Strach jest przyjacielem czy wrogiem? Za twoimi najsilniejszymi lękami kryją się twoje największe możliwości.R. Sharma „Istnieje przepaść między człowiekiem a życiem”. Ta „luka” wypełniona jest myśleniem, fantazjowaniem, nie dochodzi do działania, nie osiąga uczestnictwa w życiu i zatrzymuje się w połowie drogi. V. Baskakov Strach to uczucie, które pojawia się w sytuacjach zagrożenia biologicznej lub społecznej egzystencji człowieka i jest skierowane przeciwko źródłu rzeczywistego lub wyimaginowanego zagrożenia. Strach pojawia się w przypadku przewidywania niepożądanych zdarzeń. W zależności od charakteru zagrożenia. intensywność doświadczenia strachu waha się od lęku, strachu, przerażenia do przerażenia. Jeśli źródło zagrożenia jest niepewne lub nierozpoznane, powstały stan nazywa się niepokojem. Strach ze swej natury służy jako ostrzeżenie o zbliżającym się niebezpieczeństwie, pozwala nam skupić uwagę na jego źródle i zachęca do szukania sposobów uniknięcia go lub przezwyciężenia. Kiedy się boimy, albo atakujemy, zamarzamy, albo uciekamy. Reakcje te wiążą się z uwolnieniem do krwi dużych ilości adrenaliny, hormonu nadnerczy, który pod wpływem stresu oddziałuje na cały organizm, wprowadzając go w „gotowość bojową”. Serce bije szybciej, źrenice się rozszerzają, pojawia się suchość w ustach i drżenie. Daje nam to możliwość ataku lub ucieczki przed niebezpieczeństwem. Ale normy społeczne nie aprobują takiego zachowania, pozostaje tylko zamrozić. W ten sposób uczymy się powstrzymywać, a strach traci swoje adaptacyjne znaczenie i staje się synonimem „tchórzostwa”, pozbawiając nas możliwości pójścia do przodu. Głównym zadaniem psychoterapii lęków jest przywrócenie kontaktu z rzeczywistością wewnętrzną i zewnętrzną. To wsparcie, które pozwala działać i zaspokajać swoje potrzeby życiowe. W terapii Gestalt agresja jest rozumiana jako „ruch w kierunku”, działanie. Emocja strachu zatrzymuje się, zamarza, zatrzymując energię działania. Dlatego w pracy z lękami badanie agresji i sposobów jej wyrażania jest ważnym etapem psychoterapii. Strach mówi nam o braku dostępnych zasobów, aby poradzić sobie z obecną sytuacją, a naszym zadaniem jest zwrócenie uwagi na to, czego dokładnie nam brakuje i co mogłoby pomóc naprawić sytuację (lub kto). Kiedy się boimy, czujemy się słabi i niezdolni i często po prostu nie dostrzegamy nawet tych zasobów, które są dostępne. Z reguły boimy się nieznanej sytuacji, gdy pojawia się efekt zaskoczenia i nie mamy podobnych doświadczeń w przeszłości, a zatem ich nie ma. gotowe rozwiązanie. W tym przypadku strach działa jak marker, wskazując słaby punkt i zwracając uwagę tam, gdzie potrzebne są dodatkowe zasoby. Ta reakcja jest nam dana przez naturę jako wskazówka i jest całkowicie naturalna. Strach może mieć różną naturę. Np. strach wynikający z wcześniejszych doświadczeń, gdy była podobna sytuacja i nie potrafiliśmy sobie z nią poradzić, to zupełnie naturalne jest, że teraz w podobnej sytuacji odczuwamy strach, obawiając się powtórzenia przeszłego doświadczenia. Ważne jest, aby odkryć starą sytuację, znaleźć w niej niedokończone działania i znaleźć odpowiednią formę na ich dokończenie. Powiedz to, czego nie powiedziano, uciekaj, znajdź kogoś, kto będzie w stanie chronić i pomóc (wszystko to w formie fantazji, a najlepiej przy wsparciu psychologa). Warto zauważyć, że od tego czasu minął czas, zmieniliśmy się i teraz mamy więcej doświadczenia i możliwości niż w przeszłości i potrafimy przygotować się na tę sytuację. Dowiedz się, gdzie są słabe punkty i znajdź dodatkowe zasoby, aby rozwiązać sytuację na swoją korzyść. Często strach pojawia się w miejscu, w którym panuje bardzo silne podekscytowanie, chęć zdobycia lub zrobienia czegoś, a to pragnienie jest tak silne, że staje się bardzo silne. straszne, jeśli co, jeśli się nie spełni! I jesteśmy między dwoma pożarami, z jednej strony bardzo tego chcę, z drugiej bardzo się boję. Ta sytuacja ma ścisły związek z cytatem R. Sharmy, który pojawia się na początku tego tekstu. W tym przypadku, aby wzmocnić „chcę”,.