Zachowania samobójcze dzieci i młodzieży mają charakterystyczne cechy związane z trudnościami związanymi z wiekiem. Początek jest tutaj: https://www.b17.ru/article/513729/Podamy przykłady czynników psychologicznych wpływających na dojrzewające myśli o samobójstwie u młodych obywateli: Złożone zestawy doświadczeń: uraza, samotność, wyobcowanie, bezużyteczność, nieporozumienie Rzeczywista lub wyimaginowana utrata miłości ze strony rodziców, rozczarowanie miłością i przyjaźnią, zazdrość , rozwód, odejście rodziców, poczucie własnej wartości, upokorzenie, zniewaga, bolesna duma, poczucie winy, wstyd. Strach przed karą, niechęć do wzięcia odpowiedzialności za swoją rolę w związku, niechęć do przeprosin , zdarzenia związane z przemocą seksualną lub groźbą naruszenia skromności, ciążą. Istnienie zagrożenia bezpieczeństwa, zemsta, złość, protest, szantaż lub wymuszenie Chęć zachęcenia innych osób do rozwiązania ich problemów, uniknięcia konsekwencji zachowanie, z trudnej sytuacji Naśladowanie przyjaciół czy autorytetów, idoli, bohaterów filmów i książek (tzw. „efekt Wernera”). Zachowanie młodzieży i dzieci, które mają myśli samobójcze, w naturalny sposób różni się od podobnego zachowania dorosłych. . Młodość charakteryzuje się mniej dojrzałymi formami funkcjonowania psychicznego. Nie zapominajmy o wahaniach nastroju związanych ze zmianami hormonalnymi w organizmie i dużym zmęczeniu związanym z szybkim wzrostem. Jednocześnie następuje dojrzewanie samoświadomości i refleksji. Złożone myśli o poczuciu własnej wartości, przy braku masowej edukacji psychologicznej, prowadzą do niestabilności emocjonalnej (u nie mniej niż 25% wszystkich nastolatków). W psychologii nastolatków okres dojrzewania nazywany jest czasem: „wiekiem akceptowalnego szaleństwa”, podkreślając, że okres dojrzewania jest okresem dojrzewania. zachowanie uznawane u dorosłego za bolesne, u nastolatka jest normalne (zbyt częste w dorastającym pokoleniu). Cechy charakterystyczne psychiki dziecka (w odróżnieniu od dorosłej, dojrzałej): - Wrażliwość - Sugestywność - Żywe obrazy wyobraźni - Wahania nastroju - Dążenia egocentryczne - Impulsywność Słaba kontrola emocji - konsekwencja niedostatecznego zasobu słownictwa i aparatu pojęciowego, umiejętności komunikacyjnych i logicznego myślenia. Z wiekiem wszystkie te funkcje stają się bardziej znaczące i dokładne, pomagając zrozumieć własne myśli i uczucia, krytycznie je ocenić i kontrolować. Przyczyny samobójstwa u dzieci: - nastroje gniewu i protestu - gniewne myśli oceniające cudze i własne zachowanie - pragnienie. aby uciec od tych myśli, czując, że są one nie do zniesienia. Wiek przejściowy charakteryzuje się „filozoficznym zatruciem świadomości”, jak zwykli mawiać psychologowie domowi. Następuje gwałtowny wzrost złożonych informacji, których mózg jeszcze nie miał czas na dokładne i funkcjonalne zrealizowanie tej chaotycznej wiedzy i zaakceptowanie jej jako wygodnej w życiu. Rezultatem jest poczucie bezsensu studiowania (dzieje się to przy wysokich zdolnościach umysłowych i dobrych wynikach w nauce). Jedną z przyczyn takiego podejścia do nauki jest ogólne poczucie straty czasu i bezsensu życia. Przyszłość wydaje się niejasna i pojawia się nie do zniesienia lęk przed samooceną, zawierający myśli, że „każdy idzie tam, gdzie chce muszę iść, ale jestem w tyle.” albo idę w złym kierunku i nie da się tego naprawić.” Niestabilność emocjonalna, która pojawia się w wyniku normalnych zmian fizjologicznych w organizmie nastolatka i jest czymś normalnym złożony okres dojrzewania samoświadomości i refleksji jest charakterystyczny dla około jednej czwartej współczesnych zdrowych nastolatków. I ten normalny stan jest obarczony trudnymi doświadczeniami i towarzyszą mu myśli o samobójstwie lub parasamobójstwie. Cechy zachowań samookaleczających i samobójczych dzieci i młodzieży, które należy znać, aby prawidłowo zapobiegać i korygować takie zachowania (. A.G. Abrumova, 1978): 1. Słaba świadomość poważnych konsekwencji zachowań samobójczych W dzieciństwie nie pojawia się słowo „śmierć”.