Od autora: Dziś przedstawiam państwu fragment drugiego rozdziału mojej przyszłej książki „Obraz oczami psychologa”. Co stoi na przeszkodzie, abyś właśnie teraz wyglądał tak, jak chcesz?”, lub „Poziomy logiczne w pracy nad wizerunkiem”. Czasem człowiek świadomie dąży do stworzenia nowego wizerunku i doskonale rozumie, jakich zmian w swoim wyglądzie potrzebuje do tego Ten. Ale jeśli chodzi o praktyczne wdrożenie, z jakiegoś powodu nie zachodzą żadne zmiany. Ręka mimowolnie wyciąga rękę, aby wyprostować fryzurę, aby nadać jej od dawna znajomy wygląd. Zdarza się również, że pojawiają się zmiany w wyglądzie, ale nie „utrzymują się” przez długi czas. Mija miesiąc lub dwa, a osoba wraca do „starego” obrazu. Co przeszkadza mu w kreowaniu wizerunku, do którego dąży? Do badań warto posłużyć się tak uniwersalnym narzędziem jak „Poziomy logiczne”. Poziomy logiczne zostały opracowane przez jednego z najsłynniejszych specjalistów w świecie NLP, Roberta Diltsa. Jego koncepcja jest taka, że ​​każdy system biologiczny i społeczny ma wielopoziomową organizację i kilka poziomów przetwarzania informacji, w wyniku czego jesteśmy w stanie. aby osiągnąć różne poziomy myślenia i bycia. Z psychologicznego punktu widzenia możemy mówić o pięciu podstawowych poziomach. Podstawowym poziomem jest nasze środowisko zewnętrzne. Poprzez nasze zachowanie oddziałujemy na nasze zachowanie poprzez systemy przekonań. Same przekonania są zorganizowane poprzez tożsamość. Poziomy logiczne Roberta Diltsa Piramida Roberta Diltsa ma wyjątkową właściwość: wyższe poziomy są poziomami głównymi i obejmującymi wszystko. W tej hierarchii każdy najwyższy poziom organizuje i kontroluje informacje na poziomach niższych. Zmiany na górze nieuchronnie pociągają za sobą zmiany na dole. Ciężka praca i zmiany na niższych poziomach nie zawsze prowadzą do zmian na wyższych poziomach. Rozważmy poziomy logiczne z punktu widzenia kreowania wizerunku. Poziom środowiskowy. W jakich sklepach kupujesz ubrania i buty? Jakich kosmetyków używasz? Ile czasu poświęcasz na pracę nad swoim wizerunkiem? Na tym poziomie w kreowanie wizerunku zaangażowani są kosmetolodzy, styliści i wizażyści, fryzjerzy, projektanci. Poziom działania, zachowania. Na poziomie zachowania duże znaczenie mają nasze nawyki. Jak często odwiedzasz kosmetologa? Czy śledzisz trendy w modzie? Jak często aktualizujesz swoją garderobę? nowy wizerunek? Jaki będzie Twój pierwszy krok? Co jeszcze zrobisz, aby stworzyć nowy wizerunek? Poziom umiejętności: Praca na poziomie umiejętności oznacza uczenie się, pracę nad rozwojem wiedzy i umiejętności. Na tym poziomie nieocenioną pomoc mogą udzielić doradcy ds. wizerunku. Jak dobrze potrafisz posługiwać się kolorem? Jak korygować problemy z figurą, w jaki sposób podkreślasz atuty swojego wyglądu? Jakimi stylami kreujesz swój wizerunek? poziom Twojej wiedzy, umiejętności, zdolności we wszystkich tych zagadnieniach? Poziom wartości i przekonań. Przekonanie to pewne przekonanie, zasada oparta na przeszłych doświadczeniach danej osoby. Przekonanie zastępuje naszą wiedzę o rzeczywistości i dotyczy tego, czego w rzeczywistości nie da się zaobserwować. Przekonanie jest subiektywne - jest wnioskiem konkretnej osoby, jej zasad życiowych. Istnieje w czasie i może zmieniać się pod wpływem okoliczności. Na przykład: „Wąska talia jest piękna” lub „Nie mam gustu”. Prawie każdy z nas choć raz zauważył, że próba zmiany czyichś przekonań zwykle kończy się stratą czasu może być owocne na wyższym poziomie – poziomie wartości czy tożsamości. W takiej pracy wsparciem może być psycholog. Wartość jest pojęciem otwartym, można ją odczuć wizualnie, słuchowo,kinestetycznie. Wartość jest pojęciem istniejącym poza czasem, ma charakter obiektywny, istnieje poza jednostką i jest zrozumiały dla każdego. Można to odczuć, wyczuć: wewnętrzny spokój, pełnię istnienia, miłość, poczucie znaczenia, integralność osobowości Oto pewne różnice między wartością a wiarą Wartość z reguły wyraża się słowem, a wiarą w zdanie. Przekonanie jest zawsze ograniczone, ale twierdzi, że jest absolutną prawdą. Wartość jest zawsze pozytywna. Przekonanie może być zarówno pozytywne, jak i negatywne. Poziom tożsamości Jest to najwyższy poziom, na którym człowiek odpowiada na pytania: „Kim jestem?”