Od autorki: Kolejny stereotyp dotyczący płci, że małżeństwo to ciężki krzyż dla mężczyzny Weź ślub w jakikolwiek sposób: na każdym rogu są książki o tym, jak uwieść mężczyznę i wyjdź za niego, szkolenia z uwodzenia i nie tylko, kursy i szkolenia, jak zmusić mężczyznę do małżeństwa, jak poślubić mężczyznę swoich marzeń. Czy tylko ja to wszystko widzę w księgarniach, ruinach, na miejskich pasażach, w Internecie, na konsultacjach i w przyjacielskich rozmowach. Ale z jakiegoś powodu nie widzę książek dla mężczyzn – jak wyjść za mąż, z kim się ożenić, jak? przygotować się do małżeństwa? Będąc w dobrej księgarni, poprosiłem o taką książkę - pytanie sprzedawcy „dotknęło mnie”: „Czy się mylisz, może jak wyjść za mąż?” To samo pytanie do Internetu. I jeszcze raz – jak wyjść za mąż za mężczyznę w 6 czy 12 dni, czy mężczyźni po 30. roku życia nadają się do małżeństwa i czy w tym wieku i na dalszych miejscach listy są ułomni. W pracy panuje stereotyp, że małżeństwo to ciężka przeprawa mężczyzna. Istnieje od czasów Domostroya, ale nadal aktywnie działa w społeczeństwie. Och, jak to działa! Mężczyzna zostaje umieszczony w pozycji głowy rodziny, kobieta w pozycji bezbronnego lub służącego. Ale żeby zasłużyć nawet na takie stanowisko, trzeba włożyć jeszcze mnóstwo wysiłku i pieniędzy. W wersji współczesnej wziąć udział w specjalistycznych szkoleniach, przeczytać na nowo książki z serii „Suka”, rozwinąć umiejętność i wdrożyć ją w związku! , ale nigdy nie wiesz, co oferuje w tym zakresie rynek. Dla mężczyzny musisz sam wszystko kontrolować, podejmować decyzje, być odpowiedzialnym za materialną stronę życia rodzinnego i wychowywać żonę i dzieci. Życie według scenariusza, życie na „. automatyczny”, w związku nie ma miejsca na miłość i szacunek do partnera, nie ma miejsca na rozwój osobowości małżonków, każdy według własnego scenariusza, partner seksualny jest jedynie niezbędnym dodatkiem do jego scenariusza pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy jest całkowicie materialne spojrzenie zarówno mężczyzn na kobiety, jak i kobiet na mężczyzn, konfrontacja, chęć skrzywdzenia przedstawiciela drugiej płci, poniżenia jego godności, obwiniania go za rosnące brzuchy, cellulit, niechlujstwo i w przenośni mówienie, noszenie brudnych butów Poniżanie godności przedstawiciela drugiej płci obscenicznymi uwagami i obelgami - cóż, ta okoliczność nie jest zależna od płci. To zależy od osobowości i cech charakteru danej osoby, niezależnie od płci. Zarzut bezkształtnej sylwetki, niechlujnego wyglądu to znowu zarzut, który dotyczy przedstawicieli obu płci, sądząc po tym, że jest tak wiele literatury i zapytań klientów małżeństwo, kobietom wciąż krążą stereotypy, że na pewno potrzebny jest przynajmniej jakiś znak w paszporcie, że jesteś teraz lub byłeś żonaty, jak same mówią, że przynajmniej ktoś Cię potrzebuje jako żony, a nie jako kochanką (kobiety często nazywają siebie znacznie bardziej kąśliwymi słowami). Tak, wiele kobiet czuje się gorszych z powodu tego, że nie są zamężne. Tak, to powszechnie znany fakt. Zwykle po przepracowaniu poczucia niższości z powodu braku męża okazuje się, że warunek ten w ogóle nie dotyczy ich potencjalnych zalotników czy mężów. Poczucie niższości i upokorzenia u kobiet zazwyczaj dotyczy czegoś innego. Zwykle o relacjach z rodzicami Kiedy kobiety zorientowały się co i ile, wychodziły za mąż, ale nie wychodziły z pozycji: „Tak, ktoś już mnie poślubi!”, ale z pozycji wzajemnego szacunku i szacunku. miłość ze swoim mężczyzną Tak, to nie stało się od razu, nie od razu, nie dla każdego i nie za machnięciem czarodziejskiej różdżki. Kobiety rozwinęły się, zmieniły siebie, zmienił się zakres ich zainteresowań i komunikacji. Z biegiem czasu pojawiły się zdrowe, nieskryptowane relacje. Teraz te kobiety nie muszą podporządkowywać się stereotypowi „muszą wyjść za mąż”, aby pokazać całemu światu, że są coś warte. Moim zdaniem, zanim postawi się sobie za cel założenie rodziny, trzeba wszystko uporządkować w swojej duszy: rozwiąż problem niepokojów i lęków, zdecyduj, czego naprawdę chcesz, podejmij kroki w kierunku własnej realizacji. Uprzedzając oburzone okrzyki, mówię to».