Dziś przypomniał mi się wspaniały film o tym samym tytule, opowiadający o hrabim Cagliostro. Chciał przejąć kontrolę nad uczuciem miłości i to jest ważne zadanie. Przecież często cierpimy z powodu tego, że miłość przychodzi lub odchodzi w niewłaściwym czasie, w niewłaściwym miejscu lub do niewłaściwego obiektu. Ludzie dokonują wyczynów i zbrodni z miłości, tworzą i niszczą światy, a rodzina może upaść z powodu braku miłości. Okazuje się, że bardzo ważne jest, aby nauczyć się sobie z tym radzić. Rozwiążmy to, jak zwykle, od teorii do praktyki. Istnieje wiele różnych modeli i punktów widzenia, przyjrzyjmy się kilku: W swojej książce „Sztuka kochania” Erich Fromm opisuje miłość jako składającą się z różnych istotnych elementów. elementy. Według Fromma miłość składa się z troski, odpowiedzialności, szacunku i wiedzy. Opieka to aktywna troska o dobro osoby, którą kochasz, natomiast odpowiedzialność to gotowość do wzięcia na siebie ciężarów związanych ze związkiem. Szacunek wiąże się z traktowaniem drugiego człowieka jako osoby niezależnej, uznaniem jego wolności i autonomii. Wreszcie wiedza odnosi się do zrozumienia drugiego człowieka, jego potrzeb, pragnień, lęków i nadziei, co pozwala na głębszą więź i intymność. Według Fromma te elementy razem tworzą podstawę miłości. Niektórzy bardziej znani autorzy: Trójkątna teoria miłości Roberta Sternberga: Teoria ta składa się z trzech składników miłości, a mianowicie intymności, pasji i zaangażowania. Różne kombinacje tych trzech składników skutkują różnymi rodzajami miłości, takimi jak zauroczenie (pasja), miłość romantyczna (pasja i intymność), miłość towarzysząca (intymność i zaangażowanie) oraz miłość zaangażowana (intymność, pasja i zaangażowanie). Na tę teorię składa się sześć stylów miłości, a mianowicie: eros (miłość namiętna), ludus (miłość oparta na zabawie), storge (miłość przyjacielska), pragma (miłość praktyczna), mania (miłość obsesyjna) i agape (miłość bezinteresowna). Skala miłości autorstwa Elaine Hatfield i Richarda L. Rapsona: Teoria ta sugeruje, że namiętna miłość składa się z trzech elementów, a mianowicie pobudzenia fizjologicznego, etykiety poznawczej i pragnienia bycia blisko ukochanej osoby. Miłość i przywiązanie Dorothy Tennow: Teoria ta rozróżnia przywiązanie, które jest intensywnym stanem romantycznej tęsknoty za konkretną osobą, oraz miłość, która jest bardziej stabilnym i trwałym przywiązaniem emocjonalnym. Istnieje romantyczne wyobrażenie o tym, czym jest miłość. Miłość można porównać do rośliny. Tak jak roślina potrzebuje do wzrostu światła słonecznego, wody i gleby, tak miłość również potrzebuje kombinacji różnych czynników, aby mogła się rozwijać. Światło słoneczne reprezentuje radość i szczęście w związkach, woda reprezentuje wsparcie emocjonalne i pielęgnowanie, a gleba stanowi podstawę zaufania i komunikacji. Tak jak roślina potrzebuje wszystkich tych elementów, aby się rozwijać, tak miłość potrzebuje równowagi tych czynników, aby rosnąć i kwitnąć. Jeśli któregoś z tych elementów brakuje lub jest on niezrównoważony, miłość może nie rosnąć i może więdnąć. Może też mieć podłoże fizjologiczne lub chemiczne. Miłość często wiąże się z wydzielaniem pewnych hormonów w mózgu. Należą do nich oksytocyna, dopamina, serotonina i endorfiny. Oksytocyna, często nazywana „hormonem miłości”, uwalnia się w chwilach intymnych, takich jak przytulanie, całowanie i aktywność seksualna, i wiąże się z uczuciem i zaufaniem. Dopamina uwalniana jest podczas przyjemnych doświadczeń i wiąże się z nagrodą i motywacją. Serotonina jest związana z nastrojem i uważa się, że odgrywa ważną rolę w utrzymaniu uczucia miłości w miarę upływu czasu. Endorfiny kojarzą się z łagodzeniem bólu i mogą powodować uczucie euforii, co może sprzyjać uczuciu miłości i uczucia. Wszystkie te modele pokazują inny wymiar miłości, inny wygląd, inną strukturę. Ale mają coś wspólnego; wszystkie pozwalają obserwować, mierzyć i zarządzać uczuciem miłości. U mojej ukochanej