. Poziom tożsamości jest ściśle powiązany z podstawowymi wartościami danej osoby: „Po co żyję?” Z perspektywy wizerunku to, kim myślisz, że jesteś, wpływa na to, co myślisz o swoim wyglądzie. Tworzenie nowego wizerunku, jeśli wiąże się z powstaniem praktycznie nowego „ja”, nieuchronnie prowadzi do konfliktu ze starą tożsamością i starymi wartościami. W rozwiązaniu tego konfliktu może pomóc także psycholog. Zatem w procesie zmiany, rozwoju wizerunku jednostki mogą pojawić się problemy na różnych poziomach: - w tożsamości - w przekonaniach i wartościach; - w zachowaniu; - w otoczeniu jakąkolwiek trudność, wówczas powinniśmy ustalić, czy dana trudność wynika z kontekstu zewnętrznego, czy też powodem jest to, że dana osoba nie ma specjalnego typu zachowania lub umiejętności radzenia sobie z okolicznościami środowiska zewnętrznego nie opracował odpowiedniej strategii lub modelu świata, który pozwala na rozwinięcie tego zachowania? Czy dzieje się tak z powodu braku przekonania, czy może ma sprzeczne przekonania, które wpływają na jego życie jako całość, w tym na kształtowanie się jego zewnętrznego wizerunku? I wreszcie, czy przyczyną trudności jest poziom tożsamości wpływający na cały system? Są to wszystkie ważne rozróżnienia, które są przydatne dla każdego, kto pracuje nad rozwojem wizerunku. Podam przykład z mojej praktyki. (Oczywiście wszystkie nazwiska są fikcyjne, ponieważ poufność jest niezmienną zasadą mojej pracy). Tatiana była jedną z moich pierwszych klientek. Jest inteligentną i wykształconą młodą kobietą, matką dwójki małych dzieci. W ostatnich latach jej styl życia znacząco się zmienił: mieszka w ładnym mieszkaniu w modnej okolicy. Ma kochającego męża, który zajmuje dość wysoką pozycję społeczną. Tatyana postawiła sobie za cel – stworzyć wizerunek zamożnej i eleganckiej kobiety, który odpowiadałby jej nowemu statusowi i stylowi życia. Pracowaliśmy nad projektem jej osobistego wizerunku zgodnie ze wszystkimi zasadami, a Tatyana z wielkim entuzjazmem przystąpiła do jego realizacji. Ku mojemu zaskoczeniu i rozczarowaniu, podczas kompletowania nowej garderoby, kobieta zamówiła z katalogu rzeczy, na które przecenione były: dżinsy, T-shirty, swetry. W rezultacie jej garderoba okazała się bardziej przypominać garderobę nastolatki niż zamożnej i eleganckiej kobiety; poza tym wszystkie zamówione rzeczy były dla niej za małe. Tatyana próbowała schudnąć, aby zmieścić się w nowe rzeczy. Nie mogła stosować diet, ponieważ karmiła piersią, a im więcej ćwiczyła, tym silniejsze i masywniejsze stawało się jej ciało. Wystarczyło spojrzeć na jej matkę – dostojną i dużą kobietę – aby zrozumieć, że ta droga prowadzi donikąd… Co przeszkodziło Tatyanie w realizacji jej nowego wizerunku? Przejdźmy do piramidy R. Diltsa. Na pierwszy rzut oka. Tatyana „utknęła” na poziomie swojego otoczenia – nie kupowałem tam rzeczy. Ułożyła sobie nową garderobę i zadbała o twarz i ciało, chociaż nie uzyskała rezultatu, do którego dążyła – to jest poziom zachowania. (Wydaje się, że w tym przypadku problemy krzyżują się na kilku poziomach jednocześnie). Tatyana rozwinęła swoje umiejętności w zakresie doboru harmonijnych kombinacji kolorów, studiowała modę i styl (poziom umiejętności). Jaki cel krył się za bramką? Co przeszkodziło jej w prawdziwej zmianie wyglądu? „Po co kupować drogie rzeczy,trzeba oszczędzać pieniądze” – odpowiedziała Tatiana. Jest oczywiste, że Tatiana miała ograniczające