Łupież to częsty problem, z którym boryka się wiele osób. Często za pojawienie się łupieżu obwiniamy suchą skórę lub złą dietę, natomiast rzadko myślimy o czynnikach psychicznych, które mogą mieć wpływ na nasze zdrowie i wygląd. W tym artykule chcę opowiedzieć historię mojej klientki i podkreślić znaczenie wsparcia psychologicznego w walce przeciw łupieżowi. Podam przykład przypadku mojego klienta, za jego zgodą publikuję jego słowa: „Mam łupież od wielu lat, ale nie zawsze mi się to zdarza. Przypomniała mi się wtedy reklama środka przeciwłupieżowego. szampon przeciwłupieżowy, w którym Dmitrij Malikov radośnie gładzi swoje włosy, nie pamiętam, żebym mógł gładzić się po włosach. Poczucie nieatrakcyjności towarzyszyło mi prawie zawsze, od okresu dojrzewania, i było dla mnie dziwne, dlaczego dziewczyny nagle się w to wplątały. kochałem się ze mną. Szukałem w tym haczyka, nie wierzyłem w to, prawdopodobnie dziewczyny to poczuły i przerzuciły się na moich przyjaciół. Teraz po prostu to robię. Rozumiem, że nie wszystko było dla nich idealne. ale potem pomyślałem, że prawdopodobnie mam pecha, ale oni mieli szczęście. W wieku około 16 lat moja skóra stała się tłusta lub sucha i pojawił się łupież, co uniemożliwiło mi spotykanie się z dziewczynami. Przecież wszystko nie było zbyt dobre, a potem. widoczny był głupi łupież. Przez wiele lat cierpiałam na stopniowo pogarszający się stan skóry głowy. Białe płatki łupieżu na włosach i ubraniach powodowały u mnie nie tylko dyskomfort fizyczny, ale także silny stres emocjonalny. Poczułam się niekomfortowo i niepewnie, szczególnie w towarzystwie innych ludzi. Psychosomatyka i łupież. Stopniowo zaczęłam zdawać sobie sprawę, że mój łupież może być powiązany z czynnikami psychicznymi. Od czasu do czasu zacząłem zauważać, że mój łupież nasilał się w okresach stresu lub niepokoju, kiedy byłem szczególnie zestresowany lub martwiłem się o swój wygląd. To skłoniło mnie do wniosku, że problemy ze skórą głowy mogą mieć związek z moim stanem emocjonalnym i stresującymi sytuacjami, które przeżywam. Oczywiście chodziłam regularnie do dermatologa, tak jak w pracy, nie mam żadnych szamponów w domu pełno wszelkiego rodzaju. Kiedyś poszłam do psychologa, żeby porozmawiać o moich problemach emocjonalnych i podczas pracy drapałam się i drapałam po głowie, nawet tego nie zauważając. Psycholog zauważył, że jestem zdenerwowana, a zwrócenie się do psychologa nie jest takie proste oczywiście, że jest niepokój, że muszę coś powiedzieć i niejako odsłonić się przed drugą osobą. Okazało się, że istnieje związek pomiędzy emocjami a stanem mojej skóry głowy. Po kilku sesjach zdałem sobie sprawę, że psychologia odgrywa ważną rolę w naszym ogólnym samopoczuciu i zdrowiu. Nie jesteśmy tylko istotami fizycznymi, ale także psychicznymi, a nasz stan emocjonalny może mieć wpływ na nasze zdrowie fizyczne. Pracując z psychologiem, nauczyłam się rozpoznawać swoje emocje, radzić sobie ze stresem i lękiem oraz wykształcić zdrowe mechanizmy radzenia sobie te uczucia. Zdałam sobie sprawę, że pozytywne nastawienie i pewność siebie to kluczowe czynniki poprawiające kondycję mojej skóry głowy. Dzięki wsparciu psychologa zaczęłam czuć się lepiej i zauważyłam pozytywne zmiany w swoim stanie: poprawę stanu emocjonalnego – przestałam mieć ochotę na słodycze – nauczyłam się szanować siebie i innych. Moja historia podkreśla znaczenie wsparcia psychologicznego w życiu proces radzenia sobie z łupieżem i innymi problemami psychosomatycznymi. Nasz stan emocjonalny i nasze myślenie mogą się zmienić, stać się bardziej elastyczne i stabilne. Znaczenie wsparcia psychologicznego oraz pracy z myślami, emocjami i zachowaniem zawsze znajduje odzwierciedlenie w ciele. Jeśli zajdzie potrzeba omówienia swojego stanu psychicznego i pomocy swojemu ciału , możesz skontaktować się z autorką artykułu. A Czy miałeś kiedyś łupież Galina Martynyuk, psychosomatolog, lekarz i psycholog scenariuszowy, WhatsApp 89164041162