Czy istnieje konkurencja? Pytanie na pierwszy rzut oka może wydawać się bardzo dziwne. Myślę, że większość odpowie twierdząco. Oczywiście, że istnieje, jak mogłoby nie istnieć? Jest to na ogół jeden z głównych mechanizmów tzw. gospodarka rynkowa. Moim zdaniem wszystko jest trochę bardziej skomplikowane. Odpowiedź na to pytanie wymaga zdefiniowania, czym jest konkurencja i według jakich kryteriów będziemy ustalać jej istnienie. Zacznijmy od pierwszego: czym jest konkurencja? Konkurencja, jak rozumiem, ma miejsce wtedy, gdy co najmniej dwie osoby rywalizują o jedno miejsce, lub gdy dwie osoby chcą posiadać ten sam przedmiot, lub gdy dwie lub więcej osób konkuruje ze sobą o uwagę, miłość, czas itp. W tym przypadku konkurencja naprawdę istnieje. Podobnie jak walka o posiadanie ograniczonych zasobów. W tym sensie konkurencja pojawia się zawsze, gdy wielkość zasobów jest mniejsza niż całkowite potrzeby ludzi, którzy się nimi zajmują. Trzecim warunkiem pojawienia się konkurencji jest bezosobowość, brak zróżnicowania i różnic. Kawałek chleba jest absolutnie taki sam dla wszystkich głodnych ludzi. Jest On w równym stopniu zdolny zaspokoić głód wszystkich cierpiących. Z punktu widzenia chleba wszyscy ludzie są tacy sami. Dlatego im bardziej bezosobowy jest zasób, tym trudniejsza może być konkurencja o jego posiadanie. I odwrotnie, im bardziej unikalny jest zasób, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że będzie konkurował o jego posiadanie. Mam na myśli prostą rzecz – każdy człowiek jest wyjątkowy i każdy ma swoją drogę w życiu. A jeśli idę w życiu własną drogą, to w zasadzie rywalizacja o moją drogę ze strony innych ludzi jest niemożliwa, bo... Po prostu go nie potrzebują. W tym sensie nie ma konkurencji. Nie może istnieć, bo Moje miejsce w życiu mogę zająć tylko ja i nikt inny. Jeśli ja, jako wyjątkowa osobowość, tworzę niepowtarzalne kreacje (w formie czegokolwiek – sesji terapeutycznej – tej samej kreacji), to nawet nie myślę o rywalizacji z kimkolwiek, nie ma takiej potrzeby, bo . nie ma innej osoby, która stworzyłaby to samo dzieło. Nie mam konkurencji w pisaniu TEGO artykułu, ponieważ... Tylko ja i nikt inny nie mogę napisać TAKIEGO artykułu. Podobnie jak każda inna osoba, która zdecyduje się napisać jakikolwiek artykuł, książkę itp., napisze to w sposób, w jaki tylko on może to zrobić. Konkurencja jest dwojakiego rodzaju: konkurencyjna (porównawcza) i destrukcyjna. W pierwszym przypadku ludzie porównują się i doskonalą, aby wygrać. W drugim, aby zwyciężyć, niszczą innych. To jak z samoafirmacją: możesz utwierdzić się w przekonaniu, że poniżasz innych (w takim przypadku stajesz się (raczej wydajesz się) lepszy od nich) lub możesz wznieść się wyżej, ulepszając siebie, swoje umiejętności, wiedzę, zdolności itp..