przekonania. Ponieważ przekonania są zasadniczo ludzkimi przekonaniami, nie można ich zmienić na poziomie logicznym, mentalnym. Przeprowadziłam sesję coachingową, podczas której Tatyana odkryła ograniczające przekonanie. : „Grzeczna dziewczyna powinna ubierać się skromnie. Noszenie drogich rzeczy oznacza bycie „wyimaginowanym”. Dawno, dawno temu, w czasach szkolnych, to przekonanie pomagało Tanyi przetrwać, ale teraz już spowalniało jej rozwój. Nowe przekonanie Tatyany brzmiało tak: „Możesz nosić piękne i drogie ubrania i nadal pozostać dobrym człowiekiem”. W jaki sposób przekonania są „ukryte”? Wiele przekonań ogranicza nasze postrzeganie świata, a co za tym idzie, nasz rozwój, w tym rozwój naszego wizerunku. Większość ograniczających przekonań należy do jednej z trzech grup: - beznadziejność (jest to w zasadzie niemożliwe); - bezradność (nie mogę, nie jestem w stanie); - niezasłużenie (nie jestem godzien). „Odziedziczyłem otyłość, więc żadna dieta mi nie pomoże.” (Niemożliwe) „Nie stać mnie na wydawanie zbyt dużych pieniędzy na ubrania”. (Niegodny) „Nie mam gustu” (Niezdolny) Najtrudniejszą rzeczą w identyfikowaniu przekonań jest to, że te, które mają na nas największy wpływ, to zazwyczaj te, których najmniej podejrzewamy. W jaki sposób są one ukryte i jak można je odkryć? ? Oto jedna z możliwych opcji. Wydaje Ci się, że wszystko idzie świetnie. Bez przeszkód zmierzasz w stronę stworzenia nowego wizerunku i nagle, jakbyś natrafił na przeszkodę. Nagle osoba, z którą pracujesz, staje się nieprzejrzysta i wymijająca, może nagle zmienić temat, wycofać się lub mówić i reagować niewłaściwie. Takie zachowanie sugeruje, że natknąłeś się na te cenne drzwi, za którymi kryje się ograniczające przekonanie. Jak otworzyć te drzwi? Trzeba znaleźć do niego klucz, tj. zadaj tej osobie właściwe pytanie. (Nie bez powodu istnieje określenie „pytanie kluczowe”). Kiedyś podczas pracy z klientką, która w swojej kolorystyce była „Zimą”, czyli tzw. jako jasna i kontrastowa kobieta, spotkałam się z podobną sytuacją. Ta pani zdecydowanie uwielbiała swoją paletę, jeśli chodzi o kolory makijażu i ubrań, ale jeśli chodzi o farbowanie włosów, chciała zachować kolor, który nadawał jej niewyraźny i wyblakły wygląd. Bez względu na to, co powiedziałem, w odpowiedzi spotkałem się z „zamkniętymi drzwiami”. Przestałem ją przekonywać i zasugerowałem: „Po prostu spójrz na te drzwi, skup się na nich. Co się za tym kryje? Kobieta, przeżywając ogromny szok emocjonalny, nagle zaczęła opowiadać o swojej relacji z mężem. W rezultacie odkryliśmy jej ograniczające przekonanie: „Nie powinnam wyglądać mądrzej i bardziej interesująco niż mój mąż”. Innym sposobem na wykrycie ograniczających przekonań jest to, że nie powinnaś polegać na tym, co mówią ludzie, ale musisz monitorować ich zachowanie. Na przykład, jeśli zapytasz pijanego kierowcę, czy trudno mu prowadzić samochód, najprawdopodobniej odpowie: „Wcale nie!” W ten sam sposób czasami ludzie, obnosząc się ze swoimi „wadami”, próbują ukryć swój bolesny stosunek do nich. Jeśli zauważysz takie zachowanie, z reguły kryje się za nim ograniczające przekonanie. Na przykład jeden z moich klientów, młody mężczyzna, afiszował się tym, że jest rudy. Podczas sesji coachingowej wyszło na jaw, że za jego brawurą kryło się przekonanie, że rude włosy to wada, która uniemożliwia mu osiągnięcie sukcesu. Wtedy zdał sobie sprawę, że to nie jego rudy kolor włosów, ale to ograniczające przekonanie utrudnia mu życie. Tylko posiadacz tego przekonania może ocenić, jak bardzo dane przekonanie ogranicza rozwój człowieka. Myślę, że jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do wyglądu. Gdzie są kryteria piękna? Jaki rozmiar jest uważany za standard? Co można zaliczyć do „wad” w wyglądzie? Tylko to, co Ci przeszkadza, nie pozwala Ci czuć się komfortowo i żyć pełnią życia.