Dedykowane niespokojnym i ambitnym mamom! Chcesz, żeby Twoje dziecko było Ci posłuszne? (na przykład): - zawsze mył zęby; - chciał się uczyć; - wybierał tylko odpowiednie odżywianie; - sprzątał swój pokój; - był odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo - itp. Aby tak się stało, wyobraźmy sobie, że wizyta u psychologa Przychodzi klient i skarży się na wiele obaw, zwątpienia i niepokoju. A podczas pracy z psychologiem okazuje się, że rodzice tego klienta często go chronili, chronili przed najmniejszym niebezpieczeństwem: „Nie idź tam, tam jest niebezpiecznie”, „Nie patrz tam, tam strasznie” ”, „Nie idź tędy, bo sobie zrobisz krzywdę w ręce”, „Nie rozmawiaj z tymi ludźmi, bo na ciebie nakrzyczą”, „Pozwól mi cię skaleczyć nożem, bo sobie pokaleczysz ręce, ” itd. Takich postaw może być ogromna liczba. Przedstawiamy je w tabeli. Spójrzmy na ten obraz z perspektywy systemu: rodzice powtarzali, powtarzali, powtarzali – dziecko zrozumiało, przetrawiło, zasymilowało, zaakceptowało. Voila: schemat działa! Przez długi czas, wiele lat! Teraz wyobraź sobie, co stało się z człowiekiem, jeśli powtarzałeś mu: „Zasługujesz na… to, co najlepsze, zdrowie, miłość, bogactwo”. „Jesteś dociekliwy, odpowiedzialny, silny, uważny, dociekliwy , cierpliwy, miły, pobłażliwy itp.” „Ty…” kontynuuj listę tych cech, które chciałbyś widzieć w swoim już dorosłym dziecku: już u wujka czy ciotki. Będzie nosił te postawy przez całe swoje życie życie i w końcu tak będzie! lub: „Synu, mycie zębów jest ważne, bo ci służą, trzeba o nie dbać, są na całe życie” lub: „Córko, warto się uczyć aby stać się mądrym, kompetentnym, szanowanym, kochać swoją pracę, być użytecznym, być bogatym. (na przykład) lub: „Ważne jest, aby dobrze się odżywiać, aby być zdrowym, aby być szczęśliwym.” lub: „Ważne jest, aby sprzątać swój pokój, aby cieszyć się czystością, szybko znajdować rzeczy, sprawiać przyjemność mamie itp.” lub: „Potrzebujesz podczas przechodzenia przez jezdnię patrzeć na boki, aby bezpiecznie przejść przez jezdnię... rozglądać się po obu stronach drogi.... rozglądać się po obu stronach drogi...."Wszystkie słowa rodzicielskie „osiadają” w języku psychikę dziecka i prędzej czy później „kopną”. Ale nie oszukujmy się: jutro takie dziecko nie będzie. (a może tak się stanie?) „Programowanie” wymaga czasu, bardzo dużo czasu. To smutne, ale najprawdopodobniej tak się stanie, kiedy nie będziesz musiał się nad tym w pełni zastanawiać. Potem, kiedy już będzie odpowiedzialny za swoje życie i będzie żył oddzielnie od Was. A my jesteśmy źli na nasze dzieci, bo czujemy gorycz pozornej utraty efektów naszych rodzicielskich wysiłków, bo nie widzimy ich od razu. Mam nadzieję, że to najważniejsza ofiara rodzicielska. Mam nadzieję, że będzie Twoją jedyną. Psycholog Marina Koledova Zapisz się na konsultację telefoniczną. 8-912-653-44-47.