W tym artykule chciałabym podzielić się historią kobiety, która od bardzo dawna chciała zacząć się pojawiać i być zauważalnym. A pomysłów zawsze miała mnóstwo, jak można by to zrobić – Jednak gdy tylko siadam do komputera z zamiarem rozpoczęcia realizacji swoich pomysłów, ogarnia mnie niepokój i paraliżuje mnie strach. Sam rozumiem, że ten strach nie jest prawdziwy, nic mi w tej chwili nie grozi, ale w takim razie skąd się bierze i dlaczego? - ona mówi. Zasugerowałam, aby przyjrzeć się jej niepokojowi i strachowi za pomocą MAC. Metaforyczne Mapy Skojarzeń pomagają szybko przeniknąć do naszej nieświadomości, omijając mechanizmy obronne i pokazując, jaki materiał jest w niej przechowywany. Ponadto podczas pracy z MAC zwykle wyraźnie widać wewnętrzny konflikt osoby, na którą cierpi. Podczas pracy zastosowałam technikę „Lęk i Stres” + odrobina kreatywności, bo... było jasne, że kobieta nieświadomie kreuje ten proces dla siebie. A potem postaram się opisać krok po kroku proces jaki miał miejsce. Najważniejsze, aby nie wyciągać wniosków z wyprzedzeniem, ponieważ wewnętrzny świat człowieka jest piękny i nieograniczony, zdałem sobie sprawę, że aby się z nim spotkać, nie trzeba się wtrącać!............ ........................................... ............. .................................. .................................................. I tak pierwsze pytanie i pierwsza karta. 1 DO. Jaki jestem w stanie niepokoju i stresu? - Próbuję znaleźć rozwiązanie wielu zagadek z różnych okresów mojej przeszłości. Ten proces jest większy ode mnie, unieruchamia mnie i rzuca na kolana, zabierając mi całą siłę... Ale... to ja czynię go wielkim. Pozwalam mu przekraczać jego granice. Okazuje się, że daję radę! Rozpoczynam ten proces! To ja buduję skomplikowane i piękne konstrukcje, z którymi trudno mi sobie poradzić. Wymyślam dla siebie złożony projekt. - Dlaczego? - To jest moja gra. Im bardziej jest to skomplikowane, tym ciekawsza jest gra w 2K! Jaki jestem poza tym stanem? - wracam do realnego świata, gdzie żeby żyć trzeba się stale bronić i być w pogotowiu. Ciągle jestem tutaj obserwowany i muszę sprostać temu, czego ode mnie chcą. A w moim świecie (kiedy jestem zestresowany i niespokojny) tworzę wszystko dla siebie i mogę grać, ile chcę, są moje zasady. Ale tutaj (w rzeczywistości) nie znam zasad i nie wiem, jak grać, nie ja tu rządzę. W moim świecie jest bardziej znajomo i mimo szarości bezpieczniej.3K. Powód moich warunków i doświadczeń? - Boję się, że zostanę sama... (płacze) Zostanę bez tych, z którymi mogę dzielić się swoimi doświadczeniami. Nie mogę zrezygnować z tego, co już mam, ze względu na coś, czego nie wiem. - Dlaczego musisz się poddać? Kto zdecydował, że trzeba odmówić? - Oczywiście, że mogę iść sam na spacer z psem i nie czekać na nikogo. Ale chcę mieć z kim się tym dzielić. - A dla kogo to powinno być ważne? - Chcę, żeby było ważne dla innych. - Dla kogo to, czego doświadczasz, powinno być ważne? - Chcę, żeby moja mama mnie zobaczyła, żeby mnie zauważyła. A im bardziej mnie to boli, tym lepiej wiem! Widzą mnie tylko wtedy, gdy czuję się źle. Jestem ważny tylko wtedy, gdy jestem chory!......(płacze) Nie jestem dla siebie wystarczający, chyba powinienem być ważny przynajmniej dla kogoś innego?! - Może więc czas udać się tam, gdzie są inni? - .....4K. Co nie pozwala mi osiągnąć upragnionego stanu, bycia z innymi i bezpieczeństwa? - Zamieszanie, które sama sobie stwarzam. Próbuję poruszać się po założonych przeze mnie wątkach, ale tak naprawdę muszę podążać drogą, która została mi już wytyczona... Dość rozmyślań, czas działać. Ważna jest sama ścieżka, a nie to, jak ją poprawnie przejść. I nie zajmować się tym, co było, ale tym, co jest teraz. (uśmiecha się) 5 tys. Co pomoże mi dojść do dobrego stanu, jakie działania, myśli, realizacje? - Droga jest już widoczna i nie jestem sam! Zawsze miałem, mam i będę mieć ludzi, którzy mnie wspierają i kochają. Ciągle o tym zapominam. - Dlaczego? - Aby kontynuować grę. - Dlaczego? 6 tys. Jaka jest moja dodatkowa korzyść? Co mi to daje? - Interesuje mnie to. Jest pięknie i bezpiecznie. Ja tu rządzę. To tylko moja przestrzeń. - Ale o co chodzi