Wiele osób denerwuje Emelya, bohaterka baśni „Na rozkaz szczupaka”. Jakbym osiągnął wszystko, siedząc na kuchence! Jego zachowanie zdaje się zaprzeczać znanemu przysłowiu: „Bez wysiłku nie można złowić ryby ze stawu”. Do Emelyi kierowano wiele skarg. To imię stało się niemal powszechnie znane. Leniwi, którzy wolą całymi dniami leżeć na kanapie, otrzymują przydomek „Emelya”. Wielu rodziców uważa bajkę za szkodliwą, usprawiedliwiającą lenistwo i „aroganckie zachowanie”. Nawiasem mówiąc, „głupiec” Emelya na samym początku bajki dokonał nie tylko czynów, ale prawie cudu. Idąc po wodę, „wymyślił i chwycił w rękę szczupaka”. Spodziewali się, że przyniesie wodę, ale okazał się na tyle szybki i zwinny, że udało mu się złowić szczupaka. Ile osób jest do tego zdolnych Motyw łowienia ryb jest często używany w bajkach. Iwasik, telesik, łowi ryby, chłopiec, który jest męskim żywicielem rodziny. Jeszcze bliższa historii Emelyi jest opowieść o starcu, który złowił złotą rybkę zdolną do zaspokojenia wszelkich pragnień. W „dawnych czasach” za utrzymanie rodziny odpowiadał mężczyzna. Podczas gdy kobieta zajmowała się dziećmi i domem, on wyruszał na „zdobycz” – polowanie lub łowienie ryb. W zależności od tego, gdzie rodzina mieszkała - blisko lasu, czy nad rzeką, nad morzem, dla rodziny mieszkającej w pobliżu zbiornika ryby są niezbędnym pożywieniem, środkiem przetrwania. Umiejętność łowienia ryb jest najważniejszą cechą człowieka. Złowienie ryby jest równoznaczne z „złapaniem szczęścia”. Jeśli Iwasik łowi dla swojej matki, a starzec łowi dla swojej nienasyconej żony. Emelya myśli przede wszystkim o sobie. O tym, co będzie dla niego zdrowsze – zjeść szczupaka, czy wykorzystać jego umiejętności. Może wybrać sam, bo czuje się kochany przez matkę. Matka zawsze piecze z nim. W wielu bajkach bohater jest najmłodszy, trzeci. Dla starszych braci wszystko jest „tak, jak powinno”, życie jest mierzone, toczy się „zgodnie z planem”. Trzeci jest głupcem, to znaczy żyje po swojemu, „nie jak wszyscy starsi”. bracia symbolizują naszą racjonalną część, „Głupiec” to stan twórczy, żywy, dziecięcy. „Głupcowi” łatwiej jest przetrwać stres, osiągać rezultaty, znajduje niestandardowe rozwiązania. W przeciwieństwie do rozsądnych braci, głupiec nie wie, że „czegoś nie da się zrobić”. Inteligentny facet przywiązuje dużą wagę do świadomego zarządzania swoim życiem. Próbuje dopasować „zmienny świat” do swoich wyobrażeń na jego temat. Planuje każdy krok, przewidując wynik swoich działań. Czasami sprawy nie idą zgodnie z planem. Tam, gdzie „mądry” zawodzi, „głupiec” odnosi sukces. Zdolność do podejmowania ryzyka jest jedną z cech niezbędnych do osiągnięcia sukcesu. Emelya podejmuje ryzyko tylko wtedy, gdy ma powody, aby je podjąć. Żyje zgodnie z zasadą: „ufaj, ale sprawdzaj”. Emelya prosi szczupaka, aby pokazał swoje umiejętności. Przekonana, że ​​„szczupak nadaje się nie tylko na zupę rybną”, Emelya zaryzykowała i wypuściła rybę. I została jego magiczną asystentką. Wróżkowy piekarnik to bezwarunkowa matczyna miłość. za pomocą którego Emelya porusza się przez życie. Ta miłość zawsze go wspiera. daje pewność siebie Dzieci i starcy zawsze leżeli na kuchence. Fakt, że Emelya wstała z pieca i „poszła po wodę”, oznacza, że ​​​​przejście z nastolatka w młodego mężczyznę następuje stopniowo. Jadąc na kuchence, Emelya stawia pierwsze kroki w niezależnym życiu. Musi stawić czoła społeczeństwu, które uznaje tylko to, co mieści się w utartych normach. Miażdżąc ludzi, Emelya w metaforyczny sposób niszczy maski społeczne i pozory. Za pomocą pałki zapoznaje się z męskością – zasadą męskości. Emelya pozostaje wierna sobie. Nie ulega pokusie, trzyma się swojej linii, dopóki Emelya nie poczuje się gotowa do samodzielnej egzystencji, pozostaje przy piecu-matce. Po każdej wizycie w pałacu wraca do domu, aby żyć i przywłaszczać sobie nowe doświadczenia. Księżniczka Nesmeyana jest kochana przez ojca, tak jak Emelya jest kochana przez swoją matkę. Król ogłasza „casting zalotników”, którzy mają rozśmieszyć księżniczkę. Kochający ojciec życzy swojej córce męża, który będzie w stanie uczynić ją szczęśliwą i pogodną. Istnieje taka mała technika projekcyjna. Zadaj sobie pytanie: „Dlaczego księżniczka Nesmeyana płacze?” W rezultacie dowiesz się.