Od autora: O pieniądzach Nelya weszła do centrum handlowego. Nie było jej tu od dłuższego czasu. Wcześniej pozwalała sobie na zakupy tylko dla ukochanej, częściej, bo pokusa jest wielka, ale jej sumienie jest jej udziałem. Nie ma jeszcze siedmiu sklepów i zamiast artykułów spożywczych Nelya czasami kupowała, cóż, nie zasadniczo artykuły gastronomiczne, ale frywolne artykuły pasmanteryjne. Te czasy już minęły. Nie warto nawet chodzić do tak błyszczącego centrum handlowego, zapraszającego zapachami Chanel, jeśli masz ochotę na banalne kiełbaski. Kupiła je w najbliższym sklepie spożywczym, ale dzisiaj nagle postanowiła przypomnieć sobie swoją młodość. Tak dawno jej tu nie było. Piękne szyldy, zachęcające reklamy, nowe stylizacje, wyprzedaże... Cały ten kobiecy raj przyciągał ją jak dawniej! Jak za dawnych czasów... Nelia uśmiechnęła się kącikiem ust, bo w czasie jej beztroskiej młodości, która zakończyła się zaledwie dziewięć miesięcy temu, zdarzały się nieostrożne zakupy. „Ja tylko patrzę” – powiedziała do swego wnętrza dziewczyna strażnik, próbując ją uśpić. A same nogi zaniosły ją do działu kosmetyków. Przejdźmy do nowości. Przyglądała się nowościom, przymierzała puder, testowała tusz do rzęs i ponownie zanurzała się w świat swoich dziewczęcych marzeń, kiedy mogła sobie pozwolić na to, by nie zjeść obiadu i być piękna. Odprawiwszy konsultantkę, zgasiła płonące oczy, przeliczyła kasę w myślach i… poszła na kiełbaski…. Na rodzinny obiad. Z obrzydzeniem spakowała je do torby, która była nieprzyzwoicie nadęta, jak sama Nelya. Z jej sylwetki można było się domyślić, że spodziewa się dziecka. Tak się jednak nie stało. Po ślubie ona i jej mąż przez dziewięć miesięcy starali się „mieć” dzieci. Ponadto, aby ustalić byt i tak dalej. Z tym wiązały się cierpienia Nelin. Rodzice narzeczonego zapewnili mu mieszkanie i samochód, a sam pan młody po powrocie z wojska dostał pracę, a jego życzenia dotyczące budżetu rodzinnego, a raczej jego podziału, nie wywołały protestu Nelyi. Początkowo zgodzili się, że Nelya „karmi”, czyli codziennie kupuje jedzenie. A mąż płaci za media i benzynę, a także rozrywkę. I wydawało się to „słuszne”, bo bardzo miło jest, gdy płaci w kawiarni lub zabiera do kina, kwiaty, perfumy… Miło jest otrzymywać prezenty od Nelyi, która z entuzjazmem zajęła się rodzinnym ogniskiem i obiadami. Lubiła wymyślać różne dania i bawić się w gospodynię. No i wtedy... Potem, jak się okazało, jej pieniądze poszły do ​​toalety. Darmowe są zawsze dostępne dla mojego męża. Ale to nie jest jej budżet; wydała już wszystkie swoje zasoby. Czy on ma pojęcie, ile to kosztuje i że lakier się już skończył i nie ma za co kupić nowego? Neli przydarzyło się to po raz pierwszy? Westchnęła ciężko. Kiełbaski. Czy to jest życie? W ten sposób odzyskałem siły po ciężkich kolacjach. Jak to może być? Mężczyźni mówią, że kobiety wychodząc za mąż przestają o siebie dbać, przybierają na wadze, przestają się malować i robić manicure. Tylko Nelya zrozumiała, co to znaczy. Cóż, kiedy? Po co? Będąc w „dziewczynach”, była piękna, zadbana, szczupła, na wpół zagłodzona i bardzo szczęśliwa, że ​​​​wkrótce wyjdzie za mąż. A po wyjeździe... nie ma siły, nie ma środków, nie ma czasu dla siebie. W przeciwieństwie do męża, który pozostał odpowiedzialny za wszystkie „imprezy” i „prezenty”. Tak, gdyby nie wydawała wszystkich pieniędzy na artykuły spożywcze, kupowałaby sobie takie prezenty codziennie! Tak jak było wcześniej! Jak śmiecie zmuszać ją do polowania na te same osławione mamuty? A on też bardzo się stara o dziecko…. A kto go nakarmi? Nelya? Po co, kiedy i jak, siedząc na urlopie macierzyńskim... Podchodząc do drzwi rodzinnego gniazda, Nelia wyjęła z torebki jeden po drugim pęczek kiełbasek. Powoli, jak w zwolnionym tempie. Owinęła je wokół klamki frontowych drzwi, wyjęła ostatnią szminkę, która tak jej pasowała, a którą zachowała na specjalne okazje, i tą atutową szminką na drzwiach napisała, że ​​obiad jest na klamce, do której już sięgnęła i nie będę kontynuować żadnych dalszych pragnień. Pozostaje tylko zablokować abonenta i rzeczy… teraz ma pieniądze na nowe. Przez te dziewięć miesięcy nosiła męża w brzuchu i rodziła