Wychodząc z domu zamykamy mieszkanie na klucz, rozbrajamy alarm w samochodzie i dopiero wtedy ruszamy w drogę, zabezpieczamy kartę hasłem - jednym słowem chronimy swój dobytek i mienia, ale jednocześnie czasami zapominamy zadbać o Wasze bezpieczeństwo wewnętrzne. W tym artykule porozmawiamy o granicach osobistych - najlepszej ochronie psychicznej dla Ciebie. Czym są granice osobiste? Granice osobiste to wyłącznie Twoja przestrzeń osobista, indywidualna sfera zainteresowań, zasad i przekonań, niewidzialna granica pomiędzy Tobą a innymi. Przez całe życie granice osobiste zmieniają się, w zależności od stopnia bliskości z konkretnymi ludźmi. Na przykład pozwalasz zbliżyć się rodzinie i przyjaciołom, mówisz im więcej niż na przykład współpracownikom. Granic nie można zobaczyć dosłownie, można je jedynie poczuć. Wszyscy są inni: niektórzy jadą metrem i czują się komfortowo w towarzystwie nieznajomych, inni kupują samochód specjalnie po to, aby chronić swoją przestrzeń osobistą przed wtargnięciem innych. Wszystkie granice osobiste mają wspólne oznaki „zdrowia”. Pierwszym z nich jest rozpoznanie indywidualności przejawów innych ludzi i „pozwolenie” im na odmienność od ciebie. Drugi znak to jasny podział na to, kogo chcesz, a kogo nie. Trzecia to umiejętność abstrakcji od nieprzyjemnych lub niebezpiecznych sytuacji, aby zapobiec naruszeniu osobistych granic. Czwartym i najważniejszym kryterium, że wszystko jest w porządku w twoich granicach, jest komfort wewnętrzny. Jeśli ludzie wokół ciebie swoimi działaniami lub słowami powodują dyskomfort fizyczny lub psychiczny, jest to naruszenie osobistych granic. Dlatego należy chronić granice osobiste. Po co chronić granice osobiste? Należy chronić granice osobiste, ponieważ: · pozwalają budować zdrowe i pełne zaufania relacje z innymi · dają poczucie pewności siebie · minimalizują liczbę kłótni i konfliktów z innymi ludźmi; skontaktuj się ze sobą · pomóż „filtrować otoczenie”. Jakie istnieją rodzaje granic osobistych Istnieją następujące rodzaje granic osobistych: 1. Granice twarde. Przejawiają się następująco: osoba unika bliskich związków, intymności, nie prosi innych o pomoc, woli robić wszystko sama. Osoba o ściśle określonych granicach osobistych prawie nigdy nikogo nie poznaje, a jeśli już, to trzyma ludzi na dystans, starannie ukrywając i chroniąc informacje o sobie. 2. Słabe granice. Przejawiają się one w następujący sposób: człowiek chętnie dzieli się z innymi informacjami o sobie, nie wie, jak powiedzieć „nie” i jest zależny od opinii innych. Osoba o słabych granicach boi się odmówić, bo boi się, że inni ludzie się od niej odwrócą i zostanie pozostawiona sama. 3. Zdrowe granice psychologiczne. Przejawiają się one w następujący sposób: osoba ceni swoją opinię, trzyma się swoich wartości, ostrożnie traktuje swoje dane osobowe i jest umiarkowanie skryta w stosunku do innych. Osoba o zdrowych psychologicznych granicach osobistych wyraźnie wie, czego chce, potrafi wyrażać swoje pragnienia, wie, jak odmówić i spokojnie akceptuje „nie” od innych ludzi. Jak rozumiesz, że granice osobiste zostały naruszone? Gdy tylko Twoje granice osobiste zostaną naruszone, odczuwasz złość i agresję. Jest to jeden z najbardziej oczywistych sygnałów, kiedy należy je przywrócić. Stajesz się drażliwy w relacjach z konkretną osobą, każda drobnostka Cię złości i ogólnie zaczynasz się złościć bardziej niż zwykle. Często nie na osobę, która naruszyła osobiste granice, ale na siebie. Nieuzasadnione poczucie winy wynika ze strachu przed samotnością. Jak budować osobiste granice? · Zdefiniuj swoje osobiste granice. Najlepiej budować osobiste granice, gdy kochamy siebie, słuchamy i traktujemy siebie ostrożnie. Zdarza się, że trzeba w tym celu zwrócić się o pomoc do psychologa, bo żeby wyznaczyć granice trzeba przepracować swoje traumy i postawy, podnieść poczucie własnej wartości · nauczyć się cenić swój czas; Kiedy cenimy swój czas,.