Ataki paniki mogą sprowadzić na człowieka niewyobrażalne cierpienie i obniżyć jakość życia. Mogą wystąpić w dowolnym momencie, bez ostrzeżenia i pozostawić osobę w stanie niepokoju i strachu. 1. Wyzwalacz. Wszystko zaczyna się od jakiegoś wydarzenia lub sytuacji, która wywołuje atak paniki. Ten wyzwalacz może być fizyczny, emocjonalny lub poznawczy. Może to na przykład obejmować objawy fizyczne, takie jak kołatanie serca lub duszność, stres emocjonalny lub strach przed konkretną sytuacją, a także negatywne myśli poznawcze, takie jak „umrę” lub „stracę kontrolę”. 2. Reakcja fizjologiczna. Po uruchomieniu spustu organizm zaczyna reagować fizjologicznie i uruchamiać układ autonomiczny. Może to obejmować przyspieszenie akcji serca, podwyższone ciśnienie krwi, pocenie się, zawroty głowy, utratę równowagi i drżenie. Objawy te są częścią biologicznej walki lub ucieczki, reakcji organizmu na niebezpieczeństwo.3. Odpowiedź poznawcza. Równolegle z reakcją fizjologiczną pojawia się reakcja poznawcza w postaci katastroficznych myśli. Osoba zaczyna uważać się za chorego, szalonego lub bliskiego śmierci. Te negatywne myśli poznawcze zwiększają strach i niepokój, co dodatkowo zwiększa reakcję fizjologiczną.4. Reakcja behawioralna. W odpowiedzi na reakcje fizjologiczne i poznawcze osoba może zacząć unikać sytuacji lub obiektów, które mogą wywołać atak paniki. Nazywa się to „zachowaniem unikającym” i może obejmować unikanie wydarzeń towarzyskich, podróżowanie środkami transportu publicznego, a nawet wychodzenie z domu.5. Zwiększony strach. Zachowanie polegające na unikaniu może tymczasowo złagodzić strach, ale w dłuższej perspektywie wzmacnia przekonanie danej osoby, że sytuacja jest niebezpieczna. Ten cykl unikania i wiary w niebezpieczeństwo nasila i utrwala ataki paniki, nie dając osobie możliwości praktycznego przetestowania swoich katastroficznych myśli.6. Pętla zamknięta. W rezultacie cykl wywoływania ataku paniki staje się samopodtrzymujący i zamknięty. Im bardziej dana osoba unika sytuacji wywołujących atak, tym mniej jest w stanie sobie z nimi poradzić i tym silniejszy staje się jego strach. Jak przerwać ten cykl? Terapia poznawczo-behawioralna oferuje szereg technik i strategii, które mogą być skuteczne w leczeniu ataków paniki: Identyfikacja czynników wyzwalających. Pierwszym krokiem jest identyfikacja czynników wywołujących atak paniki i opracowanie strategii relaksacyjnych. Nauka radzenia sobie z fizjologiczną reakcją na stres może pomóc w zmniejszeniu intensywności ataków. Ponowne rozważenie przekonań poznawczych. Pacjenci uczą się analizować i zmieniać negatywne myśli poznawcze związane z paniką. Stopniowy powrót do unikanych sytuacji. Proces ekspozycji pozwala osobie powoli przystosowywać się do wyzwalających sytuacji, co pomaga przerwać cykl unikania. Jak również opanowanie technik i narzędzi pozwalających zmniejszyć stany lękowe. Terapia behawioralna. Psychoterapia może pomóc klientowi w opracowaniu adaptacyjnych strategii radzenia sobie ze stresem i lękiem. Chętnie pomogę Ci uporać się z tym problemem w ramach mojego kursu psychoterapii. 1) Mój „Kurs pokonywania depresji, lęku i nerwicy”. -pomoc na nerwicę - 15 technik wyjścia ze strachu i lęku. 3) Moje kursy dla psychologów i klientów: