Hagi Wagi, dlaczego ich potrzebują? Nowoczesne zabawki mogą być przerażające. Moi dorośli klienci są zakłopotani: „Jak możesz się tak bawić”, „To straszny horror”, „Wchodzisz do dziecięcego świata jak w horrorze”. Oto najspokojniejsze recenzje rodziców na temat Hagi Vagi. Tak, nam, którzy wychowaliśmy się na sowieckich kreskówkach, pluszowych zającach i niedźwiedziach, trudno jest zrozumieć współczesne postacie z kreskówek. Ale współczesne dzieci ich potrzebują. Osobiście wydaje mi się, że życie współczesnych dzieci jest wypełnione niejasnym niepokojem i ukrytą agresją. Są ciągle odsuwane, w codziennym życiu dziecka praktycznie nie ma miejsca na żywe, spontaniczne emocje. Przyjrzyjmy się zwyczajnemu życiu przeciętnego dziecka. Wczesne wstawanie jest wskazane, aby przygotować się szybko, bez histerii i niezadowolenia Droga do przedszkola najlepiej jest bez kaprysów, a jeśli takie są, to…. mama lub tata mogą się złościć (odpowiedź nie będzie symetryczna). Przedszkole, inni dorośli, inne zasady, banda cudzych dzieci, ale... uprzejmie zachowuj się dobrze, bo inaczej... mama będzie narzekać, mama będzie zdenerwowana. , reakcja będzie trudna do przetrawienia, dla dziecięcej psychiki. Droga z ogrodu. Tak bardzo chcę krzyczeć, opowiadać historie, robić psikusy, ale... Muszę się wreszcie zachowywać przyzwoicie, jeśli tak jest żadnych dodatkowych klubów, sekcji, programów rozwojowych i tyle, wszystkie bezpieczniki spalone, wolność!!!!! Ale nie, w domu też warto zachowywać się przyzwoicie, więc weź misia i pobaw się z nim, zobacz, jaki jest dobry. A ja chcę zgrzytać zębami, warczeć, krzyczeć i rozrywać tego samego misia na strzępy. Nie ma dla dzieci miejsca w życiu bez dorosłych, kiedy potrafią być oburzające, złościć się, obrzydliwe i podłe. Nieważne, kto będzie następny, rzucaj kamieniami w brzegi, wspinaj się po jabłka sąsiada, skacz z dachu stodoły lub garażu. Krzycz, wściekaj się – uwolnij agresję i naucz się sobie z nią radzić. Poznaj ją, jakoś zaprzyjaźnij się. Dzieci potrzebują kogoś, nawet jeśli jest to wypchany potwór, którego mogą kochać i nienawidzić jednocześnie, a to jest akceptowalne i dozwolone. Stopniowo dziecko uczy się stałości przedmiotu, a potem nagle wyrasta na podmiot..