy przypadek, los, a my możemy mieć tylko nadzieję na cud, czy też jest coś, na co możemy wpłynąć, co zadecyduje o wyniku kryzysu dla nas? Kryzys gospodarczy przychodzi bez naszej prośby i jak zawsze w niedogodnym momencie. Wpływ na spadek notowań lub zmianę popytu jest prawie niemożliwy. Nawet przewidywanie sytuacji gospodarczej może być trudne, nie mówiąc już o zarządzaniu nią. Na co możemy wpłynąć w tej sytuacji Pewnego razu mój nauczyciel, kolega i przyjaciel dr Dmitrij Władimirowicz Ronzin wpadł na pomysł, który później doprowadził mnie do ważnego wniosku. W skrócie chodzi o to, że o naszych działaniach w zawodzie decyduje mentalny regulator zwany świadomością zawodową. Ten regulator reprezentuje wewnętrzne powiązanie pewnych wartości zawodowych, przekonań oraz odpowiadających im obrazów i programów działania, które zostały ustalone w procesie życia. Cokolwiek człowiek robi w swoim zawodzie, jego działania odpowiadają jego zawodowym ideom i przekonaniom. Ten regulator jest jak matryca, która kieruje (i ogranicza) wszelkie możliwe działania zawodowe człowieka, mające na celu formułowanie zadań, szukanie rozwiązań i wdrażanie rozwiązań, można twierdzić że każdy człowiek ma swoją Formułę Kryzysu – wewnętrzny obraz, metaforę, wyobrażenie o tym, czym jest kryzys. Formuła ta zawiera wartości i postawy, które zapożyczyliśmy od ważnych dla nas osób: rodziców, nauczycieli, mistrzów duchowych, autorytetów w zawodzie itp. Idee zaczerpnięte z książek filozofów, mistyków i guru zarządzania mogą być również zawarte w tej formule. Formuła ta ma ogromny wpływ na nasze postrzeganie Kryzysu, na nasze działania, nastroje i rezultaty, jakie osiągamy w Kryzysie. Okazuje się, że jedyną rzeczą, na którą tak naprawdę możemy wpłynąć w czasie kryzysu, jest nasza własna Formuła Kryzysu! Głównym problemem jest to, że bardzo często nie jesteśmy tego świadomi. Aby Formuła Kryzysowa stała się narzędziem pracy, które pomoże nam w kryzysie, musimy wykonać co najmniej dwa kroki: 1) Urzeczywistnić = sformułować swoją Formułę Kryzysową 2) Zmień, uzupełnij Formułę, jeśli zajdzie taka potrzeba. Na przykład: spróbuj sformułować własną Formułę Kryzysową. Aby to zrobić, będę musiał przypomnieć sobie wszystkie idee, które wpłynęły na mnie i ukształtowały moje podejście do Kryzysu. Kryzys jest nieunikniony. Studiując prawa rozwoju człowieka, organizacje, systemy, zdałem sobie sprawę, że kryzys jest integralną częścią każdego rozwoju . Nie wiemy dokładnie, kiedy się zacznie i jak długo będzie trwać. Jedno możemy powiedzieć na pewno – będzie kryzys! Nie wiem jak u Was, ale u mnie zrozumienie tego przynosi mi ogromną ulgę. To jest jak deszcz, na pewno przyjdzie, prędzej czy później, ale nie złapie Cię za serce i nie wyrwiesz sobie przez to włosów. Kryzys jako sojusznik Praca w procesie (psychologia zorientowana na proces, A. Mindell) znacząco wpłynęła na moją postawę wobec kryzysu. Nauczyła mnie patrzeć na przeszkody w moim życiu jak na sprzymierzeńców lub nauczycieli, którzy mnie czegoś uczą lub próbują mnie zmienić, uczynić mnie lepszym, silniejszym. Wiara w naturalną mądrość Tao lub.