Hipnoza Ericksonowska to współpraca klienta z terapeutą, praca z wewnętrznymi zasobami człowieka, mająca na celu jakościowe zmiany osobowości. Sugestie mają charakter miękki, niedyrektywny, czasami niedostrzegalny dla osoby zahipnotyzowanej, ukryty przed jego uwagą i budowany przede wszystkim wyłącznie na życzenie i na konstrukcjach leksykalnych klienta w formie metafor, opowieści lub poprzez inne różnorodne techniki hipnotyczne. Ericksonowskie metody hipnotyzacji ze względu na swoje cechy umożliwiają zanurzenie się w transie bez oficjalnie ogłoszonej procedury z rytuałem sesji hipnotycznej; stopień zanurzenia może być zupełnie inny, od najbardziej powierzchownego transu do etapu somnambulizmu . Głębokość transu często nie wpływa na efektywność pracy, jednak aby uzyskać pewne zjawiska lub wykonać pewne techniki, nadal wymagany jest pewien etap zanurzenia. Praktycznie znika także kwestia, czy klienta można zahipnotyzować, czy też nie, gdyż stany alfa i theta są naturalnymi stanami człowieka. Stany transu codziennego doświadczamy na co dzień podczas czytania, prowadzenia samochodu, mycia naczyń, podróżowania komunikacją miejską itp. Jednocześnie technika hipnozy Ericksonowskiej jest trudniejsza do opanowania. Niedyrektywne techniki miękkie działają bardzo skutecznie, a zanurzenie w transie następuje łatwo i delikatnie, bez napięcia, wręcz przeciwnie, towarzyszy mu uczucie relaksu, spokoju i komfortu. Główną cechą podejścia Ericksona jest to, że absolutna wyjątkowość osobowości każdego klienta jest w pełni i bezwarunkowo rozpoznawana, a hipnolog w swojej pracy koncentruje się na własnych, nieświadomych zasobach klienta, które podczas pracy hipnotycznej są aktywowane i pozwalają na zajście pozytywnych zmian. Sam Milton Erickson wolał nie standaryzować swojej pracy i dobierał metodykę indywidualnie dla każdego klienta. Sama sesja hipnozy trwa około 40-50 minut. Spotkanie twarzą w twarz to także praca terapeutyczna bez wyraźnie wywołanego transu. Pracując online, nagrywam sesje hipnozy na audio.