Od autora: Ignatieva Elvira Valerievna Zmęczeni zmartwieniami i strachem, czasami marzymy o pozbyciu się emocji. Ale jak będzie wyglądało nasze życie bez nich? Nasze życie bez emocji jest tak samo niemożliwe, jak bez wrażeń. „Emocje, argumentował słynny przyrodnik Karol Darwin, powstały w procesie ewolucji jako sposób, dzięki któremu żywe istoty ustalają znaczenie pewnych warunków w celu zaspokojenia swoich rzeczywistych potrzeb”. Jak zachować równowagę wewnętrzną; nie polegać całkowicie na własnych doświadczeniach, ale też nie tłumić naturalnych emocji? Emocje towarzyszą nam przez całą dobę, a jednocześnie potrafią być zmienne i nieprzewidywalne, niczym kaprysy pogody. Czy w pewnym sensie nas kontrolują? Czy można zaplanować godzinę radości rano lub po południu, a złościć się wieczorem? Ale co powinniśmy zrobić, jeśli nasze emocje wychodzą poza skalę lub wręcz przeciwnie, wydają się zastygnąć? Najlepiej o nich rozmawiać, pozwolić sobie na życie tym, co czujemy, ale nie możemy tłumić emocji. Nawet uczucie zniknęło z naszej świadomości, pozostanie w nieświadomości i może wywołać chorobę. Nie ma w tym nic nadprzyrodzonego; tłumienie emocji osłabia naszą odporność. Choroby psychosomatyczne i nerwice są konsekwencją tłumienia naturalnych emocji, zabronionych przez społeczeństwo i niezaspokojenia ważnych potrzeb, których nie wolno wyrażać otwarcie, zwłaszcza agresja, są przez człowieka sumowane i kierowane ku sobie , powodując chroniczne napięcie mięśni i towarzyszący mu ból Kolejną konsekwencją braku reakcji emocjonalnej, oprócz chorób psychosomatycznych, są zaburzenia lękowe (fobie), depresja, alkohol i inne uzależnienia. Jak możemy nauczyć się rozpoznawać emocje, które nas przytłaczają, żyć z nimi i mądrze je wykorzystywać? Ważne jest, aby nauczyć się ufać swoim emocjom, to one przekazują nam najważniejsze informacje o nas samych. A do tego trzeba zaangażować się w samowiedzę, mieć odwagę zajrzeć w głąb swojej duszy, nauczyć się dobrze siebie traktować, rozwinąć umiejętność myślenia i refleksji.