Od autora: Mój nowy film o emocjach, który pomoże Ci zrozumieć emocje jako zjawisko psychologiczne w ogóle, ale w uproszczeniu zrozumiesz, co czujesz, o co w tym chodzi i co jest z nimi nie tak to może być zrobione. Miłego oglądania. Dzień dobry, nazywam się Spiridon, jestem psychologiem i psychoterapeutą metody psychoterapii pozytywnej, dziś zapraszam Cię do zanurzenia się w świat emocji. Na świecie, zarówno wśród specjalistów, jak i niespecjalistów, popularne są dwa punkty widzenia na temat tego, co w ogóle zrobić z emocjami, jeden z nich to zwracać na nie mniejszą uwagę, skupiać się na myślach i spychać emocje na dalszy plan głowy, drugi punkt widzenia to całkowite zanurzenie się w emocjach, bycie w ich przepływie i wiara, że ​​to jest prawdziwe ja, a konstrukty mentalne są tu niepotrzebne. Proponuję trzecią opcję, w psychoterapii pozytywnej istnieje taka zasada, jak zasada równowagi, tutaj jest ona jak zawsze bardzo pomocna, powiedzmy dzięki Nosratowi Pezeshkianowi za tak mądrą zasadę. Ale przede wszystkim spośród wszystkich przedstawicieli świata zwierząt my, ludzie, jesteśmy prawdopodobnie najbardziej emocjonalni; częściej niż inni mieszkańcy planety wyrażamy radość i miłość, smutek, złość i strach. Emocje mogą być silne, nagłe i często niezapomniane. Skąd się biorą emocje? Z czego oni są zrobieni? Prosta sytuacja: idziesz ulicą, przechodzi dziecko z balonem, który głośno pęka. Co się z tobą dzieje? Serce zaczyna bić gorączkowo, nagle zamierasz ze strachu i odwracasz się w stronę dźwięku, myśląc w tym momencie, co się dzieje, i wtedy ups, wydychasz powietrze – to chłopiec, któremu pękł balon. Jak widać emocje są mieszaniną pobudzenia fizjologicznego (bicie serca), zachowania ekspresyjnego (zamrożenie) i świadomego doświadczenia (interpretacja zdarzenia, przede wszystkim pod kątem zagrożenia). I tu dochodzimy do pierwszego faktu: emocjom zawsze towarzyszy stan fizyczny pobudzenie. Przypomnijmy sobie sytuację z pękającym balonem, opisaliśmy zewnętrznie zauważalne przejawy emocji, które są widoczne na pierwszy rzut oka, ale są też bardziej ukryte procesy, w takich momentach, aby wytworzyć energię, wątroba zaczyna uwalniać dodatkowy cukier krew, do jej przetworzenia potrzebny jest tlen, więc oddech przyspiesza, trawienie spowalnia ze względu na to, że krew opuszcza narządy wewnętrzne do mięśni. Bieganie staje się dla ciebie łatwiejsze. Aby ochłodzić ciało, zaczynasz się pocić; jeśli masz ranę, krzepnie ona szybciej. Co ciekawe, w ciągu kilku sekund Twoje ciało automatycznie przystosowało się do radykalnie zmienionej sytuacji i było gotowe do walki lub wycofania się. Naszym pobudzeniem steruje część układu nerwowego, która powoduje, że organizm uwalnia hormony stresu – adrenalinę i noradrenalinę. Hormony te prowadzą do zwiększenia częstości akcji serca, wzrostu ciśnienia krwi i poziomu cukru we krwi. Kiedy niebezpieczeństwo mija, inna część układu nerwowego przestaje wydzielać hormony, a organizm stopniowo się uspokaja. Długotrwałe pobudzenie spowodowane ciągłym stresem wyczerpuje organizm, a zbyt małe pobudzenie, np. senność, również może być bardzo destrukcyjne, jednak w większości przypadków pobudzenie ma charakter adaptacyjny. Na przykład, gdy uczestniczysz w rozmowie kwalifikacyjnej, lepiej być umiarkowanie podekscytowanym i skupionym niż zdenerwowanym. Fakt drugi: wysokie pobudzenie emocjonalne przeszkadza w wykonywaniu złożonych zadań. Istnieje bardzo interesujący punkt związany z pobudzeniem emocjonalnym i wydajnością wyniki. Jeśli zajmujemy się łatwym lub dobrze opanowanym zadaniem, np. sprintem, to wyniki będą lepsze, gdy pobudzenie emocjonalne będzie duże, natomiast jeśli mówimy o zadaniach skomplikowanych lub nieznanych, np. egzaminie czy rozmowie kwalifikacyjnej nową pracę, to obraz jest trochę inny. W przeciwnym razie uczniowie, którzy odczuwają duży niepokój podczas egzaminów, dostają takie same oceny, jak uczniowie, którzy nie są zbyt bystrzy, ale są mniej niespokojni i pewni siebie. Zatem jeśli uczy się ucznia relaksu przed egzaminem, jest to realistyczne.